یاسر قنبرلو

آنچه از عقل کِشیدم  دو عدد دندان بود چند چیز است که باید سر ِ  دل هم بِکِشم دورم و دورم  از آن ساز و…

زیر مجموعه ی خودم هستم مثل مجموعه ای که سخت تهی ست در سرم فکر کاشتن دارم گرچه باغ من از درخت تهی ست عشق…

هم چو پروانه که با شمع مقابل شده است بارها سوخته است این دل اگر دل شده است ترسم از روز جزا نیست که در…