هلال فرشیدورد

شب شد سپاه سردِ سیاهی سوارِ خون در دامن عزیز خراسان دردمند با قامتِ سرشته از آفات دم گرفت پامیر از تجمع فریادِ آفتاب خالی…

خشمِ‌ خاموشِ‌خطاپوشِ خروشم چه‌کنم؟ بازتابِ غم‌ِ فرداست به دوشم چه‌کنم؟ پای‌بست شرف از غیر ندارد طلبی دردم از زور به بالاست ننوشم چه‌کنم؟ غنچه همبسترِ…

برای دختران مکتب در این وطن! در این وطن که نام دیگرش کفن. هزار آفرین به زن، هزار آفرین به زن تو ای زن ای…

زندگی جادوگرِ گمان‌زنِ زَنگی‌ست زندگی گندابه‌‌گاهِ گنبدِ سنگی‌ست زندگی گرگ‌آشنا گذرگه‌ی تنگِ تگرگ و مرگ پیرنگِ جلگه‌‌های شرنگی‌ست زندگی هنگامه‌ی گرایشِ گمگشته‌گان گنس گردشگرِ سَتنگ…

ردستان قراری از بلندی‌های اندوه سر نمی‏‌پیچد نفس‌ها خفته در گودال ‎تاریکی سکوت حیران‌تر از فریاد فضا یخ‌بسته در یخچال ‎بیدادی حیا فرسوده، همت مرده…

غزل صوتی ﻣﻦ ﺳﺎﺯ و ﺳﻮﺯ و ﺭاﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯِ ﺯﻣﺎﻧﻪاﻡ ﺯﺧﻢِ زﺑﺎﻥِ ﺯﻣﺰﻣﻪی ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪاﻡ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﺮاﺭ، ﺷﺮﺷﺮ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺷﺮاﺏ ﻭ ﺷﺮﻡ ﺷﻤﺎﻃﻪی…

مرزها کاش آدم به بزرگیِ خودش پی ببرد های ای مردم دیر! من که در عرصه‏ی این تنگ به تنگ آمده‌ام تشنه‏ی خون زمانم چه…

معکوسِ سرنوشتِ سکون است زندگی پرونده‌ی قطورِ قرون است زندگی چون موج‌‌های رودِ برآشفته در شتاب گاهی بلند و گاهی نگون است زندگی امروز را…

گریبان ابتذال ای وانشسته‎گان فروخفته در سکوت! انجام چیست؟ جز این‌که از کرشمه‌ی آغازهای پوچ آغاز می‌شود در شاید و نباید و باید عبور ‎‏را…

فراخوان قراری بر نشاید بود بیابان در بیان راه باید زد ندارد روزنی آنسوتر از آن سوی بی‌سویی موازی‌های ناموزون امواج حضور اینجا نه پیگرد…

وحشی گلشن‌شکر بنفشه‌ی شهد‌ٱشیان شدی روشن‌شرف نشینِ شفاعت‌فشان شدی دوشیزه‌ی شراره‌ی شمشیر هرچه شعر شیرازه‌ی شکایت شیرین کشان شدی شه دختِ شعله‌سارِ شکرخندِ شوخ چشم…

وارثان جم هوشنگیان شاد مهبودیان پاک هیشوی‌یان مهر سیندخت‎های عشق گردآفریدها سالارسارهای نریمانیانِ نام فرامانروافرازِ فریدونیان فر بهرامیانِ غرقه‌ی تیغ تژاوها گیوانِ ‌آبروی غریوان سرسکو…

آبروی عشق ای وعده‌ی بزرگ! ای عهد آتشین! ای رود رهنورد خروشان دلنشین! هنگامه‌گاهِ عرصه‌ی پرواز هر نفس نقشینه‌ی بلوغ چکاد سریر نور تکرارِ سقف…

بهار برگشت ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ اﻧﺘﻆﺎﺭ ﺭﺳﻴﺪﻧﺶ ﺗﺎ واپسین ﻟﺤﻆﻪ‌های ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺗﺒﺮﺑﻪ‌ﺩﻭﺷﺎﻥ ﭘﺎﻳﻴﺰ در این سرود در این سرودِ سراسر دود ﻫﺰاﺭ ﻗﺮﻥ اﻧﺪﻭﻩ را…

شب افسرده بود روز فانوس چشم شام بر آغوش تیر‌ه¬گی در انعکاس سرفه‌ی مهتاب بلکه داشت غوغای یأس ترانه‌ی ناقوس می‌سرود از بام نبض‌ها آن‌سوی…

جنگ تا شد بلند زنگِ نفس دنگ، دنگ، دنگ مردیم بار بار ولی رنگ، رنگ، رنگ جایِ غرورِ خام زمان جوش می‌زند در دیگ سرنوشت…