مژگان ساغر شفا
ساغر پر زشرابم خودت میدانی
ساغر پر ز شرابم خودت میدانی گهی آتش گهی آبم خودت میدانی عطش ات از لبم افزوده شود شکل مر موز سرابم خودت میدانی حذر…
عشق من با بهار آمده بود
عشق من با بهار آمده بود با بهارا ن سبز و خرم شد شاخه بگرفت بارور هم شد دل من تا اسیر این غم شد…
گوهر ناسوده
گوهر ناسوده اگــــــرنامـــم بلــــب آورده بـــــودي رقيبــــم را زرشــك آزرده بــــودي به وصفم شعر گرتو مي ســـــرودي رقيب مـــا الهــــــي مـــرده بـــــودي نپرسيــــدي زاحوالــــم تــــو…
همسایه
همسایه با تکه تکه ی بدنم ساز جنگ زد همسایه سایه ی پسرم را به سنگ زد با قدرتی که داشت شعور مرا ربود تندیس…
حادثه خونین کابل
حادثه خونین کابل آتش فگنده برسر بازار حادثه باتیشه می زند به سر یار حادثه هر بامداد پرده به خورشید می کشد شهر مرا نموده…
این روز ها و خون من و گردن از شما
این روز ها و خون من و گردن از شما صد ها بهانه کردن و آوردن از شما سهوِ تو بود من که صمیمانه گفتمت…
یعنی این !
یعنی این ! آیت عشق تو از بر شده ام یعنی این شاعر سبزه ء خاور شده ام یعنی این با همین پیرهن سرخ شدم…
شبیخون انتظار
شبیخون انتظار در انتــظار، از دل ساغــر قــرار رفت از تن ، توان و حوصـلهء انتظار رفت تا از پیــــام ِ نامــد نت با خبــرشــدم…
منــــــــــم که باز ، از آغاز قصه دلسردم
منــــــــــم که باز ، از آغاز قصه دلسردم من انــــــــتهای غم ام مـن زن پر از دردم مـــــــن از دیــار رسـولان جـــــبر می ایم نــــگاه…
زینت
زینت ترا فصــــــــــل بهاران آفریـــدنـــد تـــــــــــــــــرا از جنس باران آفریدند ترا شاعر زن شوریــــــــده یی شهر ترا خــــــــــواهش تـــرا جان آفریدند ترا نور بــــهشت آفـــــــــریــــنش…
جنون
جنون یک جنون بی رقم، معتاد می سازد مرا مست می سازد مرا دل شاد می سازد مرا گاه شور بیخودی را در دلم جا…
باز بهار میرسد درد دلم تو چاره کـــــن
باز بهار میرسد درد دلم تو چاره کـــــن شعله آشکار را با نگهی نـــظاره کــــــن وا ی بها رمن تــــوئی بار دگر زراه دور آی…
شهکار خلقت
شهکار خلقت تصور کن کنار ات کوهی از آتش فشـــــــانی را و یا تــــندیس پر درد زن طــــرد جـــــــــهانی را گهی با آب از سر…
گر باد حادثه
گر باد حادثه در خون طپیدی باز برادرچها شدی؟ در دست غیر باز شکستی فنا شدی باز ات به رنج و درد به آتش کشیده…
ساغر
ساغر ساغر پر زشرابم خودت میدانی گهی آتش گهی آبم خودت میدانی عطش ا ت ا ز لبم ا فزوده شود شکل مرموز سرابم خودت…
جوزا ء مبهم
جوزا ء مبهم از زندگی و از غم ایام خسته ا م از زاد روز خویش به ناکام خسته ام زادم بسال چند ؟ به…
ای یار کاشکی ستــــــم تو دروغ بــــود
ای یار کاشکی ستــــــم تو دروغ بــــود دیو ا نـــــــگی و لطف کم تو دروغ بـــــــود پیوسته عاشقانه دم از عشق می زدی پیمـــــــان و…
صفای آبی جان است چشمت
صفای آبی جان است چشمت شکوه شعر ایمان است چشمت هوایی می شم از سکر نگاهت چو تاکستان پروان است چشمت مژگان ساغر شفا
من پر پر ام
من پر پر ام پر پر پر واژه پر شعر پر عشق؛پر محبت محبت محبت تو پر احساس پر احساس انساندو ستی اما دریغ در…
ساغر عشق
ساغر عشق روشی تو شکایتی دارد غصه ای من ٫حکایتی دارد ناله ام در دلش نکرد تاثیر تا کی این گو نه عادتی دارد آ…
جنازه های متحرک
جنازه های متحرک دیشب درون باغ بی درخت خواب های تابستانی خاطرم مادرم را دیدم که از من انار میخواست و جنازه های بی روحی…
ای مر دم زمین
ای مر دم زمین از من حذر کنید من آسمانی ام من چون فرشته پاکم و من کهکهشانی ام من از تبار مریم ما این…
عطش !!
عطش !! ترا صدا می زنم ترا که پیکر عطش گرفته ام بدشت داغ و شعله آفرین سینه ات چون سراب میشود ترا صدا می…
مست
مست از جرم عشق، حیف که مستم گرفته اند باور مکن که باده، ز دستم گر فته اند بد قسمتی است ، از خود بیگانه…
زن بهترین هدیه خدا
زن بهترین هدیه خدا ای زن تو فرشته ای تو ماهی بهتر ز هز ا ر پا د شا هی ای زن تو فرشته ا…
تو مرا خوار مکن، یار مرا باورکُن
تو مرا خوار مکن، یار مرا باورکُن مثل اندوه دل زار، مر ا باورکُن نه شبم آه نه مهتاب، مرا باور کرد تو مگر دیده…
ای شعر ای تــو نـــام خــدا را نشانــه ای
ای شعر ای تــو نـــام خــدا را نشانــه ای ای شعر ای کلام خــــدا را فسانــه ای ای شعر همچو خون منــــی در رگان مــن…
شده دیرم
شده دیرم گفتم که دل ز دست تو گیرم ولی نشد بر گویمت ز عشق تو سیرم ولی نشد گفتم برای خلق بگویم که کیستی…
میوه ممنوعه
میوه ممنوعه این روز ها و خون من و گردن از شــما صد ها بهانـه کردن و آوردن از شـــــمـا سهوِ تو بود من که…
پائیز ِعاشقانه خرا ب اســت بعد از این
پائیز ِعاشقانه خرا ب اســت بعد از این چشمانِ من پیاله ء آب است بعد از این زرد و شکــسته گشته فرا ســـوی باغها ناجو…
آهنگ جنگ داری ؟
آهنگ جنگ داری ؟ طنز منظوم همشیره ء با عزت و با دانش و فر هنگ تا چند کنی خلق خود و خلق مرا تنگ…
فریاد زن
فریاد زن آی مرد م مر ا صد ا بکنید من زنم د ین من ا د ا بکنید من زنم مادرم و خواهر تو…
نصيب من
نصيب من ز هـــر چــه نـا امـيـدي غــم نـصـيب مـن ز دنـــيـــا ديــده اي پــر نـم نـصـيـب مـن ســعـــادت ســـر بـلـنــدي هـا نـصـيب تـو به…
زمستانی مرا ویرانه دارد
زمستانی مرا ویرانه دارد به روی شانه ام کاشانه دارد پناهم ده به گرمای دو دستت وطن در دست هایت خانه دارد مژگان ساغر شفا
بیکسی
بیکسی لحظه ام من لحظه ا ی تار یک د و د لحظه ای عصیان و خالی از سر و د لحظه ام من لحظه…
امروز باز بر لب ما نام زندگیست
امروز باز بر لب ما نام زندگیست امرو ز باز قصه یی صد قرن بر د گیست چند ساعتی نشسته ز زن یاد میکنیم با…
کمکی مانده کمی
کمکی مانده کمی پای این ساعت را پیش بکش کمکی مانده به سه نی از سه تیر است ساعت ما تیر است می شمارند آنجا…
نگارا عید قربان است قر بانت شوم یا نه ؟
نگارا عید قربان است قر بانت شوم یا نه ؟ نگفتی یک دمی آیا که مهما نت شوم یانه ؟ برای طوف کو یت جامه…
دیگر درون سینه خاموشم
دیگر درون سینه خاموشم یادش سرود عشق نمی آرد روی زمین سوختهء قلبم بذر سفید شعر نمی کارد” ای شعر ای سرود خداوندی دیگر زتو…
بیا که گریه کنیم
بیا که گریه کنیم بیا بخاطر اشک یسیر گریه کنیم بیا بخاطر بند اسیر گریه کنیم بیا بخاطر آن شا خه ها ی نو ر…
اسقبالیه
اسقبالیه تویئ چو بلبل شیرین سخن نه وای بتو طلا یه د ا ر ز تو ا نجمن نه و ا ی بتو ترا ست…
وطواط
وطواط و ما چه سالهای پر نشیب را درون جاده های شعر سر گردان بوده ایم بیا دیگر به شعر به این جام واژه های…
قصه ای عشق
قصه ای عشق عشق من با بها ر ا مد ه بود با بها ر ا ن سبز و خر م شد شاخه بگرفت بار…
نا قوس کلیسا
نا قوس کلیسا من در میان شهر تو تنها شده بودم تنها و دلشکسته و رسوا شده بودم شبها زخیال تو نیا سود دو چشمم…
راز نهفته
راز نهفته کاش شعری برا ی گفتن بو د یا که چشمم حریف خفتن بود هیچ حرفی برای گفتن نیست بسکه با ز ار نا…
بیا که باز شدم سخت ناتوان بی تو
بیا که باز شدم سخت ناتوان بی تو بیا که مردم و من رفتم از جهان بی تو چو اشک از سر مژگان فتادم و…
از زندگــــی و از غم ایام خستـــــه ا م
از زندگــــی و از غم ایام خستـــــه ا م از زاد روز خـویش به ناکام خستـه ام زادم بسال چند ؟ به جوازایی مبهمـی از…
ستاره آسمان را می سراید
ستاره آسمان را می سراید سکوت شبروان را می سراید به روی شانۀ زخمی باغی پرستو آسیان را می سراید مژگان ساغر شفا
کابل
کابل باز میگر د د غمین و خسته ای نا مرادی بال و پر بشکسته ای از تعلق ها چو من بگسسته ای صید ی…
نگاهت در نگاهم خانه سازد
نگاهت در نگاهم خانه سازد شراری گونه ام را می نوازد ز تاکستان سبز چشم هایت دلم خون می خورد، جان می گدازد مژگان ساغر…
