مقطعات کمال خجندی

صاحبا شوکت دی ماه بان پایه رسید که زحل کرسی نه پایه به هیزم بفروخت بر قد هیچکس ایام قبایی نبرید که طمع چشمه خورشید…

دو کمالند در جهان مشهور یکی از اصفهان یکی ز خجند این یکی در غزل قدیم المثل و آن دگر در قصیده بیمانند فی المثل…

چو دیوان کمال افتد بدستت نویس از شعر او چندانکه خواهی خیالات غریب و لفظ و حرفش اگر خواهی که دریایی کماهی زهر لطفش روان…

به مجمعی که دف از قول خویش میزند لاف جواب دادنی اش در نفس به بانگ بلند که در برابر من ای فراغ چنبر پوش…

آن میرکه در سماع سوزی دارد سگ روی غلام همچو یوزی دارد گویند غلام او خطی دارد سبز خط نی که ولی جوال دوزی دارد