قصاید – سوزنی سمرقندی

در مدح سعدالدین عمر سیم بر یارم شد از من سیم بر سیم یارم نی و یارم سیمبر عاشق سیم ار بخواند وی مرا من…

در مدح جمال الدین محمود نگار من همه حسن و ملاحت است و جمال همه ملاحت حسن و جمال او بکمال غزال چشم نگاری که…

در مدح افتخار الدین علی بن احمد بشاعری پدر خویش را نه فرزندم اگر نه معتقد مجلس خداوندم سپهر جاه علی افتخار دین که ز…

در مدح احمد بن علی شکسته زلفا عهد و وفای من مشکن چون زلف خود مکن از بار هجر قامت من چو من بدام هوای…

فی مدح السلطان خدایگان فاضل خدای یار تو باد قرار ملک تو بر تیغ بیقرار تو باد ز بیقراری تیغت سپهر را ماند سپهر گفته…

در مدح وزیر شاه وزیر شاه بدیدار پهلوان بر غوش گرفت و داد بپیمان دوستی دل و هوش بموسم گل و بلبل زجام و بلبله…

در مدح ملک مسعود ماه رجب فرخ فرخنده چه ماه است کز یازده همتاه ورا رفعت و جاه است چون یوسف کنعان ملک یازده کوکب…

در مدح فضل بن عمران حکیم و کریم آمدند از دو عمران کلیم خدا و کریم خراسان عنایت گر دین یزدان که در دین صلابت…

در مدح صفی الدین هلال روزه میمون لقای فرخ فال نمود روی ز گردون نیل فام چو نال خمیده قامت و خدمت نموده بر گردون…

در مدح سیدالاجل رضا ماه صیام کرد بنیک اختری سلام بر خلعت شهنشه بر عمدة الانام بر عمدة الانام بشادی خجسته باد تشریف پادشاه و…

در مدح سعدالدوله سعد دولت را بسعدالدوله بازآمد نیاز هردو بهر بندگی در پیش استادند باز هست با وی نیک ساز ایام از روی خرد…

در مدح جمال الدین عمر داد صدر دین و دنیا صاحب فرخنده فال مر جمال دین یزدان را بجاه خود جمال بر جمال دین مبارک…

در مدح اطهرالدین بن اشرف الدین روی من زرین ز عشق یار سیمین بر سزد بر سر معشوق سیمین بر نثار زر سزد زرگر رخسار…

فی مدح اشرف الدین ای جهان شرف بتو معمور یافته از دو پادشا منشور از خداوند دلدل و قنبر وز خداوند ناقه و یعفور پادشاه…

در مدح نظام الدین در ضمیرم بدی هوای امیر وانکه باشم ثنا سرای وزیر نشد اندیشه ضمیرم کم خواجه را یافتم وزیر و امیر بوزارت…

در مدح ملک نصرة الدین علی بن هارون ز عشق نگاری شدم مست و مجنون که باشد سر زلف زنجیر میگون بزنجیر میگون او بسته…

در مدح فخرالدین احمد سپاس از خداوند بیمثل و بیچون که با طالع سعد و با بخت میمون خداوند را دیدم و روز بر من…

در مدح صدر جهان صدر جهان رسید بشادی و خرمی در دوستان فزونی و در دشمنان کمی شاه جهان و صدر جهان شاد و خرم…

در مدح شاه توران نهاد ملکت توران شد آباد و خوش و خرم بسلطان زاده توران شهنشاه همه عالم بعالم تا بنی آدم ز عدل…

در مدح سری بن السری ای سرافرازی که هستی تو سری بن السری جز سری بن السری نبود سزاوار سری سرور برااصل و گوهر برترین…

در مدح ثقة الدین ای سرو سرمایه کرام سمرقند نام تو مشهورتر ز نام سمرقند شمس امینان و صائبان ثقة الدین معتمد شاه و خاص…

در سپاس از ایزد و مدح سنجر هست بر پرورده شکر نعمت پروردگار واجب از روی دیانت هم نهان هم آشکار هستم آن پرورده نعمت…

غزل به صفات تو گویم بر من آمد دوش آن در چشم بینائی ز بهر جستن تدبیر رای فردائی هرآنچه داشت بدل راز پیش من…

در مدح نظام الدین محمد بن علی خورشید ببرج حمل آمد چو رخ یار هم نور بحاصل شود از تابش و هم نار نور از…

در مدح ملک محمد بن سلیمان ای زپشت ارسلان خان ارسلان خان دگر ملکداری را نزیبد جز تو سلطان دگر سایه یزدان توئی شاهی ترا…

در مدح فخرالدین علی بن احمد ایدل ز عشق یار چو از دانه نار باش گر دانه نار باشد گو دانه نار باش ورا شک…

در مدح صدر الوزراء سرو سیمین طرف ماه منیر تیره کرد از خط شبرنگ چو قیر هست شبرنگ خط تیره او رخ رخشنده او ماه…

در مدح سلطان مه مشرف و میمون و محترم رمضان بشاه بر ز رجب رشک بر دو از شعبان که تا چو ماه رجب را…

در مدح رکن الدین هم ز آفریدگان و هم از آفریدگار بر شاه باد هر نفسی آفرین شمار شاهی که اصل و فرع نهال نهاد…

در مدح تمغاج خان بخت بیدار شهنشه خسرو مالک رقاب کرد بر بالین غفلت شوربختان را بخواب دید چون در خواب غفلت رفت ماه نو…

در توحید ای خداوندی که از لطف تو جاه آورده ام ز آنچه بودستم گرفته بارگاه آورده ام هست روشن هست نور روشنی چندین دلیل…

شاعر دروغگوست؟ ز روزگار بجان آمدم ز غم بشتاب اگر بنالم جای است ازین عنا و عذاب زمانه میدهدم گوشمال و می زندم مگر که…

در مدح نظام الدین محمد بر خود از طبع خود سلام کنم سنت شاعری قیام کنم شعر خود را چو کوکب شعری . . ….

در مدح ملک تمغاج خان مرا خدای بمدح خدایگان گفتن توانگری سخن داد تا توان گفتن اگر توانگر زرو درم شوم چه عجب هم از…

در مدح فخرالدین ناداده مژدگانی نادید مژده ور دیدیم فر طلعت آن عالم هنر ما را بفر طلعت خویش آن سپهر فضل خود داد مژدگانی…

در مدح صاحب ملک الدهاقین صاحب عادل بنیکی از سفر آمد رفت به فرخندگی و با ظفر آمد اینت خجسته سفر کز آمدن او کشت…

در مدح سلطان مسعود ثانی ای بتاج و تخت شاهی وارث افراسیاب گرد فتح و نصرت از نعل سم افراسیاب از تجمل نعل زرین ساز…

در مدح رکن الدین عقاج خان ای جهانداری که در عهد تو گرگ و گوسفند نیست این آنرا زیان کار آن نه اینرا سودمند گوسفند…

در مدح تاج الدین ای فلک سوخته داده بر کف تاج هیچ نیکی ز تو نداشته ماج بخت نیکت چو بچه ماج دهان در نهاده…

در حسب حال خود گوید چو شست گشت کمان قامت چو تیر مرا چو شست راست برآمد بهار و تیر مرا چو تیر کان زکمان…

در مدیحه میر عمید سعدالدین عید شد ایام ما ناآمده ایام عید چون رسید از راه با شاه جهان میرعمید سعد دین صدری که دیدار…

در مدح نصیرالدین علی نصیر دین که چشم پادشائی نبیند چون تو فرخ کدخدائی جهان را کدخدائی جز تو نبود چنان چون نیست جز یزدان…

در مدح ملک الدهاقین صدر جهان ز مجلس جهان رسید مهمان همی رسد شه و او میزبان رسید آراست خانمان به خجسته لقای خویش کز…

در مدح فخر الدین احمد ای بت گلرنگ روی آن باده گلگون بیار کز فروغ او شود گلرنگ روی باده خوار باده ای کز وی…

در مدح صاحب عزالدهاقین ترک من مهر و وفا سیرت و آیین نکند تا که بر برگ گل از غالیه آذین نکند اندر آذین وی…

در مدح سلطان مسعود بن حسن ای شهنشاه فریدون فر دارا دار و گیر جم نگین نوذر سنان قارن کمان بهرام تیر خسرو بهرام تیری…

در مدح رضا بن عمر بن محمد الحسنی دلم به عشق بتی را همی‌کند شمنی که بر بتان به نکوئی کند همیشه منی بتی که…

در مدح تمغاج خان مسعود بن حسن ماه رجب که هست همایونترین همای از آشیان فضل خدایست برگشای پروازش از لوازم پیروزی و ظفر گسترده…