قصاید خیالی بخارایی

ای زده کوس شهنشاهی بر ایوان قدم هر دو عالم بر صفات هستیِ ذاتت علم عاجز از درک کمالت عقل اصحاب خرد قاصر از ذیل…

دوش از آب چشم خود در موج خون بودم شنا من چنین در خون و مردم بی خبر زین ماجرا مردم چشم از سرشکم غرقهٔ…

ای حرم عزّتت ملکت بی منتها نقش دو عالم زده بر علم کبریا از سپهت رومی صبح ملمّع لباس وز حشمت زنگی شام مرصّع وطا…

در مدح خواجه عصمت بخارایی که استاد خیالی بوده در این سراچهٔ فانی که منزل خطر است به عیش کوش که دوران عمر در گذر…