غزلیات – فروغی بسطامی

دست در حلقهٔ آن جعد چلیپا زده‌ام دل سودازده را سلسله و پا زده‌ام عشقم آتش زد و آب مژه از سر بگذشت پی آن…

دامن کشان شبی گذر افتاد بر منش برخاستم چو گرد و نشستم به دامنش شاهان اسیر حلقهٔ گیسوی پر خمش شیران شکار شیوهٔ آهوی پر…

خادم دیر مغانم، هنری بهتر از این بی خبر از دو جهانم، هنری بهتر از این ساقی نوش لبم دوش به یک باده نواخت کس…

چو باد بر شکند چین زلف غالیه بارش قند ز هر شکنی صدهزار دل به کنارش چه عشوه‌ها که خریدم ز چشم عشوه فروشش چه…

چشم تماشای خلق در رخ زیبای اوست هر که نظر می‌کنی محو تماشای اوست عاشق دیوانه را کار بدین قبله نیست قبلهٔ مجنون عشق خیمهٔ…

تو و آن قامتی که موزون است من و این طالعی که وارون است تو و آن طره‌ای که مفتول است من و این دیده‌ای…

تا لب می‌پرست او داد شراب مستیم مفتی شهر می‌خورد حسرت می پرستیم کاش به کوی نیستی خاک شوم که آن پری چهره نشان نمی‌دهد…

تا خانهٔ تقدیر بساط چمن آراست نشنید کس از سروقدان یک سخن راست هر جا گذری اشک من از دیده پدیدار هر سو نگری روی…

تا از دو چشم مستت بیمار و دردمندیم هم ایمن از بلاییم، هم فارغ از گزندیم گفتی برو ز کویم تا پای رفتنت هست زین…

به شکر خنده دل بردی ز هر زیبا نگارینی بنام ایزد، چه زیبایی، تعالی الله چه شیرینی چنان بر من گذر کردی که دارایی به…

بر سر هر مژه چندین گل رنگین دارم یعنی از عشق تو در بر دل خونین دارم گر تو در سینهٔ سیمین دل سنگین داری…

این سر که به تن دارم مست می ناب اولی این کاسه که من دارم سرشار شراب اولی این است اگر ساقی، می خور ز…

ای ز رخت صبح و شام کاسته شمس و قمر شاهد شیرین کلام، خسرو فرخ سیر ای لب عشاق تو، بوسه‌زن ساق تو سینهٔ مشتاق…

ای آب زندگانی یک نکته از دهانت تا چند رحمتی نیست بر حال تشنگانت دردا که بر لب آید جانم ز تشنه کامی وآب حیات…

امشب ای زلف سیه سخت پریشان شده‌ای مگر آگه ز دل بی سر و سامان شده‌ای گر ز دست تو به هر حلقه دلی لرزان…

از بس عرق شمر نشسته‌ست به رویم محروم ز نظارهٔ آن روی نکویم چندی است که سودایی آن غالیه گیسو عمری است که زنجیری آن…

همه شب راه دلم بر خم گیسوی تو بود آه از این راه که باریک تر از موی تو بود رهرو عشق از این مرحله…

هر کس که نهد پای بر آن خاک سر کو ذکرش همه این است که گم گشته دلم کو من از اثر عشق، سیه بخت…

نه به دیر همدمم شد، نه به کعبه هم نشینم عجبی نباشد از من که بری ز کفر و دینم تو و کوچهٔ سلامت، من…

نرخ یک بوسه گر آن لعل به صدجان می‌کرد مشتری فکر خریداری‌اش آسان می‌کرد تلخ کام از لب شیرین بتی جان دادم که به یک…

من کیم، پروانهٔ شمعی که در کاشانه نیست خانه‌ام را سوخت بی باکی که او در خانه نیست دست همت را کشیدم از سر دنیا…

مدام ذکر ملک این کلام شیرین باد که خسرو ملکان شاه ناصرالدین باد کبوتری که نیاید به زیر پنجهٔ شاه سرش ز دست قضا پایمال…

گفتم که چیست راهزن عقل و دین من گفتا که چین زلف و خط عنبرین من گفتم که الامان ز دم آتشین من گفتا که…

گر در شمار آرم شبی نام شهیدان تو را فردای محشر هر کسی گیرد گریبان تو را گر سوی مصرت بردمی خون زلیخا خوردمی زندان…

گاهی به نوشخند لبت را اشاره کن ما را به هیچ صاحب عمر دوباره کن بنمای روی خود ز پس پرده آشکار یک باره راز…

کس نیست کاو به لعل تو خونش سبیل نیست الا کسی که تشنه لب سلسبیل نیست مستغنی‌ام به عشق تو از وصل حور عین آری…

غرق مهر شاه دیدم آفتاب و ماه را دوست دارند این دو کوکب ناصرالدین شاه را آن شهنشاهی که نیکی کرد با خلق زمین تا…

صورتت یک باره از آدم نمود از قید هستی پی به معنی برده‌ام در عالم صورت پرستی تا زلف تاب مشتاقان برد در حال جنبش…

سروش عشق تو یک نکته گفت در گوشم که بار هر دو جهان را فکند از دوشم اگر چه وصل تو ممکن نمی‌شود، لیکن درین…

زاهد و سبحه صد دانه و ذکر سحری من و پیمودن پیمانه و دیوانه‌گری چون همه وضع جهان گذران در گذر است مگذر از عالم…

دیشب به خواب شیرین نوشین لبش مکیدم در عمر خود همین بود خواب خوشی که دیدم در خون طپید جسمم تا دامنش گرفتم بر لب…

دلم فارغ ز قید کفر و دین است که مقصودم برون از آن و این است جدا تا مانده‌ام از آستانش تو گویی گریه‌ام در…

درد جانان عین درمان است گویی نیست هست رنج عشق آسایش جا است گویی نیست هست عشق سرگرم عتاب و عشق ما زان در عذاب…

دامن خمیه سفر از در دوست می‌کنم خون جگر بدیده‌ام پارهٔ دل به دامنم هیچ کس از معاشران هم سفرم نمی‌شود ترسم از این مسافرت…

حور تویی، بوستان بهشت برین است باده به من ده که سلسبیل همین است حادثه‌ها را ز چشم مست تو بیند بر سر هر کس…

چو در میناست می، یاقوت رخشان است پنداری چو در ساغر چکد، لعل بدخشان است پنداری چو افتد در بلورین کاسه عکس طلعت ساقی پری…

چشم بیمار تو شد باعث بیماری ما به مسیحا نرسد فکر پرستاری ما تا ز بندت شدم آزاد، گرفتار شدم سخت آزادی ما بند گرفتاری…

تو و آن حسن دل آویز که تغییرش نیست من و این عشق جنون خیز که تدبیرش نیست تو و آن زلف سراسیمه که سامانش…

تا صورت زیبای تو از پرده عیان شد یک باره پری از نظر خلق نهان شد گر مطرب عشاق تویی رقص توان کرد ور ساقی…

تا حلقهٔ زنجیر دل آن زلف دراز است درهای جنون بر من سودازده باز است شور دل فرهاد شکر خندهٔ شیرین تاج سر محمود و…

تا اختیار کردم سر منزل رضا را مملوک خویش دیدم فرماندهٔ قضا را تا ترک جان نگفتم آسوده‌دل نخفتم تا سیر خود نکردم، نشناختم خدا…

به زیر تیغ نداریم مدعا جز تو شهید عشق تو را نیست خون‌بها جز تو بجز وصال تو هیچ از خدا نخواسته‌ایم که حاجتی نتوان…

بر سر راه تو افتاده سری نیست که نیست خون عشاق تو در ره‌گذری نیست که نیست غیرت عشق عیان خون مرا خواهد ریخت که…

این چه تابی است که آن حلقهٔ گیسو دارد که دل هر دو جهان بسته یک مو دارد نقد یک بوسه به صد جان گران…

ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست سر نهم در خط جانان جان دهم بر بوی دوست من نشاطی را نمی‌جویم به جز…

اولین گام ار سمند عقل را پی می‌کنی وادی بی منتهای عشق را طی می‌کنی ما به دور چشم مستت فارغ از می‌خانه‌ایم کز نگاهی…

آزادی اگر خواهی از عقل گریزان باش سر خیل مجانین شو، سرحلقهٔ طفلان باش گر با رخ و زلف او داری سر آمیزش هم صبح…

یک باره گر از سبحه در انکار نبودم از زلف بتان صاحب زنار نبودم تا رطل گران از کف ساقی نگرفتم سرمست و سبک روح…

وقت مردن پا نهاد آن شمع بالین مرا تا بخربندی ستاند جان غمگین مرا دوش بوسیدم لب شکرفشانش را به خواب کاش پنداری نبود این…

هر سر موی تو را پیوندی از گیسوی تست حلقه‌ها در حلق من از حلقه‌های موی تست پای مقصودم به هر راهی که پوید راه…