شاه بیت های غزلیات ابوالمعانی بیدل

می‌چکد سجده ز سیمای نمودم بیدل شاهد‌ حال من آیینهٔ نقش قدم است حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نام را نقش نگین بیدل دلیل شهرت است بیشتر پرواز دارد نالهٔ مرغان دام حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نتوان چوبیدل هرزه فن به هزارفتنه طرف شدن نفسی ز آفت ما ومن به درعدم نزدی چرا حضرت ابوالمعانی بیدل رح

ندامت داشت بیدل معنی موهوم فهمیدن به تحقیق نفس روز هزار آیینه شب ‌کردم حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نزد ما بیدل علاج مدعی دشوار نیست از لب خاموش فکر انتقامش کرده‌ایم حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نقد حباب بیدل از چنگ آگهی زنخت شد بوتهٔ‌، گدازم چشمی که باز کردم حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نگردی غافل از فیض سواد معنی‌ام بیدل تماشا بر سحر می‌خندد ازگلهای شببویم حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نوا پروردهٔ عجزیم بیدل درین دریا خم هر موج چنگیست حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نی‌ام چون موج‌، جولان جرأت آزار کس بیدل شکستن دارم و بر روی خود صد رنگ می‌تازم حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نیست بید‌ل وضع من افسانه‌ساز دردسر همچو خاموشی شرات بیخمارم کرده‌اند حضرت ابوالمعانی بیدل رح

نیک و بد عالم همه عنقاصفتانند بیدل خبر از هرکه‌ گرفتم خبری بود حضرت ابوالمعانی بیدل رح

هرچند گرد امکان دامان صبح گیرد بیدل‌شکستن رنگ برروی ما نخندد حضرت ابوالمعانی بیدل رح

هرکه زد بیدل به سیر وادی حیرت قدم گام اول حسرت رفتن چو نقش پا گذاشت حضرت ابوالمعانی بیدل رح

همچو دریا بیدل آسان نیست‌کسب اعتبار درخور امواج اینجا رو به ناخن خستن است حضرت ابوالمعانی بیدل رح

هوس تسخیر معشوقان بازاری مشو بپدل کسی تا کی پی این وحشیان رام بردارد حضرت ابوالمعانی بیدل رح

وارستن از تعلق با ما نساخت بیدل نی را به ناله آورد درد کمر گشودن حضرت ابوالمعانی بیدل رح

یارب از ملک اجابت به دعای بیدل کند اقبال ازل تا ابد استقبالت حضرت ابوالمعانی بیدل رح

مجموعهٔ امکان سخنی بیش ندارد بیدل مرو از راه‌که این ساز نوایی‌ست حضرت ابوالمعانی بیدل رح