قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

آداب خوب و اخلاق، دوستان قسم خورده اند و به زودي با يكديگر متحد مي شوند. (نامشخص)

آدم بايد به اين امر خو بگيرد كه به كمترين ها خرسند باشد. هرچه كمتر بخواهي، با چيزهاي كمتري خشنود مي شوي و هر اندازه…

آدم تنها اگر در بهشت هم باشد به او خوش نمي گذرد. اما كسي كه به كتاب يا تحقيق علاقه مند است، هنگامي كه به…

آدم مي تواند هميشه دوستان جديدي پيدا كند، بي آنكه مجبور باشد هر روز آنها را ببيند. (پائولو كوئيلو)

آدمهاي حقير، انسانهاي والا را ديوانه مي پندارند. چرا كه اين انسانها سرشت نامعقول تري داشته و به سمت چيزهاي استثنايي جذب مي شوند؛ چيزهايي…

آدمي به ضعف خويش آگاهي دارد و نمي خواهد در برابرش مقاومت ورزد، بلكه خود را به آن تسليم مي كند. آدمي خود را از…

آدمي درشت ترين پاسخ را آنگاه مي دهد كه با فرزانگي خويش، حقيقت را در ميان مي نهد. (نيچه)

آدمي همواره در برون، همان را درو مي كند كه در جهان انديشه ي خود كاشته است. (فلورانس اسكاول شين)

اراده حيات مطلقاً و در هر زمان خواهان زندگي است. (آرتور شوپنهاور)

آرامش حقيقي زماني به دست مي آيد كه بتوانيم بدترين حادثه و نتيجه را بپذيريم. (نامشخص)

ارتباطات نه تنها جوهره ي حيات انساني است، بلكه دارايي حياتي زندگي او به شمار مي رود. (نامشخص)

ارزش چه چيزي بيشتر از طلاست؟ الماس، چه چيزي از الماس گرانبهاتر است؟ اراده! (بنجامين فرانكلين)

ارزشمندترين دارايي ما شرافت‌‌مان است. (لئوبوسكاليا)

آرزومندان نميرند، ناانديشمندان، خود، گويي مرده‌اند. (بودا)

آرزوي خود را از كُنه قلب بخواهيد. (جك كانفيلد)

از اسكناس چيزي بهتر نيست، نه خوراك مي‌خواهد و نه مي‌گندد، به آساني توي جيب مي‌رود و جاي زياد هم نمي‌خواهد. (نامشخص)

از آنچه در اختيار داريد مايه بگذاريد، اما بيشتر از آن خير. (جان ماكسول)

از اين ستون به آن ستون فرج است. (مثل ايراني)

از بين بردن دشواري هاي شخصي، به تنهايي، لذت ويژه اي به همراه دارد. (گيل ليندن فيلد)

از ته دل ساده لوحانه بيش از همه خواهان آن اند كه كسي ايشان را آزار نرساند. از اين رو به پيشباز [ =پيشواز ]…

از خودگذشتگي ساده نيست، اما ضرورت دارد. (جان ماكسول)

از ديده ي هنر، هيچ چيزي زشت نيست. (ويكتور هوگو)

از زندگي نترسيد، باور داشته باشيد، زندگي ارزش زيستن را دارد و باورتان در آفرينش اين حقيقت به شما كمك خواهد كرد. (ويليام جيمز)

از عجايب روزگار اين است كه زن در عين زيبايي، وفادار هم باشد. (اسكار وايلد)

از كوچكي مي خواستم بزرگ باشم. (ويكتور هوگو)

از مخفي‌گاه درون خود بيرون بياييد و با بي‌باكي به ميدان زندگي برويد تا دشواري‌‌ها و ترس‌ها را تجربه و با آنها مبارزه كنيد. (استيو…

با زن فرزانه و شرمگين عروسي کن و او را دوست بدار وخود براي خود زن انتخاب کن وزن ديگري را فريب مده تا روانت…

با عاشق شدن است كه ژرف‌ترين شادي، آرامش و امنيت ممكن را تجربه مي‌كنيم و به ژرف‌ترين وجه درمي‌يابيم كه يكي بودن، چه اندازه شگفت‌آور…

با كمي مبارزه قادريم آن چيزهايي را كه شر ناميده مي شوند تبديل به خير كنيم. (ويليام جيمز)

با مرد اديب دشمن مباش (کورش کبير)

با مرگ يك انسان، دنياي ناشناسي با او مي‌ميرد. (آنتوان دوسنت اگزوپري)

با هم كار كردن، نويدبخش زندگاني دراز‌تر و زندگي بهتر و سالم‌تري است تا جدا از هم كار كردن. (لئوبوسكاليا)

بار كردن انديشه بسيار بر كلمات اندك ويژگي ذهنهاي برجسته است. (آرتور شوپنهاور)

بازي، ما را شادمان و زنده نگاه مي‌دارد؛ به ما شور و شوق زندگي مي‌بخشد كه جانشيني ندارد؛ بدون آن، مزه‌ي زندگي خوب نيست. (نامشخص)

بالاترين خرد، سرور هميشگي است. چنين حالتي شبيه به منطقه‌ي بالاي ماه، هميشه هموار و روشن است. (نامشخص)

باور خود را در عملكردتان پياده كنيد. (رالف والدو امرسون)

بايد از چيزي كاست تا به چيزي افزود. (نامشخص)

بايد بخنديد، اما نه با هدف مسخره كردن. (جان راسكين)

بايد پيامد كردار، گفتار و انديشه مان را در دوره ي زندگي مان بپذيريم. (نامشخص)

بايد خويشتن دوستي آموخت. من چنين مي آموزانم! با عشقي سالم و درست، چندان كه بتوان نزد خويشتن ماند و سرگردان نگشت. (نيچه)

بايد صحرا را دوست داشت، اما هرگز كاملاً به آن اعتماد نكن؛ چون صحرا محك مردان است. هر گام آنها را احساس مي كند و…

بايستي دوباره به انبوهه ي مردمان بازآيي، در ميان آنها سُفته و سخت شوي؛ تنهايي تباه مي كند… (نيچه)

بچه‌ها بنا به خواست و آرزوي شما، بزرگ مي‌شوند و شكل مي‌گيرند. (نامشخص)

بخشش زودگذر توانگران بر تهيدستان تلخ است و همدردي نيرومندان با ناتوانان، بي ارزش؛ چرا كه يادآور برتري آنان است. (جبران خليل جبران)

بد نيست گهگاه غمگين باشي، غمين بودن زيبايي خود را دارد. فقط بايد بياموزي كه از زيبايي غمين بودن لذت ببري، از سكوت آن و…

بدبختانه، آن گونه كه به آسودگي، گناهان ديگران را مي بينيم، بيناي گناهان خويش نيستيم. (كريستين بوبن)

بدتر از مرگ چيست؟ آن كه پس از آمدنش مرگ را مي جويي. (ويكتور هوگو)

بدخو، عمرش كم است. (ارد بزرگ)

بدون استثنا، نويسندگان بزرگ، آثار خود را در جهاني مي‌پرورانند كه تازه پس از آنها فرا مي‌رسد. (والتر بنيامين)

بدون دادگري، هيچ گونه پيشداوري درست نيست. (ويكتور هوگو)