قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

هرگاه آسايش، درازمدت و بي دليل باشد، به تنبلي مي گرايد. (لودويگ وان بتهوون)

شانس تنها متوجه ذهن آماده است. (لويي پاستور)

پول و افتخار را در يك بسته نتوان جست. (ضرب المثل اسپانيايي)

هرگاه تمام بلاها و سختي هاي بشر را در يك جا جمع كنند و در ميان مردم تقسيم نمايند، بدبخت ترين مردم چون سهم خود…

شايد تو تجهيزات بيشتري در اختيار داشته باشي، اما همان آدم گذشته باقي خواهي ماند. (اشو)

پيران دنيا ديده، سدي براي گفتگو برپا نمي كنند. (ارد بزرگ)

كسي نمي تواند فكري را براي من انديشه كند، همان گونه كه كسي نمي تواند كلاهم را براي من بر سرِ خود كند. (ويتگنشتاين)

شايد طبيعت، (حقيقت) زني باشد كه حق دارد نخواهد اساس وجودش برملا شود. (نيچه)

پيري، انسان را محدود نمي كند، بلكه از محدوديت هاي او مي كاهد. (نامشخص)

كسي كه نمي‌تواند كمكي به خود بكند، هيچ بهره‌اي از خرد خود نخواهد برد. (نامشخص)

شتابنده ترين راه دريافت عشق، بخشيدن آن به ديگران است. (آلبرت انيشتين)

پيش از اينكه ديگران شما را مهار كنند، شما بايد مهار آنها را در دست بگيريد. (كارول تاتل)

شخص غايب هميشه مورد سرزنش است. (مثل لهستاني)

پيش تمام دشمنان به نزديكترين دشمن خود كه زبان است توجه داشته باش. (سقراط)

شخصيت راستين ما همان كارهايي است كه در نبود ديگران انجام مي‌دهيم و با خود مي‌گوييم هيچ كس كه ما را زير نظر ندارد. (نامشخص)

پيشرفت كردن، همان فلسفه‌ي طبيعت است. (نامشخص)

شرايط، مهم نيست، واكنش شما نسبت به شرايط، مهم است. (نامشخص)

پيوسته در طول زمان امري پديد آمده كه براي آن، زندگي بر زمين ارزشمند شده است. براي مثال، فضيلت، هنر، موسيقي، رقص، خرد، معنويت؛ خلاصه…

شعر، اركستر پرهيجاني است كه آواز طبيعت و بشر و حوادث را به هم آميخته است. (ويكتور هوگو)

تا به حال هيچ كس در بستر مرگ نگفته كه اي كاش براي كسب و كارم زمان بيشتري صرف مي كردم. (ناشناس)

شك و ترديد و ترس، بدترين دشمنان انسان هستند. (نامشخص)

تا زماني كه آدمي در برابر شرايطي پايداري كند، آن را به سوي خود خواهد كشيد. (فلورانس اسكاول شين)

دعا كن و از خدا بخواه، ولي به سوي ساحل هم پارو بزن. (مثل روسي)

تا زماني كه بهتر شدن بهترين است، براي كمتر از آن برنامه ريزي نكنيد. (نامشخص)

دل احمق در دهانش و دهان حكيم در دلش است . (نامشخص)

تا زماني كه ديگران به ما عشق مي ورزند مفيد هستيم؛ و انسان تا زماني كه دوستي دارد، ارزشمند است. (نامشخص)

دلسوزي ام بر همه ي گذشته از آن [جهت] است كه آن را بازيچه مي بينم. بازيچه ي لطف و عقل و جنون هر نسلي…

تا زماني كه ننگ و جنايت دوام دارد، هيچ نديدن و نشنيدن براي من پايان خوشبختي‌ است. (ميكل آنژ)

دليل اين كه نمي خنديد آن نيست كه پير شده ايد؛ شما پير مي شويد چون نمي خنديد. (لوئيز هي)

تا هنگامي كه پاره‌اي از وجود خويش را نبخشيد، بخشش‌تان بي‌ارزش و بي‌مقدار خواهد بود. (جبران خليل جبران)

دنيا به حرف كسي گوش مي دهد كه داراي اراده اي قوي است و مي داند كه به كدامين سو مي رود. (گاليله)

تاريخ به اميد تصميم تو نخواهد نشست. (نادر ابراهيمي)

دنيا مانند انباري، يك باغ، يك اتاق پُرهمهمه و يك بازار است. (كريستين بوبن)

تاريخ نمي آفريند، بلكه «كشف» مي كند. تاريخ، از طريق موقعيتهاي بي سابقه، پرده از آنچه انسان هست، پرده از آنچه «از دير زمان» در…

دهش (بخشش)، آنگاه كه از ثروت است و از مكنت، هر چه بسيار، باز اندك باشد، كه واقعيت بخشش، ايثار از خويشتن است. (جبران خليل…

تبار بي ريش سفيد همچون خانه بي سقف است. (ارد بزرگ)

دو كلمه آري و نه كه تلفظ شان آسان است، كلماتي هستند كه براي اداي آنها انديشه و مطالعه فراوان لازم است. (نامشخص)

تجربه بهترين درس است، هر چند كه دستمزد آن گران باشد. (توماس كارلايل)

دوري كردن از بيان باورها و پيشداوري، بخشي از فرآيند پيشرونده‌ي شكوفا كردن آدمي است. (آبراهام مازلو)

تجربه، هنري است كه به ما اجازه مي دهد زمان حال را در پرتو حافظه مان از زمان گذشته تعبير كنيم. (اريك نيوتن)

دوست دارم فرزندان، همچون سرانجامي خوش بر داستان زندگي‌ام باشند. (نامشخص)

تختخواب، خطرناك‌ترين جاي دنياست، چون صدي نود مردم در آن مي‌ميرند. (مارك تواين)

دوست، كسي است كه قدر مرا مي داند و براي من ارزش قايل است. (آلبرت هاباردد)

ترديد و دودلي، دالاني است كه همه بايد از آن بگذرند تا به پرستشگاه دانايي و خرد وارد شوند. (نامشخص)

دوست و مگس هر دو در تابستان پديدار مي شوند (ضرب المثل آلماني)

ترس، تنها هنگامي به تو مي چسبد كه تو به آن آويزان شده باشي. (نامشخص)

دوستان ممكن است بيايند و بروند، ولي دشمنان به روي هم انباشته مي‌شوند. (نامشخص)

ترس، هميشه وجود دارد. راهكار ترس، از بين بردن آن نيست، بلكه چيره شدن بر آن است. (نامشخص)

دوستي با اشخاصي كه درستكار، وفادار و دانا هستند، سودمند است و دوستي با اشخاصي كه خوش ظاهر و چاپلوس و چرب زبانند، زيان آور…

تصميم درست برآيند فلسفه اي درست و استوار است. (كونوسوكي ماتسوشيتا)