قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

ما همه از كارهايي خسته مي شويم كه انجام نمي دهيم، وگرنه انجام كار هرگز ما را خسته نمي كند. (نامشخص)

تا چيزي را نپذيريم نمي توانيم آن را تغيير دهيم. (كارل يونگ)

ماجراجو و اهل عمل باشيد تا از طعم دلپذير تغييرات تازه بهره مند شويد. (اسپنسر جانسون)

تا زماني كه انسان، هرچه ترس را از ذهن نيمه هشيار خود نزدايد، او را شادي و آرامشي نيست. (فلورانس اسكاول شين)

مادر، فردي نيست كه به او تكيه كنيم، بلكه كسي است كه ما را از تكيه كردن به ديگران بي نياز مي سازد. (نامشخص)

تا زماني كه چشم تنها به حفظ امت دوخته شده باشد و رفتار غير اخلاقي را دقيقا و صرفا در اموري جستجو كنند كه موجوديت…

مانند عده كمي از مردم فكر كن و مانند بيشتر مردم سخن بگو. (نامشخص)

تا زماني كه ما از زندگي مي ترسيم، از مرگ نيز هراسان خواهيم بود. (كريشنا مورتي)

مترجمان ديوانه وار لغات مترادف را دوست مي دارند (من، مفهوم مترادف را به كلي نفي مي كنم: هر كلمه معناي خاص خود را دارد…

تا كاري نكنيد، چيزي تغيير نمي‌كند. (نامشخص)

محال [ =نشدني ] است آدمي بتواند چيزي را به دست آورد كه خود هرگز نبخشيده است. (فلورانس اسكاول شين)

تا وقتي كه نتوان با تلويزيون يك مگس را كشت، جاي روزنامه را نخواهد گرفت. (نامشخص)

محدوديت شما به اندازه اي است كه خودتان مي انديشيد. (مارشا برايتِن باخ)

تاريخ، سير خود را بر زندگي مردان بزرگ بنا نموده است. (توماس كارلايل)

مدير خوب مي داند كه هيچ نتيجه ي مطلوبي هيچ گاه به دست نخواهد آمد. (آندره موروا)

تاسف خوردن، جبران قرض را نمي كند. (مثل آمريكايي)

مديريت، يعني اينكه شما نمي‌توانيد از تلاش كردن بازايستيد، بلكه بايد سخت‌تر تلاش كنيد تا در اوج بمانيد. (كيم وو چونگ)

تپه ها با حركت باد تغيير شكل مي دهند، اما صحرا هميشه همان كه بوده مي ماند. (پائولو كوئيلو)

مرد آزاده پيوسته مي كوشد كه در گفتار خود، آهسته و در كردار خود، تند و تيز باشد. (كنفوسيوس)

تجربه مدرسه اي است كه دانش آموزان خود را با بهايي گران بار مي آورد. (بنجامين فرانكلين)

مرد بزرگ، كسي است كه كودكي خود را گم نكند. (نامشخص)

تجليل، آخرين شوري است كه حكما از آن صرفنظر مي كنند. (نامشخص)

مرد حقيقي كسي است كه در خواري و خوشبختي، خود را تباه نكند. (ناپلئون بناپارت)

تداعي، در ادراك ما از زيبايي سهم كلي دارد. (اريك نيوتن)

مرد فقير و بينوا را تمسخر مکن شايد تو نيز روزي بينوا شوي (کورش کبير)

ترس از جدايي، جدايي به بار مي آورد. (ارد بزرگ)

مردان بزرگ كساني هستند كه مي دانند انديشه هاي بزرگ بر جهان حكم مي رانند. (رالف والدو امرسون)

ترس، كُشنده‌تر از مرگ است. (نامشخص)

مردان كامياب غالبا از شكست، ميوه پيروزي چيده اند. (گوته)

تسلط بر طبيعت تنها شرط نيك بختي انسان نيست، چنان كه تنها هدف كوشش هاي تمدن هم نيست، اما نمي توان بي ارزش بودن پيشرفت…

من وطنم را بيشتر از خانواده ام دوست مي دارم، اما به انسانيت بيشتر از كشورم علاقه مندم. (فنلون)

مردم به اين دليل عشق مي ورزند كه غمگين اند؛ به اين دليل در جست و جوي ديگري اند كه تنها هستند و عشق فقط…

تصور آدمي هرگز در هنر گم نمي شود. (نامشخص)

منفي‌گرايان، در ذهن خود، هميشه بدترين گونه‌ي سناريويي را مي‌نويسند كه با هيچ تلاشي، اميدي به بهبودي آن نيست. (استيو چندلر)

مردم خودشان را با هر چيز خسته مي كنند، مگر با فهم و انديشه. (نيچه)

تعصب در دانش و فلسفه مانند هر تعصب ديگر نشانه ي خامي و بي مايگي است و هميشه به زيان حقيقت تمام مي شود. (ابوعلي…

مهم اين نيست كه چقدر زندگي مي كنيم مهم اين است كه چگونه زندگي مي كنيم. (پائولو كوئيلو)

مردم فقط از حقيقت مي ترسند و نه از هيچ چيز ديگر. (اشو)

تغيير هويت، از شادترين، جادويي ترين و رهاننده ترين تجربه هاي زندگي است. (آنتوني رابينز)

هر چه عشق و شور زندگي بيشتري از خود نشان دهيد، براي ديگران نيز بيشتر مقاومت ناپذير خواهيد شد و آنها ديگر نخواهند توانست شما…

مردم همواره قابل درك نيستند و زندگي همواره قابل فهم نيست. (ريچارد تمپلر)

تفريح، همانا خوشبختي كساني است كه قادر به تفكر نيستند. (الكساندر پوپ)

هر چه بيشتر براي به دست آوردن آرامش زحمت بكشيم، كمتر جنگ خون و خونريزي خواهيم داشت. (نامشخص)

مردماني كه پيوسته از تنگدستي و شكست و محدوديت سخن مي گويند، همانها را خواهند درويد. (فلورانس اسكاول شين)

تكامل و حركت، مبنا و پيش فرض كل وجود است. (نامشخص)

هر چقدر مي توانيد فيلم بسازيد؛ از هر چهار تا يكي خوب مي شود، يكي از ده تا خيلي خوب مي شود و يكي از…

مردن، ناگوار نيست، بلكه راه زندگي را ندانستن ناگوارتر از مرگ است. (ويكتور هوگو)

تلاش هاي سياسي براي جوانان، مردابي مرگبار است. (ارد بزرگ)

هر جا موفقيت بزرگي ببينيد، انبوهي از ناكامي ها را در مسير آن مشاهده مي كنيد. (آنتوني رابينز)

مردي نيك بخت است كه از هر كار نادرستي كه از او سر بزند، تجربه اي تازه به دست آورد. (سقراط)