ساقی نامه رباعی اهلی شیرازی

ساقی به بهشت اگر چه راهم بدهند خواهم می از آن چشم سیاهم بدهند این باده نه درخور گدایی چو منست یکجرعه مگر بعشق شاهم…

ساقی نظری که دل خوش از دیدن تست جان شاد ز خوشه چینی خرمن تست ناگفته دلت ضمیر ما میداند جام جم عاشقان دل روشن…

ساقی که غمش ز پادشاهی خوشتر رویش ز صفای صبحگاهی خوشتر هر چند که دلخواه بود عیش جهان دیدار خوشش زهر چه خواهی خوشتر اهلی…

ساقی قدحی که کشته جانا نیم ما مردن و زندگی از آن میدانیم ما را به اجل چه کار و با عمر چه بحث ما…

ساقی فلک از بحر عطای تو کفی است در کوی تو صد کعبه جان هر طرفی است در کعبه جان زهی شرف گر برسم ور…

ساقی ز ادب مست تو گر دور بود خونش بخورند اگر چه منصور بود گر مست حقیقت است ور مست مجاز بدمست گمان مبر که…

ساقی بمنت خطاب بو دست مگر چشمت به دل کباب بو دست مگر آنگه که ترا نظر به بیداران بود بخت بد من بخواب بودست…

ساقی نظری کز همه دلسوز تریم وز ذره به مهر حسرت اندوز تریم چون سایه بظلمتیم دور از رخ تو هر روز که میشود سیه…

ساقی که هلاکم ز غم هجرانت هر جا که روی دست من و دامانت رفتی هزار دل هلاک از غم تست باز آی که صد…

ساقی قدحی که کار عالم نفسی است گر یک نفست فراغتی هست بسی است خوشباش به هر چه پیشت آید ز جهان هرگز نشود چنانکه…

ساقی فرح از ساغر می میباشد عیش و طرب از نوای نی میباشد دیوانه من از هجر توام عیب مکن دیوانگی از برای کی میباشد…

ساقی ز اسیران جگر ریش بپرس و احوال مرا از همه کس بیش بپرس بر مسند عیش فارغ از خار غمی این را ز برهنه…

ساقی تو بمستیی گواه دل من کان دم که ز خود رود دل غافل من جز آرزوی تو در دلم حاصل نیست این بس بود…

ساقی نظری که دردی از جام تو بس ورمی نبود عارض گلفام تو بس جان مست شود چو نام ساقی شنود ایراحت جان مرا همی…

ساقی گل بخت هر که پژمرده بود با گرمی عیش و دل افسرده بود چشمی که چو شمع زنده دور از رخ تست چشمیست که…

ساقی قدحی که کار سازست خدا وز رحمت خود بنده نوازست خدا می خور بنیاز و ناز طاعت مفروش کز طاعت خلق بی نیازست خدا…

ساقی غم من بلند آوازه شدست سر مستی من برون ز اندازه شدست با موی سفید سر خوشم کز خط تو پیرانه سرم بهار دل…

ساقی دل من که دانه مهر تو کاشت مهر تو نهفته تا ابد خواهد داشت دامن مفشان بناز از اهل نیاز کز دامن تو دست…

ساقی بکرم تو میکنی یاد مرا غیر از تو که میرسد بفریاد مرا؟ گر در غم دل تو دستگیرم نشوی سوی که روم که میکند…

ساقی نظری به بینوانیی باری گر باده نمیدهی صلایی باری درمان منست یک نگه چون نکنی از نیم نگه نیم دوایی باری اهلی شیرازی

ساقی که لبش مفرح یاقوت است دلرا غم او قوت و جان را قوت است هر کس که نشد کشته طوفان غمش در کشتی نوح…

ساقی قدحی که کار دنیا همه هیچ این گفت و شنید و جنگ و غوغا همه هیچ طوفان فنا چو بشکند کشتی عمر عالم همه…

ساقی شب عیش است و مه افروخته است می ده که فلک بکینه آموخته است دانی که اجل چه برق خرمن سوزیست تا در نگری…

ساقی دلم از تو در گداز است هنوز امید به لطف چاره‌ساز است هنوز گر بی‌توام از صومعه نگشود دری بازآ که در میکده باز…

ساقی بحیات جان کسی رهبر نیست ور نیز به از می و ساغر نیست می همدم ماست زانکه چون گرمی می در آب حیات و…

ساقی نظری به بیکسان بهر خدا مشکن بت ما بوالهوسان بهر خدا ما ماهی مرده ایم و تو آب حیات ما را بوصال خود رسان…

ساقی که رسد بوصلت از یاری عقل در خواب که بنیدت ز بیداری عقل؟ از باده عشق اگر چه بدمستی زاد بد مستی عشق به…

ساقی قدحی که عاشق روی توام مست خم زلف ابروی توام تنها نه رخ خوب کشد سوی توام قلاب محبتی است هر موی توام اهلی…

ساقی غم دل کجا خورد جان حزین می ده که بریده ام دل از خلد برین دل یا غم جانان بودش یا غم دین گر…

ساقی دل من سوخت نظر با من کن چشمی فکن و گلخن من گلشن کن مردم چو چراغ سحر شمع مراد یکبار دگر چراغ من…

ساقی بتو گر شویم همدم چه شود زخم دل ما رسد بمرهم چه شود زان بحر کرم که عالمی کامرواست یکجرعه رسد به کام ماهم…

ساقی نظر از تو گر سوی باغ کنم باغ از تف دل سیه ترا از داغ کنم گر آتش حسرتت برم زیر زمین چون لاله…

ساقی که ز آفتاب رخ مستم کرد چون ذره بلند میشدم پستم کرد بگداخت چو زر زلاف هستیم تمام چون نیست شدم بیک نظر هستم…

ساقی قدحی که شمع دل درنگرفت تاز آتش می زندگی از سر نگرفت آه از می لعلت که بدین باده ناب هر کس که لبی…

ساقی غم این پیر کهنسال بپرس وز خسته دلان به شکر اقبال بپرس ای مطرب جان عود تو همدرد منست دستی برگ او نه و…

ساقی دل من طمع زیاری ببرید و ز بخت امید سایه داری ببرید جان داشت امید لیک در آخر کار امید هم از امیدواری ببرید…

ساقی ببهشت اینهمه مشتاقی چیست جنت می ساقی بود و باقی چیست آنجاست می و ساقی آنجاست همی پس درد و جهان به زمی و…

ساقی نظری بمن کن از لطف عمیم جان من از این امید و بیم است دو نیم خواهم قدحی از لب لعلت بچشم زان پیش…

ساقی که رخش ز جام جمشید به است مردن برهش ز عمر جاوید به است خاک قدمش که روز من روشن از اوست هر ذره…

ساقی قدحی که سوز داغم نرود تا روغن باده در چراغم نرود بویی که چو غنچه در دماغم ز می است مغزم بشکافی ز دماغم…

ساقی سخن از توبه پنهان نکنیم مستیم و نظر بباغ رضوان نکنیم در کوی مغان خوشیم با مغبچکان پروای بهشت و حور و غلمان نکنیم…

ساقی دل من ز مرده فرسوده ترست کو زیر زمین ز من دل آسوده ترست هر چند بخون دیده دامن شویم دامان ترم ز دیده…

ساقی تو مهی ز روی فرخنده خویش حسن تو فرشته کرد شرمنده خویش گر خنده زنان صبح به بیند چو گلت گرید بهزار دیده از…

ساقی اگرت ستم مرادست بگو ور باده به جام عدل و دادست بگو بدمستی اگر گناه خوی بد ماست بدخویی ما بما که دادست بگو…

ساقی نظری بعاشق محزون کن رحمی بدل شکسته پر خون کن آبی چشمان ز کوثر وصل مرا وین دوزخ حسرت از دلم بیرون کن اهلی…

ساقی قدحی ورنه حزین خواهم مرد مدهوش کنم ورنه چنین خواهم مرد من باده پرست بوده ام تا بودم این دین منست و من بدین…

ساقی قدحی که حلقه در گوش توایم دل زنده بیاد چشمه نوش توایم لطف تو خطا کاری مستان پوشد شرمنده الطاف خطا پوش توایم اهلی…

ساقی سر اگر جدا به تیغ از تو بود خونبار دو دیده ام چو تیغ از تو بود گر سر خواهی نهم بکف در پشت…

ساقی دل من ز دست اگر خواهد رفت بحرست ز خود کجا بدر خواهد رفت صوفی که چو ظرف تنگ از خویش پرست یکجرعه گرش…

ساقی چکنم که دل کبابم ز غمت مدهوش تر از مست شرابم ز غمت هر چند کسی خرابیم شرح دهد بالله که بیش از آن…