اضافات ادیب الممالک

طهماسب خداوند راستین داردیم و کان در دو آستین دریا ز یسارش برد یسار گردون به یمینش خورد یمین

آیین نصیری ابتدا هست یار و آخر نیز حکم خاوندگار حی عزیز آنچه بنوشته اندرین ورق است شرط و اصل شدن باهل حق است اهل…

راجع بعباس نام عباسی ما رواج شاهی دارد در کشور حسن کج کلاهی دارد این در خزانه حصاری را بین در حوض بلور خرد ماهی…

احزاب فتاده اند در خط جنون هر لحظه برنگی شده چون بوقلمون با اینکه ندانند برون راز درون کل حزب بمالدیهم فرحون

در هجو استاد محمد دلاک استاد محمد آنکه دلاک بود همچون دم تیغ خویش ناپاک بود مقراض اجل تسمه عمرش ببرد وزنشتر من زخم دلش…

آیین غسل جنابت از جنابت چو دامنت آلود بایدت در زمان غسل سرود که کنم غسل غسل از پی یار حق بکار است و پاک…

در هجو استاد رضای نجار از تیشه هجو جان او بتراشم وز رنده فحش جلد او بخراشم استاد رضا چو برد بر بازی دست طوفان…

آیین غسل و روزه حقیقت سه روزه غسل روزه حقیقت این است راه دین و طریقت این است که بگوئی زصدق دل یکبار جستم از…

در هجو میرزا بابا طبیب خلخالی طبیبی زخلخال آمد بری کمر بسته وزرد رخ همچو نی سر و پوز او همچو بوزینه بود زنخدانش آویزه…

در ضعف پیری و سبب منظوم ساختن آیین نصیری فرماید روزگاری که از طلایه مرگ شاخ عمر مرا خزان شد برگ ریخت در جویبار و…

در کاروان نواخت در آی آهنگ شب بر کشید پرده نیلی رنگ خورشید در ترازو شد پنهان بی آنکه هیچ سنجد ازو جوسنگ

فریاد از این مشاوره عالی کز جاهلان پر از عقلا خالی

در زیارت خفتگان بستر خاک چون گذارت فتد بگورستان بر مزار گذشتگان بر خوان که سلام علیکم ای احباب ای اسیران خاک و رفته بخواب…

ما می و کو کنار را کرده فدای یک نظر بی کمک پیاده ای یا مددسواره ای گر نظر علی بمن درفکند نظاره ای از…

خدا رحمت کند مرحوم حاجی میرزا آقاسی را ببخشد جای آن برخلق احزاب سیاسی را ترقی اعتدالی انقلابی ارتجاعیون دومکراسی و رادیکال و عشقی اسکناسی…

هژیر و نغز و خوش ای باد نو بهار بوز که دیرگاه براه تو مانده چشم دختر رز پرند سبز بگلبن بپوش تا ما نیز…

دانا که بود بنزد مردم هشیار آنکه به بیهوده هیچ می نکند کار دانا آن شد که پخته سازد و نیکو خامی گفتار خویش و…

فضا و ساحت عدلیه یارب از چپ و راست تهی ز مردم دین دار و دین پرست چراست بنای کج نشود راست گفته اند ولیک…

چند کشی جور این سپهر کهن را چند بکاهی روان و خواهی تن را مرد چو رخت شرف ندوخت بر اندام باید پوشد بدوش خویش…

من این نامه را نیک آراستم کم و کاستش را به پیراستم که از بینوا مؤبد عبدالعلی بماناد تا حشر نامی جلی

خبر دادن تیمور از انقلاب روس سال سی و شش نهد شاه آزادی برخش می دهد سالار قدرت هر کسی را بهر و بخش راست…

فروزنده تخت و دیهیم و گاه بتن یادگار منوچهر شاه بیفزود بر بندگانش امید در علم را پادشه شد کلید بسی سال گردون گردنده گشت…

تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی دریا گریست خون ز خیال نظرعلی ابر آورد قطیفه ز نهار در کنار گوید منم حال نظرعلی مرغ آورد…

روزی ز جور خصم ستمگر ظلامه بردم بنزد قاضی صلحیه بلد دیدم سرای تیره و تنگی بسان گور تختی شکسته در بن آن هشته چو…

تا ساقی میخوارگان در جام صهبا ریخته خون دل خم در قدح از چشم مینا ریخته در سینه سیم سپید آکنده زر جعفری در دیده…

راز تیموری یک آشوب عظیمی اندرین گیتی به دست آید ز سوزش خاک در شیون ز دودش مصر مست آید چو دود از مصر برخیزد…

بسی جستم نشان از اسم اعظم که بد نقش نگین خاتم جم همه اقطار عالم سیر کردم مگر جویم نشان ازن نقش خاتم بزرگی گفت…

سی چهل سال از این پیش و یا برتر از این مادرم بود به گیتی نه چو مادرتر از این

باری اندر دین چو من حیران شدم درهمه راه و رهی پویان شدم اهل حق را بود پیرو مرشدی با نشان و خوب و پاک…