اشعار صوفی غلام نبی عشقری
عشقری آ ن شور بازارت چه شد
عشقری آ ن شور بازارت چه شد غرفۀ خالی ز نصوارت چه شد آن دیارشور و شوق و شعر و عشق قمری شاخ سپیدارت چه…
همسر سرو قدت نی در نيستان نشکند
همسر سرو قدت نی در نيستان نشکند ساغر عمرت ز گردشهای دوران نشکند نسبت هر گل که با رخسار زيبايت رسد تا قيامت رنگ آن…
از رويت ای نکورو اين آبرو نريزد
از رويت ای نکورو اين آبرو نريزد از کاکلت اللهی يک تار مو نريزد لبهای باده نوشان خشکست ای حريفان از شيشه تا به ساغر…
ای خوش آن وقتی که رخسارت گل بيخار بود
ای خوش آن وقتی که رخسارت گل بيخار بود يک دو روزی بزم نازت خالی از اغيار بود از چه رو نگذاشتی ما را برای…
باز امشب دوستان خواب پریشان دیده ام
باز امشب دوستان خواب پریشان دیده ام خویش را زنجیر پیچ زلف جانان دیده ام شش جهت امشب به چشم من چراغان می خورد قطره…
بهر قتلم حاجت ابروی شمشير تو نيست
بهر قتلم حاجت ابروی شمشير تو نيست يک نگاه دلفريبت می کند کار مرا بی وقارم پيش چشم از خود و بيگانه ساخت بر زمين…
تا چند زنم پينه اللهی چپن خويش
تا چند زنم پينه اللهی چپن خويش از بسکه شده پاره، نيابم يخن خويش يک توشک مستعمل چرکين که مرا هست در بخچه نهاديم برای…
جان به لب آمده و نیست بسر هیچ کسم
جان به لب آمده و نیست بسر هیچ کسم می برآید نفسم زود بیا ای نفسم می نمایی ز چه رو بهر چه آزاد مرا…
دانی چنار باخود آتش زند چه باعث
دانی چنار باخود آتش زند چه باعث سرتابپای دست است, دست دعا ندارد شخصيکه بينوا شد خانه بدوش گردد در هر کجا که باشد بيچاره…
دلم از شيوه های يار تنگ است
دلم از شيوه های يار تنگ است حق و ناحق به همراهم به جنگ است به کوی خود مرا هردم ببيند به لب دشنام و…
ز بس پرهيز بسيار می کنی يار
ز بس پرهيز بسيار می کنی يار جهان را بر سرم شو می کنی يار به خيرت هرچه گويم می زنی دو زبانت بر سرم…
سر زلفت به هر کس تار دارد
سر زلفت به هر کس تار دارد نگاهت با دو عالم کار دارد نه تنها يار ما اغيار دارد به هرجا ديده ام گل خار…
عيش و طرب خوشست و يا درد و غم خوشست؟
عيش و طرب خوشست و يا درد و غم خوشست؟ حالا تو خود بسنج کدامين رقم خوشست از عشرت و طرب نشدم شاد در جهان…
گل بر يخنت در سر جاکت زده ای باز
گل بر يخنت در سر جاکت زده ای باز رومال عرقپاک به واسکت زده ای باز شادم که پس از مدت چهل سال به خوابم…
منم که سايهٔ من فرش بوريای من است
منم که سايهٔ من فرش بوريای من است خرابه های جهان جملگی سرای من است مپرس از سر و برگ من غريب دگر که بينوايی…
در لعل لبت گرچه حیات دو جهان است
در لعل لبت گرچه حیات دو جهان است حسن تو سرا پا به خدا آفت جان است قدر گل رخسار خود ای شوخ ندانی رویت…
همين سرخی چشم خوش نگاهان
همين سرخی چشم خوش نگاهان خدا دانا بود از بنگ عشق است به سودای طلب برق جهانسوز اگر آگه شوی بالنگ عشق است به قانون…
از چه خار از ما خوری ای جامه خارای بيا
از چه خار از ما خوری ای جامه خارای بيا جای ما هم يك شبی ای شوخ هرجايی بيا سر فگندم پيش پايت ای بت…
ای دلربا چرا دلت از ما گرفته است
ای دلربا چرا دلت از ما گرفته است در پهلويت رقيب مگر جا گرفته است از درد هجر حلقهٔ در گشت پيکرم تا آن جوان…
آيينه را به پيش دهانم مياوريد
آيينه را به پيش دهانم مياوريد نام مرا ز صفحهٔ هستی برآوريد من را به شست و شوی و به تکفين چه حاجت است؟ پيش…
بوصل یار اگر در می گرفتم
بوصل یار اگر در می گرفتم کنون باج از سمندر می گرفتم مگر من هم بجایی می رسیدم ز بال عشق اگر پر می گرفتم…
پی آن آهوی رم کرده بیجا کو بکو گشتم
پی آن آهوی رم کرده بیجا کو بکو گشتم رمید از پیش چشمم هرقدر دنبال او گشتم دل گمگشته ام از کوچهء زلفش نشد پیدا…
چرا بسيار کاهش می کنی يار
چرا بسيار کاهش می کنی يار بفرما هرچه خواهش می کنی يار دريغ از تو نکردم هيچ شی را هنوز هم آزمايش می کنی يار…
داری خبر که از دل و جان می پرستمت
داری خبر که از دل و جان می پرستمت مانند بت پرست بتان می پرستمت دنیا و دین من همه برباد داده” باشی اگر چه…
دلم تنگ است غوغا می کنم يار
دلم تنگ است غوغا می کنم يار صدای خويش بالا می کنم يار به يادت چشمه سار ديدۀ خود روان مانند دريا می کنم يار…
ز بیداد نکورویان مریض بستر عشقم
ز بیداد نکورویان مریض بستر عشقم خراب و خسته و رنجور و زار و لاغر عشقم حساب درد شبهای جدایی پاک می گردد اگر گردد…
شد روزها که باز جمالت ندیده ام
شد روزها که باز جمالت ندیده ام برگ گل از حدیقۀ وصلت نچیده ام گردید آب پیکرم از داغ انتظار مانند اشک بر سر راهت…
غريبم من سر و سامانه ام نيست
غريبم من سر و سامانه ام نيست سرای و باغ و مهمانخانه ام نيست منم خانه بدوش و بی علايق شکر گويم به پا زولانه…
گمگشته ایم و گوشهء تنها گرفته ایم
گمگشته ایم و گوشهء تنها گرفته ایم یعنی که خوی و خصلت عنقا گرفته ایم گردید تا سراچهء امید ما گرو در کوی یأس منزل…
مه من بخت نکو فال دارد
سمه من بخت نکو فال دارد ميان طاق ابرو خال دارد بود زيبا جوانی چشم بد دور به کف مينای مالامال دارد نهال قامتش در…
یا هو
یا هو فقیر الی الله دل به دنیا نمی بندد و از هیچ چیز نمی هراسد، زیرا: المفلس فی امان الله ! بجای حرص، قناعت…
همان ساعت که از بزم وصالت دور گردیدم
همان ساعت که از بزم وصالت دور گردیدم ز سر تا پا جراحت زار صد ناسور گردیدم ز بس خوردم پیاپی تیر مژگان نکویان را…
از لعل گذشتم لب دیدار گرفتم
از لعل گذشتم لب دیدار گرفتم خرمهره نهادم دُر شهوار گرفتم صدبار شدم کشته به آن خنجر مژگان تا کام دل خود ز لب یار…
ای دوستان برای خدا ياد ما کنيد
ای دوستان برای خدا ياد ما کنيد شرط وفا و مهر و محبت بجا کنيد چيز دگر ز پيش شما نيست خواهشم دستی برآوريد برايم…
بداری در امان خویش یارب جان بلبل را
بداری در امان خویش یارب جان بلبل را دهی فیض و اثر زین بیشتر افغان بلبل را چمن را زیب و زینت داده آواز خوش…
به روز مرگ من گريان مکن يار
به روز مرگ من گريان مکن يار ز بعد مردنم حرمان مکن يار در اين بازار آثارم نيابي سراغ من ز هر دکان مکن يار…
تا ديدۀ من بر رخت ای سيمبر افتاد
تا ديدۀ من بر رخت ای سيمبر افتاد نخل هوسم خشک شد و از ثمر افتاد سر تا بقدم سوختم از آتش عشقت وز طرز…
چرا چرا به بدی یاد می کنی نامم
چرا چرا به بدی یاد می کنی نامم نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم گذشت عمر و به دربانت آشنا نشدم…
در بياض چشم خود تصوير شيرين می کشم
در بياض چشم خود تصوير شيرين می کشم نيستم فرهاد اما نقش سنگين می کشم روزگاری شد که بر ياد در گوش کسي درد و…
دمي كه از سر كويت روانه ميگردم
دمي كه از سر كويت روانه ميگردم بگريه و به فغان سوی خانه ميگردم هزار شكر كه استم گدای درگۀ عشق به حشمت و به…
ز خامی عشق ناميدم هوس را
ز خامی عشق ناميدم هوس را ز نادانی هما گفتم مگس را ز نفس خود نمی بينی گزندي اگر بندی به پوز سگ مرس را…
شدم از بسکه سخنور سخن از يادم رفت
شدم از بسکه سخنور سخن از يادم رفت عمر بگذشت به غربت، وطن از يادم رفت بر دلم نيست کنون خواهش گلگشت چمن آبشار و…
فدای چشم نمناکت شوم يار
فدای چشم نمناکت شوم يار جگر خونی چرا؟ خاکت شوم يار نگفته وافقی از حال زارم بلا گردان ادراکت شوم يار اگرچه از ادب بسيار…
مجنون صفت به ناله و فریاد می روم
مجنون صفت به ناله و فریاد می روم در بیستون به دیدن فرهاد می روم من صید نیم بسمل از یاد رفته ام بالک زده…
می پرستم، جان سر پیمانه سودا می کنم
می پرستم، جان سر پیمانه سودا می کنم هر چه دارم بر در میخانه سودا می کنم این منادی می زنم در کوچه های زلف…
از چه آهوان تست نشهٔ رميدنها
از چه آهوان تست نشهٔ رميدنها کشتهٔ مرا ظالم زين خميده ديدنها شور صد قيامت را قامت تو برپا کرد تا به چشم خود ديدم…
هردم که یاد آن بت می نوش می کنم
هردم که یاد آن بت می نوش می کنم سر تا بپای خویش فراموش می کنم درد تو هرقدر که بمن می رسد خوشم خود…
از محبت در جهان امروز يک نام است و بس
از محبت در جهان امروز يک نام است و بس لاف عشق اين هوسناکان همه خام است و بس ممتحن گر امتحان گيرد ز روی…
ای ز خيال عارضت تار نظر به پيچ و تاب
ای ز خيال عارضت تار نظر به پيچ و تاب وی ز حديث کاکلت سنبل تر به پيچ و تاب موی سياهت ای صنم وه…
بر آفتاب طعنه زند روی او هنوز
بر آفتاب طعنه زند روی او هنوز گيرد خراج چين و ختن موی او هنوز بيگانه وار چشم وی است آشنای من در عين حال…
