نوروز فرخ آمد و بوی بهار داد

نوروز فرخ آمد و بوی بهار داد بوی بهار و مژده زلفین یار داد یاری کزو وظیفه نوروز خواستم گفت از لبم رطب دهم از…

ادامه مطلب

شرح غم تو لذت شادی به جان دهد

شرح غم تو لذت شادی به جان دهد شکر لب تو طعم شکر وادهان دهد طاوس جان به جلوه درآید زخرمی گر طوطی لبت به…

ادامه مطلب

زهی چو عقل علم گشته در نکو کاری

زهی چو عقل علم گشته در نکو کاری مسلم است تو را نوبت جهانداری کلاه گوشه حکم تو از طریق نفاذ ربوده از سر گردون…

ادامه مطلب

چون کوکبه عید به آفاق درآمد

چون کوکبه عید به آفاق درآمد در باغ سعادت گل دولت به برآمد آن وعده که تقدیر همی داد وفا شد وان کار که ایام…

ادامه مطلب

ای قصر ملک را ز معالیت کنگره

ای قصر ملک را ز معالیت کنگره حزم تو گرد مرکز اسلام دایره در طلعتت نجوم افق را مطالعه در منظرت سعود فلک را مناظره…

ادامه مطلب

نقش هر دولت که آن بر هفت منظر یافتند

نقش هر دولت که آن بر هفت منظر یافتند نظم هر صورت که آن در چار گوهر یافتند چون مرصع شد بهم فهرست آن مجموع…

ادامه مطلب

شبی به خیمه ابداعیان کن فیکون

شبی به خیمه ابداعیان کن فیکون حدیث حسن تو می رفت و الحدیث شجون نشان زلف و رخت یک به یک همی دادند که بند…

ادامه مطلب

سپهر و مهر چو حجاج کعبه اسلام

سپهر و مهر چو حجاج کعبه اسلام به عزم کعبه اسلام بسته اند احرام یکی ستانه همی بوسدش به رسم حجر یکی به چهره همی…

ادامه مطلب

چون برافراخت خسرو سیارگان علم

چون برافراخت خسرو سیارگان علم در خاک پست کرد سراپرده ظلم صبح دوم گرفت جهان گو چرا گرفت؟ اندر هوای شاه نزد جز به صدق…

ادامه مطلب

ای ظفر موکب تو را بر پی

ای ظفر موکب تو را بر پی دو جهان پیش همتت لا شی در صف بندگان تو مریخ روز رزم از شمار بسمل و فی…

ادامه مطلب

نشست خسرو روی زمین به استحقاق

نشست خسرو روی زمین به استحقاق فراز تخت سلیمان به دار ملک عراق خدایگان ملوک زمانه نصرت دین که هست افسر شاهی به طلعتش مشتاق…

ادامه مطلب

شاهی که شیر پیش حسامش چو روبه است

شاهی که شیر پیش حسامش چو روبه است فرمان ده جهان عضدالدین طُغَنشَه است آن خسروی که خسرو اجرام آسمان در تحت حکم او چو…

ادامه مطلب

زان زلف عنبرین که به گل بر نهاده ای

زان زلف عنبرین که به گل بر نهاده ای صد گونه داغ بر دل عنبر نهاده ای مخمور عشق را نبوده چاره ای که تو…

ادامه مطلب

چون بر زمین طلیعۀ شب گشت آشکار

چون بر زمین طلیعۀ شب گشت آشکار آفاق ساخت کسوت عباسیان شعار پیدا شد از کرانۀ میدان آسمان شکل هلال چون سر چوگان شهریار دیدم…

ادامه مطلب

ای زسعی تو برافراخته سر

ای زسعی تو برافراخته سر دین یزدان و شرع پیغمبر مقتدای زمانه صدرالدین ای کفت مکرمات را مصدر خجل از گوشه عمامه تو تاج فغفور…

ادامه مطلب

نماز خفتن بیگاه،مست لا یعقل

نماز خفتن بیگاه،مست لا یعقل درآمد از درم آن ماه روی مهر گسل همه شمایل دیوانگان گرفته و لیک به زیر هر خم زلفش روان…

ادامه مطلب

قصر هدی شد به سعی شاه مشیّد

قصر هدی شد به سعی شاه مشیّد رایت اسلام سر کشید به فرقَد شاه جهان شهریار عالم عادل خسرو غازی طغانشه بن موید آنک مرکب…

ادامه مطلب

ز خواب خوش چو برانگیخت عزم میدانش

ز خواب خوش چو برانگیخت عزم میدانش مه دو هفته پدید آمد از گریبانش به روی خویش بیاراست عید گاه و مرا نمود هر نفسی…

ادامه مطلب

چو ماه یکشبه بنهفت چهره از نظرم

چو ماه یکشبه بنهفت چهره از نظرم مه دو هفته درآمد به تهنیت ز درم بداد مژده عید از لطف چنانک گرفت ز فرق تا…

ادامه مطلب

ای حکم تو چون قضای مبرم

ای حکم تو چون قضای مبرم در زیر نگین گرفته عالم خورشید ملوک نصرة الدین ای ذات تو نصرت مجسم تاریخ اساس پادشاهیت بر فطرت…

ادامه مطلب

منم امروز و دلی زانده گیتی به دو نیم

منم امروز و دلی زانده گیتی به دو نیم بیم آنست هنوزم که به جان باشد بیم نه مرا مسکن و ماوی،نه مرا خانه و…

ادامه مطلب

شاها درِ تو قبله شاهان عالم است

شاها درِ تو قبله شاهان عالم است گردون تو را مسحر و گیتی مسلم است مقصود آفرینش عالم تویی از آنک ذات مطهرت سبب نظم…

ادامه مطلب

رویت از حسن در جهان سمر است

رویت از حسن در جهان سمر است عقد زلفت نشیمن قمر است زان رخ تازه ولب شیرین همه آفاق پر گل وشکر است تا دلم…

ادامه مطلب

چو سنبل تو سر از برگ یاسمین بر زد

چو سنبل تو سر از برگ یاسمین بر زد غمت به ریختن خونم آستین بر زد رخ تو از عرق و نازکی بدان ماند که…

ادامه مطلب

ای جهان را به تیغ داده قرار

ای جهان را به تیغ داده قرار کرده شاهان به بندگیت اقرار شاه آفاق اخستان توی آنک خواهد از خنجرت اجل زنهار همتت چون شهاب…

ادامه مطلب

نباشدت نفسی در سر آن کله داری

نباشدت نفسی در سر آن کله داری که سر به کلبه احزان فرود آری بدین قدر دل ما هم نگه نخواهی داشت چه دلبری که…

ادامه مطلب

شاها اساس ملک به تو استوار باد

شاها اساس ملک به تو استوار باد عمر تو همچو دور فلک پایدار باد هر آرزو که در دل اندیشه بگذرد همچون عروس ملک تورا…

ادامه مطلب

روز جشن عرب و وقت نشاط عجم است

روز جشن عرب و وقت نشاط عجم است شادزی گرچه فلک باعث اندوه و غم است خویشتن رنجه مدار از قبل فقد مراد می خور…

ادامه مطلب

چه پرتو است که اقبال در جهان افکند؟

چه پرتو است که اقبال در جهان افکند؟ چه غلغل است که دولت در آسمان افکند؟ غبار موکب شاه است یا نسیم بهشت؟ که بوی…

ادامه مطلب

اَهذِهِ رَوزَةُ مِن ذاتِ اَحجالِ

اَهذِهِ رَوزَةُ مِن ذاتِ اَحجالِ اَم غُرَّةُ طَلَعَت فی شَهرِ شَوَالِ اِذا رَأیتُم هِلالَ العیدِفَاغتَبِقُوا بَعدَالفُطُورِ وَ غَنُّوا بَعدَ تَهلالِ عَهدی به وَهوَ کإلا کلیلِ…

ادامه مطلب

مراد ز دست هنرهای خویشتن فریاد

مراد ز دست هنرهای خویشتن فریاد که هریکی به دگرگونه داردم ناشاد بزرگتر ز هنر در عراق عیبی نیست زمن مپرس که این نام بر…

ادامه مطلب

سفر گزیدم وبشکست عهد قربی را

سفر گزیدم وبشکست عهد قربی را مگر به حله ببینم جمال سلمی را بلی چو بشکند از هجر اقربا را دل بسی خطر نبود نیز…

ادامه مطلب

دوش در وقت آنک ضلّ زمین

دوش در وقت آنک ضلّ زمین کرد بر موکب شعاع کمین راست گفتی مظلّه ای ست سیاه سر برافراخته به چرخ برین دیدم اطراف ربع…

ادامه مطلب

چو زهره وقت صبوح از افق بسازد چنگ

چو زهره وقت صبوح از افق بسازد چنگ زمانه تیز کند ناله مرا آهنگ جفای چرخ بگیرد مرا به سختی نای وفای یار در آویزدم…

ادامه مطلب

ای بر زده به تقویت ملک آستین

ای بر زده به تقویت ملک آستین سلطان بر حقیقتی و شاه راستین شهپر برای تیر تو افکند روح قدس گیسو فدای پرچم تو کرد…

ادامه مطلب

گیتی که اولش عدم و آخرش فناست

گیتی که اولش عدم و آخرش فناست در حقّ او گمان ثَبات و بقا خطاست بنیاد چرخ بر سر آب است ازین قِبَل پیوسته در…

ادامه مطلب

سریر سلطنت اکنون کند سرافرازی

سریر سلطنت اکنون کند سرافرازی که سایه بر سرش افکند خسرو غازی فلک کلاه غرور این زمان ز سر بنهد که هست افسر شه بر…

ادامه مطلب

دوش آوازه درافکند نسیم سحری

دوش آوازه درافکند نسیم سحری که عروسان چمن راست که جلوه گری عقل خوش خوش چو خبر یافت ازین معنی گفت راستی خوش خبری داد…

ادامه مطلب

تو راست لعل شکر بار و در میان گوهر

تو راست لعل شکر بار و در میان گوهر میان لعل چرا کرده ای نهان گوهر به خنده چون لب یاقوت رنگ بگشائی ز شرم…

ادامه مطلب

آنک به حق داور زمان وزمین است

آنک به حق داور زمان وزمین است خسرو پیروز بخت نصرة دین است حامی اسلام بیشکین که چو گردون مرکب دوران او همیشه بزین است…

ادامه مطلب

هرچه فرّ و جاه قدرست ای همایون بارگاه

هرچه فرّ و جاه قدرست ای همایون بارگاه در حریم حضرتت جمع آمد از اقبال شاه در ازل چو نقش نیرنگ تو می زد نقش…

ادامه مطلب

مرا مبَشر اقبال بامداد پگاه

مرا مبَشر اقبال بامداد پگاه نوید عاطفت آورد از آستانه شاه چه گفت ؟ گفت که رویت به کعبه کرم است نیاز عرضه کن و…

ادامه مطلب

سپیده دم که صبا مژده بهار دهد

سپیده دم که صبا مژده بهار دهد دم هوا مدد نافه تتار دهد دل مرا که فراموش کرد عهد وصال نسیم باد صبا بوی زلف…

ادامه مطلب

دلم که در همه عالم غم تو کرده مراد

دلم که در همه عالم غم تو کرده مراد امید ده که ز وصل تو کی رسد به مراد؟ منم که می سپرم سال و…

ادامه مطلب

بگشاد عشق روی تو چون روزگار دست

بگشاد عشق روی تو چون روزگار دست دست غمت ببست مرا استوار دست در پای محنت تو از آن دست می زنم تا برنگیری از…

ادامه مطلب

یک امشبم که خم ابروی تو محراب است

یک امشبم که خم ابروی تو محراب است چرا به گرد من از آب دیده غرقاب است مرا که با تو نشینم گریستن بر چیست…

ادامه مطلب

گیتی ز فرّ دولت فرمانده جهان

گیتی ز فرّ دولت فرمانده جهان ماند به عرصه حرم و روضه جنان بر هر طرف که چشم نهی جلوه ظفر و ز هر جهت…

ادامه مطلب

سر برافراخت بر سپهر برین

سر برافراخت بر سپهر برین مهد میمون پادشاه زمین زبده مکرمت زبیده وقت مریم روزگار و عصمت دین آنک در خانقاه عصمت او درس تشریف…

ادامه مطلب

دل همی خواهد از آن پسته که شکّر گیرد

دل همی خواهد از آن پسته که شکّر گیرد جان طمع دارد از آن لعل که گوهر گیرد پسته تنگ تو از بهر علاج دل…

ادامه مطلب

ایزد چو کارگاه فلک را نگار کرد

ایزد چو کارگاه فلک را نگار کرد از کاینات ذات تو را اختیار کرد نی نی هنوز کاف کن از نون خبر نداشت کایزد رسوم…

ادامه مطلب