غزلیات فرخی یزدی
راستی کج کلها عهد تو سخت آمد سست
راستی کج کلها عهد تو سخت آمد سست رفتی و عهد شکستی نبد این کار درست روز اول ز غمت مردم و شادم که به…
در شرع ما که قاعده اختصاص نیست
در شرع ما که قاعده اختصاص نیست حق عوام نیز قبول خواص نیست دیگر دم از تفاوت شاه و گدا مزن بگزین طریقه‌ای که در…
چون ز شهر آن شاهد شیرین‌شمایل می‌رود
چون ز شهر آن شاهد شیرین‌شمایل می‌رود در قفایش، کاروان در کاروان، دل می‌رود همچو کز دنبال او وادی به وادی چشم رفت پیش‌پیشش اشک…
پیش عاقل بی تخصص گر عمل معقول نیست
پیش عاقل بی تخصص گر عمل معقول نیست پس چرا در کشور ما این عمل معمول نیست واردات و صادرات ما تعادل چون نداشت هر…
بباد روی گلی در چمن چو ناله کنم
بباد روی گلی در چمن چو ناله کنم هزار خون به دل داغدار لاله کنم ز بسکه خون به دلم کرده دست ساقی دهر مدام…
آن طایری که در قفس تنگ خانه داشت
آن طایری که در قفس تنگ خانه داشت در دل کجا دگر هوس آب و دانه داشت دست زمانه کی کندش پایمال جور هر سر…
یارب ز چیست بر سر فقر و غنا هنوز
یارب ز چیست بر سر فقر و غنا هنوز گیتی به خون خویش زند دست و پا هنوز دردا که خون پاک شهیدان راه عشق…
می دهد نیکو نشان کاخی مکان فتنه را
می دهد نیکو نشان کاخی مکان فتنه را محو می باید نمود این آشیان فتنه را صورت ولکان به خود بگرفته قصری با شکوه خون…
گر پریشان خم گیسوی تو از شانه نبود
گر پریشان خم گیسوی تو از شانه نبود هر خمی منزل جمعی دل دیوانه نبود تیشه بر سر زد فرهاد و چو شیرین جان داد…
غم چو زور آور با شادی قدح نوشی کنم
غم چو زور آور با شادی قدح نوشی کنم درد و غم را چاره با داروی بیهوشی کنم گر مرا گردد میسر روز عفو و…
زین قیامی که تو با آن قد و قامت کردی
زین قیامی که تو با آن قد و قامت کردی در چمن راستی ای سرو قیامت کردی آخر ای غم تو چه دیدی ز دلم…
دیدی آخر به سر زلف تو پابست شدم
دیدی آخر به سر زلف تو پابست شدم پا در آن سلسله نگذاشته از دست شدم ننهادی قدمی بر سرم ای سرو بلند گر چه…
در غمت کاری که آه آتشینم کرده است
در غمت کاری که آه آتشینم کرده است آنقدر دانم که خاکسترنشینم کرده است دولت وصل تو شیرین لب بر غم آسمان با گدائی خسرو…
چون باد تا در آن خم گیسو درآمدیم
چون باد تا در آن خم گیسو درآمدیم با خون دل چو نافه آهو درآمدیم با پای خسته در ره بی انتهای عشق رفتیم آنقدر…
بی‌زر و زور کجا زاری ما را ثمر است
بی‌زر و زور کجا زاری ما را ثمر است در محیطی که ثمر بر اثر زور و زر است رأی خود را ز خریت به…
باز گویم این سخن را گر چه گفتم بارها
باز گویم این سخن را گر چه گفتم بارها می نهند این خائنین بر دوش ملت بارها پرده های تار و رنگارنگی آید در نظر…
آن زلف مشکبو را، تا زیب دوش کردی
آن زلف مشکبو را، تا زیب دوش کردی سرو بنفشه مو را، عنبر فروش کردی در چنگ تار زلفت، تا نیمه شب دل من چون…
هیچ چیزی نیست کاندر قبضه اشراف نیست
هیچ چیزی نیست کاندر قبضه اشراف نیست گر وکالت هم فتد در چنگشان انصاف نیست شاه و دربار و وزارت عز و جاه و ملک…
موبه‌مو شرح غمت روزی که با دل گفته‌ایم
موبه‌مو شرح غمت روزی که با دل گفته‌ایم همچو تار طره‌ات سر تا قدم آشفته‌ایم فصل گل هم گر دلتنگم نشد وا نی شکفت ما…
گر بدین سان آتش کین شعله ور خواهی نمود
گر بدین سان آتش کین شعله ور خواهی نمود ملک را در مدتی کم پر شرر خواهی نمود با چنین رولها که بی باکانه بازی…
عمری‌ست کز جگر، مژه خوناب می‌خورد
عمری‌ست کز جگر، مژه خوناب می‌خورد این ریشه را ببین ز کجا آب می‌خورد چشم تو را به دامن ابرو هرآنکه دید گفتا که مست،…
زندگانی گر مرا عمری هراسان کرد و رفت
زندگانی گر مرا عمری هراسان کرد و رفت مشکل ما را به مردن خوب آسان کرد و رفت جغد غم هم در دل ناشاد ما…
دی تا دل شب آن بت طناز کجا بود؟
دی تا دل شب آن بت طناز کجا بود؟ تا عقده ز دل باز کند باز کجا بود؟ گر زیر پر خود نکنم سر چکنم…
در سیاست آنکه شاگرد است طفل مکتبی را
در سیاست آنکه شاگرد است طفل مکتبی را کی به استادی تواند خویش سازد اجنبی را این وجیه‌المله‌ها هستند قاصر یا مقصر برکنید از دوششان…
چو مهربان مه من جلوه بی نقاب کند
چو مهربان مه من جلوه بی نقاب کند ز غم ستاره فشان چشم آفتاب کند طریق بنده نوازی ببین که خواجه من مرا به عیب…
پیش خود تا فکر نفع بینهایت می‌کند
پیش خود تا فکر نفع بینهایت می‌کند کارفرما کارگر را کی رعایت می‌کند ماه نو با روی پر خون شفق را کن نگاه کان ز…
باز دلبر به دلم عزم شبیخون دارد
باز دلبر به دلم عزم شبیخون دارد که به رخ دیده شبی اشک و شبی خون دارد می‌رود غافل و خلقش ز پی و من…
آنچه را با کارگر سرمایه‌داری می‌کند
آنچه را با کارگر سرمایه‌داری می‌کند با کبوتر پنجه باز شکاری می‌کند می‌برد از دست‌رنجش گنج اگر سرمایه‌دار بهر قتلش از چه دیگر پافشاری می‌کند؟…
یاد باد آن شب که جا بر خاک کویی داشتیم
یاد باد آن شب که جا بر خاک کویی داشتیم تا سحر از آتش دل آبرویی داشتیم خرم آن روزی که در میخانه با میخوارگان…
مرگ هم در شب هجران به من ارزانی نیست
مرگ هم در شب هجران به من ارزانی نیست بی تو گر زنده بماندم ز گران جانی نیست مشکل هر کسی آسان شود از مرگ…
گر برخی جانان من دلداده نبودم
گر برخی جانان من دلداده نبودم در دادن جان این همه آماده نبودم عیب و هنر خلق نمی شد ز من اظهار چون آینه گر…
عشقبازی را چه خوش فرهاد مسکین کرد و رفت
عشقبازی را چه خوش فرهاد مسکین کرد و رفت جان شیرین را فدای جان شیرین کرد و رفت یادگاری در جهان از تیشه بهر خود…
زد فصل گل چو خیمه به هامون جنون ما
زد فصل گل چو خیمه به هامون جنون ما از داغ تازه سوخت دل لاله‌گون ما آن دم به خون دیده نشستیم تا کمر کان…
دوش یارم زد چو بر زلف پریشان شانه را
دوش یارم زد چو بر زلف پریشان شانه را موبه‌مو بگذاشت زیر بار دل‌ها شانه را نیست عاقل را خبر از عالم دیوانگی گر ز…
در زندان قصر
در زندان قصر ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم وین قدر زنده بمانم که ز جان سیر شوم آسمانا ز ره مهر…
چنان کز تاب آتش آب از گرمابه می‌ریزد
چنان کز تاب آتش آب از گرمابه می‌ریزد ز سوز دل مدام از دیده‌ام خونابه می‌ریزد به مرگ تهمتن از جور زال چرخ در زابل…
پاسبان خفته این دار گر بیدار بود
پاسبان خفته این دار گر بیدار بود کی برای کیفر غارتگران بیدار بود پرده دل تا نشد چاک از غمت پیدا نگشت کز پس یک…
باور نکنی گر غم دل گفتن ما را
باور نکنی گر غم دل گفتن ما را بین از اثر اشک به خون خفتن ما را صد بار بهار آمد و یکبار ندیدند مرغان…
ای که پرسی تا به کی دربند دربندیم ما
ای که پرسی تا به کی دربند دربندیم ما تا که آزادی بود دربند در بندیم ما خوار و زار و بیکس و بیخانمان و…
آن دسته که سرگشته سودای جنونند
آن دسته که سرگشته سودای جنونند پا تا به سر از دایره عقل برونند دانی که بود رهرو آزادی گیتی آنانکه در این بادیه آغشته…
همین بس است ز آزادگی نشانه ما
همین بس است ز آزادگی نشانه ما که زیر بار فلک هم نرفته شانه ما ز دست حادثه پامال شد به صد خواری هر آن…
ما مست و خراب از می صهبای الستیم
ما مست و خراب از می صهبای الستیم خمخانه تهی کرده و افتاده و مستیم با طره دلبند تو کردیم چو پیوند پیوند ز هر…
گر از دو روز عمر مرا یک نفس بماند
گر از دو روز عمر مرا یک نفس بماند در انتظار ناجی فریادرس بماند هرکس ببرد گوی ز میدان افتخار جز فارس را که فارس…
طوطی که چو من شهره بشیرین سخنی بود
طوطی که چو من شهره بشیرین سخنی بود با قند تو لب بسته ز شکر شکنی بود لعل تو که خاصیت یاقوت روان داشت دل…
زان طره به پای دل، تا سلسله‌ها دارم
زان طره به پای دل، تا سلسله‌ها دارم از دست سر زلفت، هرشب گله‌ها دارم کار تو دل‌آزاری، شغل من و دل زاری تو غلغله‌ها…
دلم امروز چون قمری سر نالیدنی دارد
دلم امروز چون قمری سر نالیدنی دارد مگر آن سرو قد فردا به خود بالیدنی دارد چو من در این چمن جز غنچه دلتنگی نشد…
در زندان قصر (گویا این غزل موجب قتل فرخی گردیده)
در زندان قصر (گویا این غزل موجب قتل فرخی گردیده) باید این دور اگر عالی و گردون باشد گنگ و کور و کر و سرگشته…
جان من تنها نه خوبان را صباحت لازم است
جان من تنها نه خوبان را صباحت لازم است غیر خوبی خوبرویان را ملاحت لازم است مرد با آزرم را در پیش مردم آب نیست…
بی‌پرده برآمد مهر زین پرده مینایی
بی‌پرده برآمد مهر زین پرده مینایی از پرده تو ای مه‌روی، بیرون ز چه می‌آیی بر یاد شهید عشق، جامی زن و کامی جو گر…
با فکر تو موافق ناموس انقلاب
با فکر تو موافق ناموس انقلاب باید زدن به دیر کهن کوس انقلاب گر دست من رسد ز سر شوق می روم تا خوابگاه مرگ…
