شاه بیت های غزلیات ابوالمعانی بیدل
بیدل بساط دل را بستم به ناله آمین
بیدل بساط دل را بستم به ناله آمین کردم به گلشن داغ از شعله باغبانی حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل به تقاضای تعین چه توانکرد
بیدل به تقاضای تعین چه توانکرد پوشیدگیی بود که در ما نه نهفتند حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل به حسن مطلع نازش چسان رسیم
بیدل به حسن مطلع نازش چسان رسیم ما راکه ذره ساخته حیران آفتاب حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل به زور راست نیاید موافقت
بیدل به زور راست نیاید موافقت عضو بریده راست بریدن دوبار وصل حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل به فغان زین قفست نیست رهایی
بیدل به فغان زین قفست نیست رهایی ای خاک به خون خفته غبار دگر انگیز حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل به نیم ناله دل از دست دادهایم
بیدل به نیم ناله دل از دست دادهایم کوه تحملیکه تو دیدی سپند بود حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل بهچه جمعیت چونشمع ببالدکس
بیدل بهچه جمعیت چونشمع ببالدکس سرتکمه برون افکند از بندگریبانها حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل تأملی که چه دارد بهار وهم
بیدل تأملی که چه دارد بهار وهم رنگ پریده است به تصویر ما نقاب حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل تو جوانی به تک و تاز قدم زن
بیدل تو جوانی به تک و تاز قدم زن من سایهٔ دیوار خودم از خم پیری حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل چه بلا عاشق معدومی خویشم
بیدل چه بلا عاشق معدومی خویشم شمعمکهگلی به ز بریدن به سرم نیست حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل چهوحشتداشتیکز خود اثر نگذاشتی
بیدل چهوحشتداشتیکز خود اثر نگذاشتی شور سر زنجیر هم رفت از پی دیوانهات حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل چو نقش پا زبنای ادب مپرس
بیدل چو نقش پا زبنای ادب مپرس پر سرنگون فتاده بلندی ز بام ما حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل خراش چهرهٔ اقبال شهرت است
بیدل خراش چهرهٔ اقبال شهرت است عبرت زکارخانهٔ نقش نگین طلب حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بجز غبار ندارد تپیدن نفست
بجز غبار ندارد تپیدن نفست ز تار سوخته بیدل صدا چه میجویی حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل دماغ سوختهٔ طرز فکر را
بیدل دماغ سوختهٔ طرز فکر را مانند نال خامه دمد تار تار مغز حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل ز بحر منت ساحل که میکشد
بیدل ز بحر منت ساحل که میکشد بر حیرت است زورق ما بیخودان روان حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل ز جوش سبزه در این ره فتاده است
بیدل ز جوش سبزه در این ره فتاده است بیچشم یک جهان مژه تهمتپرست خواب حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل ز ضبط گریهام مژگان به خون دارد وطن
بیدل ز ضبط گریهام مژگان به خون دارد وطن تا چند باشد دیدهام از اشک پیکان در بغل حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل زبسکه مغتنم باغ فرصتیم
بیدل زبسکه مغتنم باغ فرصتیم گل سینه میدرد به وداع نسیم ما حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل سراغ رنگم از گرد آه دریاب
بیدل سراغ رنگم از گرد آه دریاب در گرد باد محو است پرواز برگ کاهم حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل صریرکلکتگر نیست سحرپرداز
بیدل صریرکلکتگر نیست سحرپرداز صور قیامت آهنگ افسانهٔ که باشد حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل غم آوارگی دیر و حرم چند
بیدل غم آوارگی دیر و حرم چند آن راه که دور از بر خویش است بلد گیر حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل کم سرمایهٔ عزلت نپسندی
بیدل کم سرمایهٔ عزلت نپسندی از پای به دامان تو نامت به نگین است حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل مباد منکر جام تهی شوی
بیدل مباد منکر جام تهی شوی دارد حضور قلقل مینا ترنگ هم حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل مشکن ربط تأمل که خموشان
بیدل مشکن ربط تأمل که خموشان چون کوزهٔ سربسته پر از بادهٔ نابند حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل میان خوبان مجبور ناتوانی است
بیدل میان خوبان مجبور ناتوانی است تا کی به تار مویی کوه گران کشیدن حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل نفس به یاد خدنگت گرفته است
بیدل نفس به یاد خدنگت گرفته است تا زندگیست خون خور و تیر از جگر برآر حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل نه به دنیاست قرارت نه به عقبا
بیدل نه به دنیاست قرارت نه به عقبا خورده است خدنگ تو ازین هفت کمان کند حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدل همه معنی نظران پنبه به گوشند
بیدل همه معنی نظران پنبه به گوشند من نیز شنیدم سخنی از نشنیدن حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیدلاینگلشن ز بسمنظورحسن افتادهاست
بیدلاینگلشن ز بسمنظورحسن افتادهاست ناز مژگان میدمد گر دستهبندی خارها حضرت ابوالمعانی بیدل رح
بیقرار شوق بیدل قابل تسخیر نیست
بیقرار شوق بیدل قابل تسخیر نیست گر همه دربند دل باشد نفس آزاده است حضرت ابوالمعانی بیدل رح
پاس اسرار محبت داشتن آسان نبود
پاس اسرار محبت داشتن آسان نبود گنج ویرانکرد بیدل خانهٔ آباد ما حضرت ابوالمعانی بیدل رح
پیری و لاف جوانی بیدل آخر شرم دار
پیری و لاف جوانی بیدل آخر شرم دار شیشه چون شد سرنگون جز بر عرق قلقل مبند حضرت ابوالمعانی بیدل رح
تا پر فشاندهام قفس و آشیان گم است
تا پر فشاندهام قفس و آشیان گم است بیدل چو بویگل بهکمین بهانهام حضرت ابوالمعانی بیدل رح
تا سلامت جان بری بیدل ازین گرداب یأس
تا سلامت جان بری بیدل ازین گرداب یأس تشنه چون گشتی بمیر اما لب خود تر مکن حضرت ابوالمعانی بیدل رح
تأمل پیشه کردم معنی من لفظ شد بیدل
تأمل پیشه کردم معنی من لفظ شد بیدل ز صهبایم روانی رفت تا آنجاکه مینا شد حضرت ابوالمعانی بیدل رح
ترحم است بر آن صید ناتوان بیدل
ترحم است بر آن صید ناتوان بیدل که هر دم از قفسش چون نفس کنند آزاد حضرت ابوالمعانی بیدل رح
تلاش رزق به تهدیدکم نشد بیدل
تلاش رزق به تهدیدکم نشد بیدل فزود تیزی دندان آسیا کندن حضرت ابوالمعانی بیدل رح
تو خواه شخص عدم گوی خواه بیدلگیر
تو خواه شخص عدم گوی خواه بیدلگیر در آن بساط که چیزی نبود من بودم حضرت ابوالمعانی بیدل رح
جبریان محفل تقدیر پر بیچارهاند
جبریان محفل تقدیر پر بیچارهاند با قضا بیدل چه سازد دست و پای لنگ و لوک حضرت ابوالمعانی بیدل رح
جنون اگر نپذیرد به خدمتم بیدل
جنون اگر نپذیرد به خدمتم بیدل کمر چو نالهٔ زنجیر بندم از آهن حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چاره دشوار است بیدل شوخی نظاره را
چاره دشوار است بیدل شوخی نظاره را شرم حسن او مگر در دیدهٔ ما جا کند حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چشم و گوشی را که بیدل نیست فیض عبرتی
چشم و گوشی را که بیدل نیست فیض عبرتی در تماشاگاه معنی روزن بام و درست حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چنین که بیدل ما نارسای عرفان ماند
چنین که بیدل ما نارسای عرفان ماند مباد غرهٔ دانش تو هم چه فهمیدی حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چه گویم ز نیرنگ تجدید عشق
چه گویم ز نیرنگ تجدید عشق که هر دم زدن بیدل دیگرم حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چو خامه گر به خموشی به سر بری بیدل
چو خامه گر به خموشی به سر بری بیدل تو نیز راز دل خلق بر زبان رانی حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چو صبحم صفحه بینقشست بیدل
چو صبحم صفحه بینقشست بیدل شکست رنگ گاهی مینویسم حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چون اشک شمع بیدل دور از بساط وصلش
چون اشک شمع بیدل دور از بساط وصلش آتش فشانده بر سر مینا شکسته بر دل حضرت ابوالمعانی بیدل رح
چون نفس بیدل چه خواهد جز فغان برداشتن
چون نفس بیدل چه خواهد جز فغان برداشتن آن ترازویی که باشد در نظر سنگش ز دل حضرت ابوالمعانی بیدل رح
حدیث کاکل و زلف تو بیدل ار بنگارد
حدیث کاکل و زلف تو بیدل ار بنگارد چو رشته تاب خورد خامه در بنانش و لرزد حضرت ابوالمعانی بیدل رح