قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

براي اينكه با افراد فوق‌العاده باشيد، هر بهايي كه نياز است، بپردازيد. (نامشخص)

براي اينكه تا ماوراي وجود خود پيش برويد، ابتدا بايد خودتان باشيد و براي اين كار به درك و فهم ويژه‌اي نياز نداريد. تنها كافي…

براي اينكه ميزان توانايي ها را كشف كنيم، تنها راهش اين است كه آنها را پشت سر گذاريم و به گستره ي امور نشدني وارد…

براي به دست آوردن گلهاي كوچك بايد سالها تلاش كرد. (ويليام بليك)

براي پيدا كردن عيبهاي يك دختر، از او در نزد دوستانش تعريف كنيد. (بنجامين فرانكلين)

براي ثمربخش كردن رهبري، رهبر بايد ديگر همكاران با نفوذ گروه را با خود از نردبان نفوذ بالا ببرد. (جان ماكسول)

براي خوشبخت شدن، لازم است هر روز چند ساعت و هر ماه چند روز و هر سال چند ماه را در تنهايي به سر بريم….

براي دستيابي به كسب و كار دلخواه و داشتن درآمد زياد، محدوديتي وجود ندارد. آنچه كمياب است، اراده ي پابرجا براي رسيدن به آنهاست. (وين…

براي رسيدن به شادي بزرگ بايد از شادي هاي كوچك صرف نظر كرد. (نامشخص)

براي زمان خود، همانند دارايي خود، برنامه‌ريزي كنيد. (پرمودا باترا)

براي شخصي كه نمي‌داند به كجا مي‌خواهد برود، باد موافق [=سازوار] وجود ندارد. (سنكا)

براي كاميابي در نوآوري، بايد بتوانيد به آسودگي، ستاره‌هاي درون خود را بيرون بريزيد. اين به چَم آن است كه اجازه بدهيد، همه‌ي چيزهاي درون…

براي كسي كه نمي بيند بر صحنه چه رخ مي دهد، موسيقي دراماتيك چيزي نابخردانه است. (نيچه)

براي محدوديتهاي خود استدلال بياور و مسلماً آنها از آنِ تو هستند. (ريچارد باخ)

براي منتقد [=خُرده‌گير]، همكارانش، برترين مرجعيت را دارا هستند و نه مردم. و از آن كمتر، نسل‌هاي آينده. (والتر بنيامين)

براي همگان، حكومت كردن بر خانه از هر جاي ديگر و هر امر ديگري دشوارتر است. (آندره موروا)

برپايه‌ي بالاترين معيارهاي [=سنجه‌هاي] خود زندگي كنيد. (جك كانفيلد)

برخورد خوب، درهايي را مي گشايد كه بالاترين تحصيلات نيز قادر به گشودن آن نيست. (نامشخص)

انديشه، شكوفه است؛ زبان، غنچه است و كردار، ميوه‌اي‌ست كه در پشت سر آنها قرار دارد. (رالف والدو امرسون)

انديشه هاي ما آفريننده ي زندگي مان هستند. (نامشخص)

انديشه، يعني كار در حال تمرين. (زيگموند فرويد)

انديشيدن، همواره براي هر كس و درباره ي هر چيز خوب است. (ريچارد تمپلر)

انسان آزاده از كسي سلب آزادي نمي كند. (ارسطو)

انسان با صداي بلند از انديشيدن درباره ي چيزهاي ظريف، كمابيش عاجز است. (نيچه)

انسان بايد يك ويژگي داشته باشد تا پيروز شود؛ آن ويژگي، روشني هدف، آگاهي از آنچه مي‌خواهد، و سوختن در آتش اشتياق براي به چنگ…

انسان بلندپايه بسيار بالاتر از انسان عادي است تا انسان عادي از ميمون عادي. (فرناندو پسوا)

انسان به وجود آورنده ي شرايط نيست، بلكه شرايط، آفريننده ي انسان است. (بنجامين ديزرائيلي)

انسان جز از طريق همرديف هاي خود ستايش نمي شود. (نيچه)

انسان خودشكوفا يا انسان خودشكوفاي در حال رشد، انساني است كه در فرهنگي ويژه ريشه دارد، ولي در برابر آن فرهنگ مي‌ايستد و مي‌توان گفت…

انسان در هر شرايط و جايگاهي، نبايد دنباله‌رو باشد. (رالف والدو امرسون)

انسان زماني كه همواره به گونه اي عميق مشغول است از هر گونه گرفتاري رها است. (نيچه)

انسان مانند رودخانه است؛ هر چه ژرفتر باشد، آرامتر است. (منتسكيو)

انسان مي‌تواند خرد را حتي از دشمن بياموزد. (نامشخص)

انسان نمي‌تواند خرد يا تجربه‌اش را براي وارثان به جا گذارد. (مثل ايتاليايي)

انسان هر كاري را مي تواند انجام دهد، اما همه ي كارها را نمي تواند بكند. (جان ماكسول)

انسان هميشه خواهان دگرگوني و تحول است، اما همزمان، سكون و ثبوت را آرزو مي كند. (پائولو كوئيلو)

انسانها با دو چشم و يك زبان به دنيا مي آيند تا دو برابر آنچه كه مي گويند ببينند، ولي از رفتارشان اين طور استنباط…

انسانها در كل، چيزي جز كودكان بزرگ نيستند. (ناپلئون بناپارت)

انسان‌هايي كه از روح بزرگ برخوردارند، همواره با مخالفت‌هاي شديد افراد ترسو و ميانه‌رو روبرو مي‌شوند. (وين داير)

انسانيت ذاتي در ميان همه ي انسانها در هر زمان و مكاني مشترك است. (توني ديويس)

آنكه از شنيدن رفتار نيك همسايه اش رنج مي برد، از شنيدن عكس آن شاد مي شود و آنان كه از برتري ديگران نااميد هستند،…

آنكه به فكر فردا نيست، به غم فردا گرفتار خواهد شد. (كنفوسيوس)

آنگاه كه جوش و خروش هوي و هوس فرو مي‌نشيند، مانند اين است كه انسان از دست شماري ستمگر ديوانه رسته باشد. (افلاطون)

انگيزه هايي كه مردمان را به فلسفه كشانده گوناگون است. با حرمت ترين انگيزه ها ميل به شناختن جهان بوده است. (برتراند راسل)

آنهايي كه هميشه از خود راضي و خشنودند، همواره آماده اند كه انتقام بگيرند. (نيچه)

اهل خرد و فرهنگ هميشه زنده اند. (ارد بزرگ)

اوج كارآمدي مديريت اين است كه فرد بداند به چه ميزان و در كجا بايد از قدرت خود بهره گيرد. (منتسكيو)

اولين وظيفه، گرفتن حق خود از زندگي است. (آرتور شوپنهاور)

اي پسر هرچند تو جواني، پيرو عقل باش، نگويم جواني مكن، ليكن جواني خويشتن دار باش و از جوانان پژمرده مباش. چنانچه ارسطاليس مي گويد…

اي عشق! تو افسر زندگي و بختِ بيداري. (گوته)