قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

براي غلبه بر ترس بايد آستين بالا بزنيد و از يك جايي شروع كنيد. (جان ماكسول)

براي كاميابي همواره نگاهت به راستي باشد و درستي. (ارد بزرگ)

براي كشف گنجايش‌هاي خود بايد پيوسته، بيشتر و بيشتر، به دورن خود سفر كنيد. (استيو چندلر)

براي مدير ” كاميابي ” يك سفر است نه يك مقصد. (نامشخص)

براي نوشيدن شهد بهشت، همواره نگاهت به راستي و درستي باشد. (ارد بزرگ)

براي همه آرزوي خير كنيد، چرا كه خودتان هم جزيي از همه هستيد. (نامشخص)

برتري، در جستن كمال است، نه به دست آوردن آن. (لئوبوسكاليا)

برخي از بي سوادان مي توانند نگاهي بس برتر از قبيله ي سطحي نگر باسوادان داشته باشند. (كريستين بوبن)

انديشه ها بايد هميشه به سوي آينده پيش رود. اگر خدا مي‌خواست كه انسان به گذشته بازگردد، يك چشم، پشت سر او مي گذاشت. (ويكتور…

انديشه هاي صرفاً ذهني و كلي، منشأ بزرگترين خطاهاي بشرند. (ژان ژاك روسو)

انديشه‌ها به سوي اميد مي‌چرخند. (لئوناردو داوينچي)

انرژي مورد نياز براي برنامه ريزي يك هدف، برابر است با انرژي مورد نياز براي آرزوي آن. (زيگ زيگلار)

انسان اگر فقير و گرسنه باشد، بهتر از آن است كه پست و بي عاطفه باشد. (چارلي چاپلين)

انسان بايد آنچه را كه لازم دارد بياموزد و نه تنها آنچه را كه خودش مي خواهد. (نامشخص)

انسان بر خلاف حيوان، نياموخته كه يگانه هدف زندگي، درك خوشي آن است. (سميول باتلر)

انسان به بودن در هر جايي عادت مي كند و ديگر برايش سخت است كه از آنجا برود. نحوه فكر كردنش هم بعد از مدتي…

انسان، تازه‌ترين آوازي را كه از دهان آوازه‌خوان بشنود، بيشتر مي‌پسندد. (نامشخص)

انسان حتي نمي تواند انديشه هاي خويش را به طور كامل به گفتار درآورد. (نيچه)

انسانِ خوشخوي و متمدن به راستي زيبا است. (نامشخص)

انسان راستگو برجسته ترين اثر خداوند است. (الكساندر پوپ)

انسان عاقل هميشه از بدگوييهايي كه از او مي شود، استفاده مي كند. (نامشخص)

انسان مذهبي سعادتمند است. هر جا كه باشد در معبد است. انسان سعادتمند معبد خود را همراه دارد. (اشو)

انسان نابغه به دنيا مي آيد، اما بنا به عادت از ذخيره خلاقيت خود استفاده نمي كند. (برايان تريسي)

انسان ها به نسبت ظرفيتي كه براي كسب تجربه دارند عاقل اند نه به نسبت تجاربي كه اندوخته اند. (جرج برنارد شاو)

انسان هرگز نمي‌تواند از رويا دست بكشد، رويا خوراك روح است. (پائولو كوئيلو)

انسان هيچ وقت به اندازه اي كه انديشيده، زندگي نكرده است. (فرناندو پسوا)

انسانها به جاي پذيرش مسئوليت رفتار خويش به انتظار تغيير ديگران نشسته اند و يا منتظرند دنيا عوض شود! (جان ماكسول)

انسانهاي احمق بسيار كوته فكرند، زيرا به نتايج قطعي رسيده اند؛ نه فقط براي خود، بلكه براي ديگران نيز! مي خواهند اين نتايج را به…

انساني كه براستي جدي است و با شوق فراوان، خواستار درك درستي و عشق است، اصولاً هيچ مفهوم يا تصويري در ذهن ندارد؛ او تنها…

انضباط، پرداختن بهاي چيزهاي كوچك است تا بتوانيد چيزهاي بزرگتري بخريد. (جان ماكسول)

آن‌كس كه تنها در پي خوشي‌ها زيد، حواسش لجام‌گسيخته باشد و خوراكش بيرون از اندازه‌ي ميانه‌روي باشد و تنبل و سست باشد، مارَه (وسوسه‌گر) بي‌ترديد…

آنكه كارش را دوست ندارد، خيلي زود پير مي شود. (ارد بزرگ)

آنگاه كه زايش راهي نو را در درون خويش احساس كردي، پاي در راهي خواهي گذارد كه پيش تر براي رسيدن بدان بسيار تلاش كرده…

آنها كه شيفته ي فكر پيشرفت هستند، هرگز گمان نمي برند كه هر گام به پيش، گامي در راه پايان نيز هست و در پس…

آه و بردباري، ريشه هر ديوزاد و بدخويي را از بين خواهد برد. (ارد بزرگ)

آهن، آهن را تيز مي كند و آدم، آدم را. (نامشخص)

اول تندرستي، دوم جمال، سوم مال و چهارم رفيق؛ اينها پله هاي نردبان سعادت است. (نامشخص)

اي آقا!! قبل از اينكه عصبانيت [ خود ] را به همسرت ابراز كني فكر كن! اي خانم!! وقتي از دست شوهرت عصباني هستي، حرمت…

اي پسر من تو را مي گويم بهترين چيزها براي سخاوت تعليم و تربيت مردم است (کورش کبير)

اي گرامي ترينِ گراميان و نهايتِ آرزوي خواستاران ! تو سرور مني كه درِ دعا و توبه را براي من گشودي. پس درِ قبول و…

آيا بشر هنگامي زنده است كه ديگران زنده اند؟ (نامشخص)

آيا يك رويداد هر چه بيشتر اتفاقي باشد، مهمتر و پرمعناتر نيست؟ (ميلان كوندرا)

ايرانيان در دوره باستان، خطي (365 حرف ‹‹علامت››) براي موسيقي داشتند كه با آن مي توانستند همه صداها را ثبت كنند. (نامشخص)

ايمان قوت روح است. (آنتوان چخوف)

اين پرسش كه انسان كيست، آن قدرها كه در بادي امر به نظر مي رسد بي خطر نيست. پاسخ آن به شيوه اي عبرت انگيز…

اين حقيقتي است كهن كه در سياست بايد اغلب از دشمنان آموخت. (ولاديمير لنين)

اين عشق نيست كه دنيا را مي چرخاند؛ عشق چيزي است كه چرخش آن را ارزشمند مي كند. (نامشخص)

اين ماييم كه فكر خود را محدود مي سازيم و در نتيجه، زندگي ما محدود مي شود. (آنتوني رابينز)

اين همه راه را تا ماه پيموده و بر مي گرديم، ولي براي گذر از يك خيابان و ديدار همسايه ي تازه با دشواري روبرو…

آينده ها بزرگ به نظر مي رسند، ولي وقتي كه گذشتند، مي فهميم كه ناچيز بوده اند. (موريس مترلينگ)