قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

تو جدا از ديگران نيستي؛ قضاوت در مورد كارهاي خوب ديگران هم دست كمي از قضاوت در مورد كارهاي بدشان ندارد. (وين داير)

مذهب، ريشه ي فلسفه ي وجودي انسان است. (نامشخص)

تو نياز داري كه به شناختن خود ادامه دهي؛ هر روز كمي بيشتر از روز پيش. (ريچارد باخ)

مرد بزرگ از صفات خوب ديگران استفاده مي كند، نه از صفات بدشان سوء استفاده. (كنفوسيوس)

توانايي خود را براي يادگيري و به كارگيري آنچه ياد مي‌گيريد، افزايش دهيد. (جك كانفيلد)

مرد بيشتر از آنچه نمي داند مي تواند. (مثل قديمي)

توانمندي و قدرتِ هنر از محدوديت زاده مي شود و در آزادي مي ميرد. (لئوناردو داوينچي)

مرد را از زن هراس بايد، آنگاه كه زن عاشق است. چه آنگاه است كه زن همه چيز را فدا مي كند و هيچ چيز…

تيمها مثل جوامع كوچك هستند و تنها وقتي توسعه مي يابند كه افراد آن جوامع براي يكديگر قيافه نمي گيرند. (جان ماكسول)

مردان آفريننده كارهاي مهم اند و زنان به وجود آورنده مردان. (رومن رولان)

پارسايي و پرهيزگاري در قلب نشسته است، نه جاي ديگر. (فرانسوا ولتر)

مردان كامروا همچنان به حركت خود ادامه مي‌دهند. آنها اشتباه مي‌كنند، ولي دست از كار نمي‌كشند. (نامشخص)

برخي چيزها را بايد باور كرد تا ديده شوند. (نامشخص)

من هنوز زنده ام و هنوز فكر مي كنم. بايد باز زندگي كنم تا باز فكر كنم. (نيچه)

مردم اين گونه هستند كه در همكاري با ديگران موفق ترند تا در ضديت با آنها. (نامشخص)

برخي هزاران دليل مي آورند كه چرا نمي توانند كاري را كه مي خواهند، انجام بدهند و به تنها چيزي كه نياز دارند آن است…

كشور در صورتی دارای آزادی و استقلال است كه افرادش آزاد و مستقل باشند. منتسكیو

مردم جوري حرف مي زنند كه [ گويي ] همه چيز را مي دانند، اما اگر جسارت داشته باشي و سؤالي بپرسي آنها هيچ چيز…

برنامه ريزي دقيق و منظم، پيمودن نيمي از راه است. (ناپلئون هيل)

مهرباني زباني است كه لال مي تواند با آن سخن گويد و كر مي تواند آن را بشنود و بفهمد. (نامشخص)

مردم زماني به دانايي شما اهميت مي دهند كه بدانند به آنها اهميت مي دهيد. (جان ماكسول)

برهنگي تنها به يك تكه پارچه بستگي ندارد. برهنگي يعني بي توجهي به انسانيت و شرافت انساني و شخصيت انسانها. (مادر ترزا)

هر چه ميوه بهتر باشد، زنيورهاي بيشتري را به سوي خود مي كشد. (مثل آلماني)

مردم موفق امروز، كودكان جسور ديروز هستند. (ديزرائيلي)

بزرگترين تلاش ما به اندازه ي خود به زمان نياز دارد. (فرناندو پسوا)

هر چه بيشتر مي آموزم بيشتر به ناداني خود پي مي برم. (آلبرت انيشتين)

مردمان جهان از خُرد تا بزرگ، تارهاي سست از آرزوهاي گران بر گرد خويش مي تنند و خود، عنكبوت وار ميان آنها جاي مي گيرند….

بزرگترين درد و رنج جهان، “زندگي بدون چَم، مفهوم و هدف” است. (آنتوني رابينز)

هر چند سراب اميد ما را مي فريبد، اما دست كم دوره زندگي ما را با خوشي به پايان مي رساند. (نامشخص)

مردن در حال ايستادن بهتر از زيستن در حالت زانو زدن است. (نامشخص)

بزرگترين سرمايه ي آدمي، توانگري نيست، بلكه خوي خوش است. (پوشه)

هر جواني بايد انتقادپذيري را بياموزد؛ چرا كه ممكن است روزي در آينده پدر يا مادر شود. (نامشخص)

مردي كه در نبرد زندگي مي خندد، سزاوار ستايش است. (جرج برنارد شاو)

بزرگترين مشكل حكومتهاي امروزي اين است كه مردم را وادار به اطاعت كنند، بدون آنكه مجبور به فرمان دادن باشند. (نامشخص)

هر تغيير و تحولي كه براي جهان آرزو مي كني، در وجود خودت ايجاد كن! (ماهاتما گاندي)

مرگ براي ما دروازه ي دوزخ است، اما دروازه ي خروجي نه دروازه ي ورود به آن. (جرج برنارد شاو)

بزرگداشت نويسندگان كهن مستلزم به كار بردن زبان آنها نيست، بلكه انجام همان كاري است كه آنها انجام داده اند؛ يعني پديد آوردن يك سبك…

هر پرده ي نقاشي وجودي جدا افتاده دارد و به خود برپاي است. (اريك نيوتن)

مرگ را همچون يك مشاور تلقي كن و هميشه از آن بپرس: چون روزي خواهم مرد، اكنون چه كاري بايد انجام دهم؟ (نامشخص)

بسا كسان كه در زندگي مورد نفرت و بيزاري بودند، ولي پس از مرگ، پيشواي اهل دل و محبوب [=دوست داشته شده‌ي] همگان شدند. (سيسرون)

كشور در صورتي داراي آزادي و استقلال است كه افرادش آزاد و مستقل باشند. (منتسكيو)

مزه‌ي زندگي به سبب مرگ از دست نمي‌رود، همان گونه كه خنده ما از جدي بودن زندگي نمي‌كاهد. (جرج برنارد شاو)

بسيارند كساني كه قادر به انجام كاري هستند، اما نمي توانند بيشتر از اين كه هستند باشند. (نامشخص)

كمابيش نيازمندترين افراد هميشه از سايرين بخشنده ترند. (نامشخص)

مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتي شوي (کورش کبير)

بسياري از چيزهاي را كه مي خواهيم داشته باشيم مي توانيم با نشان دادن توانمندي خويش به آساني به دست آوريم. (ارد بزرگ)

كمي تندرستي، هرازگاه نيك ترين دواي درد بيماران است. (نيچه)

شكست، در نزد انسان خردمند، به زمين افتادت نيست، بلكه بر زمين نشستن است. (پرمودا باترا)

بسياري از مردم حتي از انديشه‌ي اينكه در آينده به كجا خواهند رسيد، دچار هراس مي‌شوند! (استيو چندلر)

كمال‌گرايي راستين و بنيادي آن است كه خود را همان گونه كه هستيم، بپذيريم و دوست داشته باشيم. (آنتوني رابينز)