قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

خانه بدون زن، گورستان است. (اونوره دو بالزاك)

رمانتيسم در هنر الزاماً مرحله اي زودگذر است. عمر آن تنها تا زماني ادامه مي يابد كه مضمون عاطفي نوظهوري، صورتهاي كهنه را ورافتاده و…

خدا كاغذ را براي طراحي معماري آفريد؛ هرگونه استفاده ي ديگر ـ دست كم براي من ـ [ به معني ] تباه كردن آن است….

رنج هاي مشترك در پيوند با ما هستند و حقير اند، چون رنج ها حقير اند. (فرناندو پسوا)

خداوند زماني مي آيد كه او را دورتر از هميشه تصور مي كنيم. (نامشخص)

رهايي و آزادي برآيند پرستش خرد و دانايي است. (ارد بزرگ)

خدمت به وطن نيمي از وظيفه است و خدمت به انسانيت، نيم ديگر آن. (ويكتور هوگو)

رهبران راستين، با نام و نشان شناخته نمي‌شوند. نام‌ها و نشان‌ها برانگيخته از خودخواهي و خودپرستي است. (وين داير)

خرد، بالاترين و ژرفترين درجه ي دانش، بينش و فهم است. (شري كارتر اسكات)

هر چيزي زيبايي هاي خاص خودش را دارد، اما هركسي نمي تواند آنها را ببيند. (كنفوسيوس)

روانشناسي بار ديگر راهي است براي رسيدن به مسايل بنيادين. (نيچه)

خرد، كسب كردني نيست؛ بايد پس از سفري كه جز ما كسي نمي تواند به آن برود، آن را كشف كنيم. (مارسل پروست)

هركس كتاب را به امانت (عاريه) داد، يك دستش را بايد بريد و هركس پس بدهد، هر دو دستش را. (مثل فارسي)

روح من به دنيا كمك خواهد كرد كه به خودش كمك كند. (جرج برنارد شاو)

خردمند با بيدار كردن خوداشتياقي و خويشتنداري، تواند براي خويش جزيره‌اي سازد كه هيچ سيلي آن را غرق نتواند كرد. (بودا)

هركس بايد روزانه يك آواز بشنود، يك شعر خوب بخواند و در صورت امكان چند كلمه حرف منطقي بزند. (گوته)

روزگار [ مانند ] دريايي است كه كشتي زندگي ما بر روي آن به طرف ساحل هدف مي رود. اين درياي بزرگ هميشه در […

خردمندان، هميشه همه چيز را نمي‌دانند. (رالف والدو امرسون)

هرچه دانش بيشتر و تجربه زيادتر شود، نياز به پند گرفتن كمتر مي‌شود. (ميكل آنژ)

روش درست اين است كه هر گاه مي‌خواهيد كاري را انجام دهيد، همه‌ي توان خود را در انجام آن به كار گيريد؛ كار نيمه كاره،…

خشك سالي و بيماري در مقام مقايسه با جنگ، چيزي نيست زيرا خود اين دو نيز ناشي از پيامدهاي دشوار و ناهنجار جنگ هستند. (ويكتور…

هرچه ايمان مرد به هوشش بيشتر شود، زن بهتر مي تواند او را فريب دهد. (لرد بايرون)

روي به سوي هر رويدادي كه بكنيم، همان به سرمان مي آيد. (آنتوني رابينز)

خشم، نابيناترين، شديدترين و زشت ترين اندرزگويان است. (نامشخص)

هرچه بيشتر كار مي كنم، بيشتر زندگي مي كنم. (جرج برنارد شاو)

رؤياهاي ما، به ما روح انديشه، كردار و احساس مي‌بخشند و سبب مي‌شوند كه ما به درستي، همان فردي شويم كه رؤياهايمان بدان مي‌انديشند. (جيم…

خطاهاي ديگران را، چون خطاهاي خود تحمل كن. (نامشخص)

هرچند كه مادرم براي من دچار سختي هاي فراواني شده است، ولي فكر مي كنم از آنها لذت نيز برده است. (مارك تواين)

رياست باده اي است كه هر كس نوشيد، نمي تواند از مستي آن در امان باشد. (تن)

خنده اي كه با ديگران شريك مي‌شوي، عشقي است كه شنيده مي‌شود. (نامشخص)

هر ورزشكاري، شب‌ها كه به رختخواب مي‌رود، بايد به اين بينديشد كه آن روز، يكي از بهترين روزهايش بوده است. (جان وودن)

رئيس مي گويد “من”، رهبر مي گويد “ما”. (جان ماكسول)

خنده‌ي عميق، زندگي عميق است. (نامشخص)

هر مرد به آن چيزي عشق خواهد ورزيد كه خود فاقد آن است. (آرتور شوپنهاور)

زشتيِ همه جا گسترده ي دنياي جديد كه بر اثر عادت از ديده پوشيده مي ماند، در كوچكترين لحظات تيره بختي ما بيرحمانه ظاهر مي…

خواسته اي كه با شوخ طبعي، هوشمندي و انديشه همراه باشد، مي تواند درهاي بسته و همچنين ذهن هاي بسته را بگشايد. (پرسي راس)

هر كه كوهها را جا به جا كند دره ها و پستي ها را نيز جا به جا مي كند. (نيچه)

زمان را بر كارهاي خود تقسيم كنيد تا كاري بر روي زمين نماند. (نامشخص)

خواهان پرداخت بهاي آنچه مي‌خواهيد، باشيد. (جك كانفيلد)

هر گونه رنجش و دلخوري، تنها سبب جنگ اعصاب خودتان است… نه جنگ اعصاب كسي كه شما را رنجانده است. (گاي فينلي)

زماني از هوش درجه يك برخورداريد كه ضمن نگهداشتن دو انديشه‌ي متضاد در ذهن، كارآيي خود را نيز پاس داريد. (نامشخص)

خود را از آنچه مانع مي شود تا كسي شوي كه مي خواهي، رها ساز. (نامشخص)

هر كه بخواهد همه چيز آدميان را دريابد، مي بايد به همه چيزشان دست سايد. اما دستهاي من پاك تر از آن اند كه به…

زماني كه آدمي، براي يافتن بيشتر پاسخ‌ها به درون خويشتن مي‌نگرد، به چَم آن است كه مي‌خواهد مسئوليت بپذيرد و اين كار، خود، گام بزرگي…

پاكي نفس، جدايي مي آورد. (نيچه)

هر كسي كه عقايدش را بيش از ساير افراد گروهش دوست بدارد، كارش را از پيش مي برد، اما به تيمش لطمه مي زند. (جان…

زماني كه بُريده‌ايد و ناتوان هستيد و شكست خورده‌ايد، يا احساس مي‌كنيد ديگران، نيرومندتر، ماهرتر يا حتي خوش شانس‌ترند، به درون خود دست يازيد و…

پايه ي دوستي اين است كه هرچه داديد، فراموش كنيد و هرچه گرفتيد، به ياد بسپاريد. (يوهان اسميت)

هر كس محدوديتهاي ديد خود را محدوديتهاي دنيا مي انگارد. (آرتور شوپنهاور)

زماني كه دري از شادي بسته مي شود، در ديگري گشوده مي گردد؛ اما اغلب آن قدر به آن در بسته توجه داريم كه دري…