قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

زندگي به خودي خود يعني مرگ، چون در زندگي خود روزي نمي يابيم كه با گذارآن يك روز از زندگي مان كاسته نشود. (فرناندو پسوا)

بزرگترين عيب آن است كه از عيب خويش آگاه نباشيم. (توماس كارلايل)

زندگي، پراهميت ترين چيزي است كه تاكنون مورد گفتگوي بشر بوده است. (اسكار وايلد)

بزرگترين نبرد انسان عليه ناكامي نبردي است دروني نه بيروني. (جان ماكسول)

خود را قرباني كنيم بهتر است كه ديگران را. (گاندي)

بزرگواري، نيروي حيواني نفس را فرمانبردار نيروي انساني يا بهتر بگويم فرمانبردار نيروي الهي مي‌سازد و حال آنكه فرومايگي، جزء انساني نفس را محكوم جزء…

خودپسندها جز ستايش خودشان چيزي را نمي شنوند. (آنتوان دوسنت اگزوپري)

بسيار باشد كه پريشاني گفتن سخت تر بود از پريشاني نهفتن. (نامشخص)

خودخواهي فكري و مادي، هر دو به يك اندازه زشت و ناپسند هستند. (كيم وو چونگ)

بسياري از افراد براي يك استخوان، خود را به سگ تبديل مي كنند. (مثل سوئدي)

خوش بين بودن آسيبي به شما نمي رساند، شما هميشه مي توانيد پس از آن گريه كنيد. (نامشخص)

بسياري از كتابها ملال آورند و آن كه بي وقفه مي خواند و روح يا قضاوتي هم شأن اين خوانده ها در خود نمي پرورد،…

خوشبخت كسي است كه به يكي از اين دو چيز دسترسي دارد، يا كتاب هاي خوب و يا دوستاني كه اهل كتاب باشند. (ويكتور هوگو)

بسياري از مردم، مطالبي [ =جستارهايي ] را دوست دارند كه آنقدر دشوار باشد كه نتوانند آن را درك كنند. (فلورانس اسكاول شين)

خوشبختي توپي است كه وقتي مي غلتد به دنبالش مي رويم و وقتي توقف مي كند به آن لگد مي زنيم. (شاتو بريان)

بشر براي فرار از خدا، طبيعت را عامل همه چيز مي داند و در طبيعت، قانوني در كار نيست، بلكه پديده هاي طبيعي به دليل…

خوشبختي، ميان پرده بدبختي هاست. (نامشخص)

بشر، محكوم است، زيرا خود را نيافريده و در عين حال، آزاد است، زيرا همين كه پا به جهان گذاشت مسئول همه ي كارهايي است…

خوش‌بين كسي است كه همه جا چراغ سبز مي‌بيند. بدبين كسي است كه تنها چراغ قرمز مي‌بيند. ولي خردمند راستين كسي است كه رنگ نمي‌بيند….

بعد از كتابهاي آسماني، شريف ترين و ثمربخشترين كتابها بيوگرافي و شرح حال است. (آندره موروا)

خيلي خوبه كه صبح ها تنهاي تنها از خواب بيدار شي و مجبور نباشي به يه عده بگي كه دوست شون داري، در حالي كه…

بكوشيد هر عقب نشيني را زماني براي پيشروي ببينيد. اين عقب نشيني ها، شما را نيرومندتر مي كنند، نه سست تر. (ريچارد تمپلر)

دارايي و پريشاني، جدا از يكديگر نيستند، مگر اينكه انسان توانگر، خردمند و منطقي باشد. (پرمودا باترا)

بگذاريد انديشه هاي شما در عشق بمانند و كردارهاي شما از اين عشق جان بگيرند. اين تشخيص مسير پاك شماست. شما براستي مي توانيد ترس…

داشتن اهداف روشن، بخش ضروري [=بايسته‌ي] هر زندگي‌ست. (جيم رآن)

بندي كه به دست نمي بُرد، با دندانش ببُر. (نيچه)

داشتن منش درست، يكي از پايه‌هاي كاميابي‌ست. (جيم رآن)

به اميد شانس نشستن، همان و در بستر مرگ خوابيدن، همان. (مثل آلماني)

“دانستن”، واژه‌‌ي درستي نيست. مي‌توان گفت كه ما گمان مي‌كنيم؛ همه چيز را در گمان مي‌آوريم، بي‌چون و چرا همه چيز را. (كريستين بوبن)

به آينده، هرچند شيرين و دلپسند، اعتماد مكن؛ بگذار گذشته‌ي از دست رفته، به خاك سپرده شود؛ عمل كن، عمل در زمان زنده‌ي حال. (هنري…

دانش از خطا به دور است، اما دانشمندان همواره خطا مي كنند. (آناتول فرانس)

به تجربه در زندگي دريافته‌ام كه براي يك‌يك تلاش‌ها و دردسر‌هاي كوچك، پاداش‌هايي بسيار بزرگ در راه است. (آنتوني رابينز)

دانش، پي بردن به آن چيزي است كه از پيش مي دانستي؛ انجام دادن، نشان دادن آن چيزي است كه مي داني؛ آموختن، يادآوري به…

به جاي تسلط بر جهان، بايد بر خويشتن مسلط شد. (دكارت)

دانش زماني خطرناك است كه فكر كند به هدف خود رسيده است. (جرج برنارد شاو)

به حقيقت، كسي را مي توانيم والا و محترم بدانيم كه در جست و جوي خويش نيست. (گوته)

دانشمند اساساً و ناخواسته نماينده انديشه دمكراتيك است. (نيچه)

به درد نخورها و بي اهميت ها فضاي بينابيني فروتنانه ميانه اي در زندگي حقيقي ما مي گشايند. (فرناندو پسوا)

داوري ما بر [ پايه ي ] شناخت خودمان و با توجه به پيراموني است كه ما در آن بزرگ شده ايم و بنابراين، نمي…

به ديگران آنقدر ببخشيد كه به خودتان فشار بيايد. (مادر ترزا)

در آغاز هر كاري، چيزي كه ياد مي‌گيريد، مهم‌تر از درآمدي‌ است كه داريد. (پرمودا باترا)

به راستي، رويدادهاي “بد” و “خوب” در زندگي‌هاي ما وجود ندارد؛ ايده‌هاي از پيش پنداشته و چگونگي درك ما از مسائل ويژه، آن رويدادها را…

در آوردگاه پهناور دنيا، در اردوي زندگي، چون گوسفنداني مباش كه بي اراده رانده مي شوند؛ قهرماني باش در تكاپو. (هنري وادزورث لانگ‌فلو)

به راستي همان عشق به تنهايي كافي است كه موجد اتحاد و توانايي افراد جامعه باشد. (افلاطون)

در باب “راستگويي”، شايد تاكنون هيچ كس به كفايت راستگو نبوده است. (نيچه)

به سبب جذابيت زن، نه، بلكه به سبب مَنشي كه دارد، درباره‌‌‌ي او داوري كنيد. (پرمودا باترا)

در برابر يورش خنده، هيچ امري نمي‌تواند پايداري كند. (مارك تواين)

به طور كلي اشخاصي كه زياد مي دانند، كم حرف مي زنند و كساني كه كم مي دانند، پر حرف هستند. (ژان ژاك روسو)

در بين تمامي مردم تنها عقل است كه عادلانه تقسيم شده، زيرا همه فكر مي كنند به اندازه كافي عاقلند. (دكارت)

به كسي كه حقيقت را جستجو مي كند باور داشته باش و به كسي كه مدعي دستيابي به حقيقت است شك كن. (آندره ژيد)