قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

پيش از آنكه دنبال هوي و هوس بروي، به كيسه پول خودت نگاه كن. (بنجامين فرانكلين)

كسي كه شعر مي گويد، از لبان زهر آلود زندگي، عسل به دست مي آورد. (نامشخص)

شما وظيفه داريد در برابر پدر و مادر خود، با ادب، سنجيده، شكيبا و داراي روحيه ي همكاري باشيد. (ريچارد تمپلر)

پيش از رفتن به جنگ، يكي يا دو بار و پيش از رفتن به خواستگاري، سه بار براي خودت دعا كن. (نامشخص)

كسي كه دلش را به بند بكشد جانش را آزاد كرده است. (نيچه)

شنيدم مردي از امام صادق عليه السلام مي پرسيد :«كسي مي گويد كه دوستت دارم . من از كجا بدانم كه [واقعا] دوستم دارد ؟»….

پيش‌داوري‌ها فقط زماني به تعصب [=دشمني] بدل مي‌شوند كه دررويارويي با دانسته‌هاي تازه، تغييرناپذير بمانند. (نامشخص)

كسي كه خود را وقف خدمت مي‌كند، كوچك‌ترين انديشه‌ي رفاه خود را به ذهن، راه نمي‌دهد، بلكه آن را به پروردگارش مي‌سپارد و به اراده‌ي…

شوخي، اين توانايي را به فرد مي دهد كه بدون آنكه تبديل به چهره اي مصيب بار شود، در ميانه ي رويدادهاي مصيبت بار زندگي…

پيكان از زخم به در آيد و آزار در دل بماند. (مثل فارسي)

كسي كه در دنيا همه چيز دارد، ولي نمي‌داند چگونه بايد به ديگران بخشش كند، توانگر نيست. (كيم وو چونگ)

شيرين ترين سخنان در زندگي، خوش آمد گويي بدون كينه زن به شوهر خويش است. (نامشخص)

تا بدان هنگام كه دل و جان شما سرشار از شور و مهر است و با يكديگر مي‌جوشيد – خواه در فراخي، خواه در تنگي…

كسي كه خانه اش شيشه اي است، سنگ پرتاب نمي كند. (آنتوني رابينز)

صالح ترين فرزندان آنهايي هستند كه با اعمال خود باعث افتخار پدر و مادر خود شوند. (ويكتور هوگو)

تا خود را توانگر احساس نكني، توانگري ات آشكار نخواهد شد. (فلورانس اسكاول شين)

كسي كه به سوي خرد مي‌رود، شتاب نمي‌كند، ولي درباره‌ي آنچه خرد حكم مي‌كند، مي‌انديشد. (نامشخص)

صندلي گردان، مي‌چرخد و مي‌چرخد و از آنِ كسي‌ست كه روي آن بنشيند. (مثل كره‌اي)

تا زماني كه باور كنيم خود، سرچشمه‌ي خوشبختي خويش هستيم، مي‌توانيم رؤياهامان را برآورده سازيم. (لئوبوسكاليا)

كسي كه بر ديگران برتري جويد، نيرومند است، اما كسي كه بر نفس خويش چيره شود، از همه نيرومند تر است. (لائوتسه)

طبيعت، پرده‌اي بسيار نازك است، زيرا حضور مطلق شكوه و بزرگي خداوندي از ميان همه چيز پديدار مي شود. (رالف والدو امرسون)

تا زماني كه در اين دنيا درد و رنج، تنهايي و گرسنگي وجود دارد، ما در برابر آنها پاسخگو هستيم. (لئوبوسكاليا)

كسي كه اشتباه نكند، پيشرفت هم نمي كند. (نامشخص)

طعم بسياري از شكست هاي زندگي را كساني چشيده اند كه در دو قدمي كاميابي از تلاش خود دست كشيده اند. (توماس اديسون)

تا زماني كه مطمئن [ =آسوده دل ] نشوم، اميدم را از دست نمي دهم. (ژان پل سارتر)

كسي كه بخواهد همه كاره باشد هيچ كاره است. (آندره موروا)

عادت كنيد كه به ديگران كمك كنيد، خواهيد ديد كه نمي توانيد از اين كار دست بكشيد. (جان ماكسول)

تا مرد خاموش است بر او خطري نيست، زيرا سرنوشت او به زبانش بسته است. (گوته)

كسي كه از تمام كمك هاي خارجي چشم بپوشد و آن را دور اندازد و شخصأ وارد ميدان شود و به نيروي خود برپا ايستد،…

عاشق شويد و بلندهمتي را پيشه‌ي خود سازيد، زيرا اينها بالهاي نيرومندي هستند كه شما را به قله‌هاي بلند كاميابي مي‌رسانند. (گوته)

تاراج و شورش هيچ گاه بهانه تاراج و شورش ديگر نيست. (ارد بزرگ)

كسي دوستدار حقيقي زنان است كه امروزه به آنها بگويد : زنان در باب زنان سكوت كنند! (نيچه)

عجيب است كه ما انسان ها از هر جهت تا به اين حد هوشمند هستيم؛ فضا و ساختمان اتم را كشف مي كنيم، اما از…

تاريخ تمام جوامع موجود، تاريخ مبارزات طبقاتي بوده است كه آزاده و برده، پاترسين و پليبن، ارباب و سرف، استاد كارگاه و پيشه ور و…

كساني كه عشق را هدر دادند، خود را از پيروزي اي كه دار و ندارشان به شمار مي رود، آزاد مي بينند. (فرناندو پسوا)

عشق، “ما” مي‌سازد، بي‌آنكه “من” را از بين ببرد. (لئوبوسكاليا)

تاكنون قاطع ترين گشاده زباني از آن كه بوده است؟ از آنِ طبل. سلاطين تا زماني كه طبل را در اختيار دارند هميشه بهترين سخنور…

كساني كه داراي اخلاق استبداد بوده و بر نفس و كشور خود مستبدانه حكومت مي‌كنند، بهره‌اي جز بدبختي و نكبت ندارند. (افلاطون)

عشق الهي؛ عشق فداكارانه و از خودگذشته، عشق نوع دوستانه (تمايل انجام دادن كاري براي ديگران بدون چشم داشت)، عشق گرانقدر. (نامشخص)

تجربه به تنهايي توليد دانش نمي كند. (كرت لوين)

كساني كه روح نااميد دارند، گناهكارترين مردم هستند. (ناپلئون بناپارت)

عشق، بازدارنده‌ي عشق نيست. عشق، فقط زماني عشق است كه آزاد كند. (لئوبوسكاليا)

تجربه نشان مي دهد كه كاميابي، بيشتر به اراده، بستگي دارد تا به شايستگي. (نامشخص)

كساني كه پيوسته ناآرام اند، عزت نفس شان كم است و خودشان را دست كم مي گيرند. (ريچارد گرهم)

عشق به آدمها هرچه بيشتر مي شود، عاشقان بي پرواتر مي شوند، تا آنجا كه سرانجام ديگر شايسته ي عشق نيستند و به راستي كدورتي…

تحت عنوان هنر، همه ي چيزهايي كه باعث سرورمان مي شود، بي آنكه در ارتباط با ما باشد، درك مي كنيم. (فرناندو پسوا)

كس به سبب پُر سخني، دانا نيست. دانا كسي است كه شكيبا و رها از دشمني و ترس باشد. (بودا)

عشق، پديداري است كيهاني كه جهان چهار بُعدي يا دنياي شگفتي ها را بر ادمي مي گشايد. (نامشخص)

تدبير، ارزنده تر از زور است. (مثل آفريقائي)

كتابهاي بد، سم روح اند و ذهن را نابود مي كنند. (آرتور شوپنهاور)