قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

نمي توانيم به اين اميد باشيم كه همه چيز، به همان اندازه كه ما دوست داريم، سبز باشد. (ريچارد تمپلر)

فضايي بين پندار و عمل وجود دارد كه با پشتكار پيموده مي شود. (جبران خليل جبران)

تا كسي شهامت و تندرستي را با خود نياورد به عرصه ي آزمايش پا نتواند گذاشت. (والت ويتمن)

نگه داشتن احساسات منفي به قدرت چنداني نياز ندارد؛ قدرت در اين است كه دست بكشيم و رها كنيم. (نامشخص)

فقط با گرايش به خواستن، مي‌توانيد پيشرفت كنيد. (جك كانفيلد)

تا وقتي كودك به اندازه اي رشد يابد كه بتواند مستقل فكر كند دنيا او را ويران مي سازد. تا آن زمان او را معلول…

نگذاريد خشم و بدخواهي شما سبب نابودي زندگي شود؛ زيرا كسي كه به زندگي ارج ننهد، خود، شايسته‌ي آن نيست. (لئوناردو داوينچي)

فقط كساني شكست مي خورند كه تلاش و مبارزه نكرده اند. (نامشخص)

تاريخ، حقيقتي است كه سرانجام به افسانه و افسانه دروغي است كه سرانجام به تاريخ مي پيوندد. (نامشخص)

نگرش انسان با استعداد و ظرفيت او رابطه مستقيم دارد. (جان ماكسول)

فلسفه بايد خطاپذيري ذهن بشر را به ما بفهماند. (برتراند راسل)

تاريكي در زندگي ماندگار و ابدي نيست، برسان روشنايي. (ارد بزرگ)

نگارنده و سخنگويي كه ديگران را كوچك و خوار مي دارد، خود چيزي براي نمايش و بروز ندارد. (ارد بزرگ)

فيلسوف چنان كه ما، جانهاي آزاده، دركش مي كنيم، انساني است كه بيشترين مسئوليت و وجدان را براي تكامل كلي انسان دارد. (نيچه)

تجارت آزاد يك قانون اساسي نيست، بلكه يك راه نجات موقت است. (بنجامين ديزرائيلي)

نقاش كامل آن است كه از هيچ براي خود سوژه بسازد. (چارلي چاپلين)

قاعده اي وجود ندارد كه به كار همه بخورد؛ هر كس بايد خود راهي بيابد كه او را نجات دهد. (زيگموند فرويد)

تجربه نامي است که همه افراد روي اشتباهات خود مي گذارند. (اسكاروايلد)

نشست و برخاست با كساني كه حس خوبي به شما نمي دهند، بي ثمر است، مگر آنكه دلتان بخواهد افسرده شويد. (ريچارد تمپلر)

قدرت، برآمده از توانايي جسمي نيست، بلكه از اراده‌ي استوار سرچشمه مي‌گيرد. (گاندي)

تجسم گفتگو بدون پرسش و پاسخ دشوار است. اين دو نه تنها راهي براي شروع گفتگو هستند، بلكه انجام آن را خيلي آسانتر مي سازند…

نداني و نداني كه نداني و نخواهي كه بداني كه نداني. (نامشخص)

قدرت در هر جا كه خود را خداگونه بنماياند، خودبخود الهيات خاص خويش را توليد مي كند. (ميلان كوندرا)

تخيل، گونه اي خواب ديدن فعال است كه نشان از بازي كودكان، تبديل تجربه به پندارها با انعطاف و رها كردن ذهن از سلطه واقعيت…

نشاط و خوشدلي، اعتماد به نفس شما را تقويت و زندگي را دلپذيرتر مي سازد و باعث مي شود كه اطرافيان شما شادي بيشتري را…

قلب آدمها گاهي شكوه مي كند، چرا كه آدمها مي ترسند بزرگترين رؤياهايشان را برآورده كنند، به اين دليل كه يا فكر مي كنند لياقتش…

ترس از دودلي سبب مي‌شود از حركت بازايستيم، نه خودِ ترديد و دودلي. (آنتوني رابينز)

نخواهم چون رسن بافان باشم كه هر چه بيش مي ريسند واپس تر مي روند. (نيچه)

قلم، زبان ذهن است. (ميگوئل سروانتس ساآودِرا)

ترس، شك و ترديد و نبود اطمينان و باور، هرگز نتايج چندان گهرباري ندارند و نخواهند داشت. (آنتوني رابينز)

نخستين صفت و تنها ويژگي اساسي لازم براي يك نخست وزير، صبر و بردياري و شكيبايي است. (نامشخص)

قهرمان هاي آدمهاي كوچك همانند آنها زود گذرند. (ارد بزرگ)

تشخيص اين امر كه افراد تيم ارزش توسعه را دارند، نخستين گام در تشكيل يك تيم بهتر است. (جان ماكسول)

نتيجه گيري زود [ هنگام ] پس از رخدادهاي مهم زندگي از بي خردي است. (ارد بزرگ)

كار بزرگ عبارت است از انجام كار كوچك با عشق زياد. (مادر ترزا)

تصور [ =انگاره ]، مهمتر از دانش است. (آلبرت انيشتين)

نبايد به علم وابسته شد، حتي اگر با ارزشمندترين يافته هاي خاص خود، قصد فريفتن ما را داشته باشد. (نيچه)

زندگي خوشايند، آن است كه بيش از آنچه كه هستيم، شويم تا بيش از آنچه كه داريم، داشته باشيم. (جيم رآن)

تعريف درست معماري به گونه اي كه آن را از يك مجسمه متمايز كند، عبارت است از هنر طراحي مجسمه براي يك مكان خاص و…

نبوغ در حقيقت بازگشت به دوران ساده انديشي كودكي است. (نامشخص)

زندگي را با چوب خط و سنجه هاي خودتان اندازه گيري كنيد. (استيون شَپيرو)

تغييرات رفتاري را بايد از تغيير باورها آغاز كرد. (آنتوني رابينز)

نام عدل هم نمي دانستند اگر اين بي عدالتي ها نمي بود. (هراكليت)

زندگي شما بازتاب افكارتان است؛ اگر افكارتان را تغيير دهيد، زندگي شما دگرگون مي شود. (برايان تريسي)

تفكر است كه از مرد فيلسوف مي سازد. (آرتور شوپنهاور)

نادان نداند چه هنگام كارهاي بد كند، ولي بدكار، كردار خويش گويي به آتش مي‌سوزاند. (بودا)

زندگي كردن در همين زمان [اكنون]، يك دريافت آني و زيبا و شادي بزرگ است، بدون جستجو و كسب لذت از آن. (كريشنا مورتي)

تكبر، زاييده قدرت مادي است و فروتني، زاييده ضعف معنوي. (نيچه)

نابخشودني ترين چيز در تو اين است كه قدرت داري و نمي خواهي فرمان براني. (نيچه)

زندگي ما زاييده ي انديشه ي ماست. (نامشخص)