قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

حساسيت، عشق، تحمل و فداكاري، زندگي زن را تشكيل مي دهد. (اونوره دو بالزاك)

راههاي نو مي نوردم، زيرا كلامي نو به من روي آورده است. (نيچه)

حق داريم توقع داشته باشيم چون اوامرمان عاقلانه است. (آنتوان دوسنت اگزوپري)

رسول خدا فرمود : «نزد خداوند، هيچ چيز دشمن تر از خانه اي كه بر اثرطلاق ويران شود، نيست» . سپس امام صادق عليه السلام…

حقيقت، بازگرداننده ي راستي نخستين به ما است. (كريستين بوبن)

رشك بردن را ناديده بگيريد و به كلي آن را فراموش كنيد؛ زيرا اين حس، هميشه شما را شكنجه خواهد داد. (ويكتور هوگو)

حقيقت گفت مرا برهنه بگذاريد و پيرايه بر من مبنديد، زيرا من هيچگاه از برهنگي خود شرمسار نيستم. (نامشخص)

رفتار شاعران با تجربه هاي خويش بي شرمانه است، زيرا آنها را استثمار مي كنند. (نيچه)

حقيقت واقعي در سكوت نهفته است. (پابلو پيكاسو)

رمان غالبا چيزي نيست مگر پياپي شدن درازمدت چند تعريف فرار. (ميلان كوندرا)

حلقه اي كه خانواده ي حقيقي تو را بهم مي پيوندد، هم خوني نيست، بلكه احترام و شادماني است كه نسبت به زندگي يكديگر دارند….

رمز كاميابي، داشتن پشتكار و دليري، با وجود ناكامي ها است. (زيگ زيگلار)

خاك، با چشم پوشي از بي نيازي آن، تا چيزي در آن كاشته نشود، پرورنده نخواهد بود. (سنكا)

رنگها ناپديد مي شوند، پرستشگاه‌ها فرو مي ريزند، امپراطوريها از بين مي‌روند، ولي واژه‌هاي خردمندانه جاودانه هستند. (نامشخص)

خدا به زمان نياز ندارد و هرگز دير نمي كند. (فلورانس اسكاول شين)

رهبران بزرگ در هنگامه گرفتاريها پديد مي آيند. (جان ماكسول)

خدا هرگز وعده آسمان هميشه آبي، مراتع هميشه سبز و قلب هميشه رها از رنجها را نداده است، بلكه او وعده عشق و محبت ناميرا…

رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود، رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود. (مثل)

خداوند هرگز مشكلي را سر اهمان نمي‌گذارد، مگر آنكه بداند، شايستگي و گنجايش رويارويي با آن و توانايي از بين بردن آن را نيز داريم….

روح خود را با خشم وکين آلوده مساز (کورش کبير)

خرابي كار يك مملكت از دو چيز است : نداشتن مردان عالم و لايق و نبودن آنها بر سر كارهاي مملكت. (فرانسوا ولتر)

هرچه مي خواهيد بنويسيد و منتشر كنيد، اما تنها مي توان آن دسته از ماموريتها، ارزشها و اخلاقيات در شركت شما را به حساب آورد…

روحيه، مجموعه ي ميليونها جريان عصبي است كه در درون ما رخ مي دهد؛ به عبارت ديگر، جمع كل تجربه هاي ما در هر لحظه…

خرد، پاداش يك عمر گوش دادن است؛ در حالي كه مي‌توانسته‌ايد سخن بگوييد. (نامشخص)

هركس كه گمان مي كند مي تواند با نادرستي به رده هاي بالا برسد و در آنجا بماند، نادان است. (نامشخص)

روزي كه بشر كاملاً به ناداني خود پي برد، به موفقيت بزرگي دست يافته است؛ زيرا دانش در اين دنيا چيزي جز پي بردن به…

خرد، ويژه‌ي افرادي نيست كه سال‌ها زندگي كرده‌اند. (نامشخص)

هرچه سخت تر بكوشيم، تن به تسليم دادن دشوارتر مي شود. (وينسنت لومباردي)

روشنفكر آن است كه چيز ساده را پيچيده بيان مي كند و هنرمند آن است كه چيزي پيچيده را به سادگي بيان مي كند. (نامشخص)

خردمند، در آنچه نزديك است، دورترين‌ها را درك مي‌كند. (نامشخص)

هرچه بيشتر ببخشيد، بيشتر دريافت مي‌كنيد. (آنتوني رابينز)

رؤيا تنها يك ارتباط ( شايد يك ارتباط رمزي ) نيست، بلكه يك كوشش زيبايي شناسي و يك بازي قوه ي تخيل است و اين…

خردها از اساس با يكديگر اختلاف دارند، اما با ملاحظات صرفاً كلي نمي توان به اين تفاوتها پي برد. (آرتور شوپنهاور)

نزد خدا همه ی چیزها عادلانه و خوب و درست است، اما آدمها برخی را درست و برخی را نادرست می دانند. هراكلیت

رويايي كه غير ممكن ها را به ما وعده مي دهد، به همين سبب نيز از ما كناره مي گيرد، اما روياهايي كه ممكن ها…

خشم، شما را خوار مي‌كند، در حالي كه بخشايش، شما را وادار مي‌كند تا فراتر از آنچه هستيد، رشد كنيد. (شري كارتر اسكات)

هر نقاش فقط چيزهايي را مي بيند كه مي خواهد ببيند و فقط چيزهايي را مي خواهد ببيند كه دوست مي دارد. (اريك نيوتن)

ريشه‌ي هر دگرگوني در انديشيدن است. (استيو چندلر)

خط مستقيم نه تنها در هندسه، بلكه در اخلاقيات هم كوتاهترين راه است. (نامشخص)

هر يك از اميال و افكار، در مدتي كه حضور داشته تاثير خود را بر چهره [ انسان ] به جا گذاشته است. (آرتور شوپنهاور)

زبان عضوي است كه وزنش اندك، اما عبادت و گناهش بسيار بزرگ است. (نامشخص)

خطر را پيشه ساختي و درين چيزي نيست كه سزاوار سرزنش باشد. (نيچه)

هر موفقيت، آثاري از خود بر جاي مي گذارد؛ اين ردپاها را دنبال كنيد. (آنتوني رابينز)

زمان، بهترين دوست شماست. (جك كانفيلد)

خنده، خورشيدي است كه زمستان را از نژاد انساني دور مي‌كند. (ويكتور هوگو)

هر گاه به مردم بدي كنيم، بيشتر بر تباهي آنها مي‌افزاييم. (افلاطون)

زمانه ي آكنده از انبوه ايده ها و بي اعتنا نسبت به آثار [ ادبي و هنري ] ، مرا غرق در نوميدي مي سازد….

خنديدن، همه‌ي مرزهاي محدود انديشه را ويران مي‌كند و آمادگي انسان را براي پذيرش هر رويدادي بالا مي‌برد. (استيو چندلر)

هر كه از خويش فرمان نبرد بر او فرمان مي رانند. (نيچه)

زماني فرا مي‌رسد كه دشواري‌هايي كه در گذشته ما را ديوانه مي‌كردند، برايمان بسيار ساده و خنده‌دار شوند؛ زيرا شايستگي‌ها و توانايي‌هاي خود را در…