قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

جهان تنها همين دنياي ظاهر است و دنياي حقيقي، دروغي بيش نيست. (نيچه)

چشمان ما باريكه راهي هستند كه به قلب مي پيوندند و قلب، جاي است كه روح هست. (نامشخص)

ما در جايي كه مي خواهيم باشيم نيستيم؛ ما در جايي كه بايد باشيم نيستيم؛ اما خدا را شكر كه در آنجايي كه پيشتر بوديم…

جهان، همچون آينه است. هر كه در آن بنگرد، چهره‌ي خود را خواهد ديد. (نامشخص)

چگونه مي توان جاذبه پيدا كرد؟ بيشتر سعي كنيد ديگران خودشان را باور كنند تا شما را. (نامشخص)

ما دوست نداريم كه ديگران ما را فريب دهند، ولي از فريب ديگران هم عبرت نمي گيريم. (بلز پاسكال)

جوانمردي، نيرويي است پايداري ‌ناپذير و چون در نفسي بروز كند، ترس و آشفتگي را در برابر هر گونه خطر از بين مي‌برد. (افلاطون)

چنانچه با همه‌ي وجود، چيزي را جست‌و‌جو كنيد، به شما داده خواهد شد. (آنتوني رابينز)

ما كارهاي احمقانه اي را كه در زندگي انجام داده ايم، به نام تجربه به رخ ديگران مي كشيم. (اسكار وايلد)

جواني همچون گره اي است كه رشته كودكي را به پيري پيوند مي دهد. (دوكلوس)

چنانچه خود را براي چيزي نبخشيده‌ايد، چگونه اميد داريد كه ديگران را ببخشيد؟ (نامشخص)

ما مطلق پرست هستيم، چون به آن دسترسي پيدا نمي كنيم، اگر آن را مي داشتيم دورش مي انداختيم. مطلق غير انساني است، چرا كه…

چاپلوسي، هم گوينده و هم شنونده را تباه مي كند. (ديل كارنگي)

چنانچه مي‌خواهيد روابطي پايدار و ماندگار داشته باشيد، مي‌بايست درباره‌ي هويت و ماهيت بنيادي نزديكان و افراد زندگي خود يك تصميم قلبي بگيريد. (آنتوني رابينز)

ما نه براي يافتن فردي كامل، بلكه براي ديدن كامل يك فرد ناكامل عاشق مي شويم. (نامشخص)

چه بسا آن كه به ظاهر آراسته و مايه حسرت شماست، درمانده و محتاج دلداري و ياري شما باشد. (حجازي)

ما همان چيزي هستيم كه پي در پي انجام مي‌دهيم؛ بنابراين، تعالي، يك كردار نيست، بلكه يك عادت است. (ارسطو)

چه بسيارند مردماني كه با شرايطي كه چنگي به دل نمي زند كنار مي آيند؛ تنها به اين دليل كه (از نظر ذهني) تنبل تر…

ما هنوز در زمان ماقبل تاريخ هستيم؛ زيرا تاريخ بشريت آن روز آغاز مي شود كه بشر از همه رنجها و گرفتاريها نجات يابد. (نامشخص)

چه زيباست كه انسان هيچ كاري انجام ندهد و سپس، احساس آرامش داشته باشد. (مثل اسپانيايي)

مادر، تابلوي آفريدگار است. (پابلو پيكاسو)

چه نشاني از بد انديش به جا است؟ هيچ. (ارد بزرگ)

مانند آسمان بخشنده و مانند زمين افتاده باش؛ رمز زندگي همين است. (مولير)

چون بميرم بگوييد، غريبي مشتاق به سوي وطن خويش هجرت كرد؛ در دنيا اسير مراد خود بود و اكنون در آسمانها رهاست. (جبران خليل جبران)

مبادا شما را چنين در نظر آيد كه در كارهايتان دون پايه و خواريد؛ بلكه چنين سزد كه آن را به زمان رخدادنش واگذاريد! …كه…

چون دوستي با تو بدي كند، با او بگو: «آنچه با من كرده اي بر تو بخشودم، اما آنچه با خود كرده اي را چه…

مجازاتي در جهنم وجود ندارد جز اينكه مجبوري كارهاي ناتمام را تمام كني. (آندره ژيد)

چيزهايي كه ديده و شنيده و دانسته مي شوند در نظر من بيشترين ارزش را دارند. (هراكليت)

محبت كنيد كه اگر محبت نبود چه دنياي سرد و بي روحي داشتيم. (نامشخص)

چيزي را كه نتيجه ي يك انتخاب [ =برگزيدگي ] نيست، نمي توان شايستگي يا ناكامي تلقي كرد؛ در برابر چنين وضعي تحميلي بايد رفتار…

مدام براي انجام وظايف و كارهاي اصلي خود فرصت ايجاد كنيد. هر روز براي انجام كارهاي فردا برنامه ريزي كنيد. چند كار كوچك را كه…

چيزي كه مي خواهم، در خانه ي خودم و در حياط خودم است. (فلورانس اسكاول شين)

مديريت زمان بيش از هر چيز نياز به انضباط فردي، خويشتن داري و تسلط بر نفس دارد. (برايان تريسي)

حافظه گنجينه اي است كه بايد در آن سرمايه گذاري كنيم تا بتوانيم كمكي را كه نياز داريم، از آن دريافت كنيم. (نامشخص)

مراقب دعايي كه مي كنيد، باشيد، چون بناگزير دعايتان برآورده مي شود، ولي نه لزوماً به همان شكل و در همان زماني كه چشم داشت…

حتي تصميم درست اگر خيلي دير گرفته شود، غلط از آب در مي آيد. (نامشخص)

مرد بزرگ با روي خوش رد مي كند و مرد كوچك با روي ترش مي پذيرد. (كنفوسيوس)

حتي ساده ترين شنوندگان، آنچه را كه مي گذرد، كم و بيش تشخيص مي دهند. (ميلان كوندرا)

مرد پارسا در آسايش ماند و بدکار هميشه گرفتار اندوه است (کورش کبير)

حساسيت، عشق، تحمل و فداكاري، زندگي زن را تشكيل مي دهد. (اونوره دو بالزاك)

مرد راستگو را براي پيغام بفرست (کورش کبير)

حق داريم توقع داشته باشيم چون اوامرمان عاقلانه است. (آنتوان دوسنت اگزوپري)

مردان برتر تنها با ظرافت فوق العاده زيادي كه در ديدن و شنيدن دارند از ديگران متمايز مي شوند و آنها جز به تعمق نمي…

حقيقت، بازگرداننده ي راستي نخستين به ما است. (كريستين بوبن)

مردان كم مايه به شانس باور دارند، مردان بااراده و خردمند، به علت و معلول. (رالف والدو امرسون)

حقيقت گفت مرا برهنه بگذاريد و پيرايه بر من مبنديد، زيرا من هيچگاه از برهنگي خود شرمسار نيستم. (نامشخص)

من هيچ جمله ي اسف باري را نمي شناسم كه بتواند انسانيت بشر را تمام و كمال افشا كند. (فرناندو پسوا)

مردم، آيين و رسومي را به جا مي آورند كه تنها نيمي از آن را درك مي كنند. (فلورانس اسكاول شين)

حقيقت واقعي در سكوت نهفته است. (پابلو پيكاسو)

من يك مادر عادي نبودم. البته هيچ‌گاه با فرستادن بچه‌هايم به مدارس شبانه‌روزي، آنها را از سر‌ِ خودم باز نكردم يا براي نمونه، هيچ‌گاه برايشان…