قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

مرحله اول ناداني آن است كه خود را عاقل بدانيم. (نامشخص)

خشم، شما را خوار مي‌كند، در حالي كه بخشايش، شما را وادار مي‌كند تا فراتر از آنچه هستيد، رشد كنيد. (شري كارتر اسكات)

مرد بزرگ دلسوزي و پريشاني نشان نمي دهد، عاقل است و ترديد ندارد، شجاع است و نمي ترسد. (كنفوسيوس)

خط مستقيم نه تنها در هندسه، بلكه در اخلاقيات هم كوتاهترين راه است. (نامشخص)

مرد توانگر، كسي نيست كه بسيار داشته باشد، بلكه كسي است كه بسيار ببخشد. (نامشخص)

خطر را پيشه ساختي و درين چيزي نيست كه سزاوار سرزنش باشد. (نيچه)

مرد عاقل كسي است كه كم گويد و زياد شنود. (سقراط)

خنده، خورشيدي است كه زمستان را از نژاد انساني دور مي‌كند. (ويكتور هوگو)

مردان بزرگ تنها محصول ذهن خود را به دست مي دهند. (آرتور شوپنهاور)

خنديدن، همه‌ي مرزهاي محدود انديشه را ويران مي‌كند و آمادگي انسان را براي پذيرش هر رويدادي بالا مي‌برد. (استيو چندلر)

مردانگي تنها به مرد بودن نيست، [ بلكه ] به همت و گذشت است. (گئورگ ويلهلم فريدريش هگل)

خواسته‌ي خود را به ميل و آرزو تبديل كنيد؛ شما تجلي همه‌ي بركت‌هاي بي‌كرانه‌ايد و سزاواريد كه از وفور نعمت جهان هستي بهره‌مند باشيد. (وين…

من هيچ وقت در جايي كه مي توانم بنشينم نمي ايستم و آنجا كه مي توانم بخوابم نمي نشينم. (هنري فورد)

مردم با اخلاق معمولاً داراي وجداني پاك هستند. (اسمايلز)

خوب است كه حقيقت كالا نيست و هيچ كس نمي تواند آن را در اختيار تو بگذارد، وگرنه ارزشش را از دست مي داد. (اشو)

منتظر درخواست نياز از سوي حاجت مند مباش، بلكه شايسته است كه پيش از درخواست، كار او را انجام دهي و با همت خود نيازمندي…

مردم حق دارند در هر كجاي دنيا كه باشند در برابر حكومتي كه نمي خواهند، به پا خيزند و آن را به زير كشند تا…

خود را بشناس و به روح خويش فرمانروايي كن. در اين صورت مي تواني اميدوار باشي كه روزي مقتدر و سعادتمند خواهي شد. (نامشخص)

مهرباني مانند كاشتن بذر گندم است كه با گذشت زمان افزايش مي يابد. (مثل آمريكايي)

مردم سه دسته اند : يا نوكر پول، يا رفيق پول و يا ارباب پول. (ديل كارنگي)

پايبندي برخي از آدمها به گونه اي است كه هنگامي كه پيشامد بدي رخ مي دهد، بي درنگ، راه شان را كج كرده و از…

هر چه كمتر به زندگي وابسته شويم زنده تر خواهيم بود. (نامشخص)

مردم هر زمان مي انديشند كه مي توانند كاري را انجام دهند، به راستي فوق العاده مي شوند. زماني كه خود را باور مي كنند،…

پدر و پسر بيش از مادر و دختر، نسبت به يكديگر ملاحظه كارند. (نيچه)

هر چه بيشتر فكر مي كنم بهتر مي فهمم كه هيچ نمي دانم. (فرانسوا ولتر)

مردمان نمي دانند كه چگونه از هم جداشدگي، عين به هم پيوستگي است: هماهنگي كششهاي متضاد همچون كمان و چنگ. (هراكليت)

پذيرش وجودي مرگ، به چَم بي‌رنگ شدن انگيزه‌هاي زندگي نيست، بلكه اين نويد را به ما مي‌دهد كه پس از مرگ نيز دوباره زاده خواهيم…

مهم نيست كه چكار مي‌كنم، ولي دوست دارم آن را درست و كامل انجام دهم؛ اين براي كاميابي، بسيار ضروري [=بايسته] ا‌ست. (كيم وو چونگ)

مردها را شجاعت به جلو مي راند و زنها را حسادت. (نامشخص)

پرسش هاي هر كس بيش از جواب هايش او را مي شناساند. (فرانسوا ولتر)

هر جانوري به ضرب چوب به چراگاه رانده مي شود. (هراكليت)

مردي كه كوهي را برمي دارد، با برداشتن سنگهاي كوچك آغاز مي كند. (ويليام فالكنر)

پروردگارا زندگاني مرا در خدمت به خلق قرار بده تا آنها را درك كنم! (جان ماكسول)

هر پيوستني، آگاهي و ثمره اي نو به ارمغان مي آورد. (ارد بزرگ)

مرگ به طور طبيعي به سراغ ما مي آيد، ولي شهامت زندگي كردن نه. (لئو بوسكاليا)

پس از هر شكست، باز هم هدف خود را دنبال كنيد. (پرمودا باترا)

هر پاييزي كه از راه مي رسد، به آخرين پاييزي كه تجربه خواهيم كرد نزديك است. (فرناندو پسوا)

مرگ مهم نيست، خوشبخت نبودن مهمترين چيزها است. (ويكتور هوگو)

پند خوب را بسياري مي شنوند، ولي شمار كمي، آن را به كار مي برند. (نامشخص)

كل روانشناسي تاكنون وابسته به پيشداوري ها و هراس هاي اخلاقي مانده و هرگز بي پروا به ژرفاها نرفته است. (نيچه)

مسافرت به منزله ي هر لحظه مردن و زنده شدن است. (ويكتور هوگو)

پول در تمامي دنيا مانند يك بيماري ويروسي است كه مردم دنيا نمي توانند از شر آن رهايي يابند. (نامشخص)

كم دانستن و پر گفتن مثل پول نداشتن و زياد خرج كردن است. (ناپلئون بناپارت)

شكست، تنها زماني رخ مي دهد كه تلاشي در كار نباشد. (نامشخص)

پول و پرهيزكاري، دو كفه‌ي ترازو هستند؛ اگر يكي بالا رفت، بي‌شك، ديگري پايين مي‌آيد. (افلاطون)

كم‌خردان همه چيز را مي‌خواهند و خردمندان، گزيده‌خواه هستند. (مثل اسكاتلندي)

شكست نفسي مي كنيد تا خود را بيش از آنچه هستيد نشان دهيد. (نامشخص)

پيران فريبكار، آتش زندگي جوانانند. (ارد بزرگ)

كوچك‌ترين نگراني در مورد خود به دل راه ندهيد و همه چيز را به خدا بسپاريد. (گاندي)

شكوه زندگي در دانش نيست، بلكه در كردار است. (نامشخص)