من قمــــــار زندگی را مکر خوبان یافتم
طالعــــم فردوس بود و من بیابان یافتم
بخت خود را تا خدا رنگیــنه میدیدم ولی
از ســیه رنگ جفا این تیره بختان یافتم
محفل آداب حُســـــن یار را نشـــــناختـــم
از فضولی موج اشک ابر نیســـــان یافتم
اعتبار یار را عهد وفــــا پنداشـــــــــت دل
ســـــعی باطل بود آخر رخصت جان یافتم
قیمت وصــــل نگار من ندارد کائنـــــات
من برای این متاع این نعش بیجان یافتم
حسرت دل را چسان در دیده ام کردن خموش
من شـــــرار عشق را مژگان به مژگان یافتم
صبر کردم «واهِبا» نائل نیامد وصل یار
دامن خود زیر سنــــگ قلب جانان یافتم
صالحه وهاب واصل
08-05-2009
فنلو–هالند