آسیای باورِ ما را اگر توفان بچرخاند
هفتخوانِ اشتها را موج دسترخوان بچرخاند
تا شود رنگینتر از رنگین نوای میزبانی، هان!
بوالحسن ما را به طرزِ تازه در خرقان بچرخاند
تا زبونی و زمینگیر و زبان در کام، ای زاهد!
بر فراسوی فراسو کی ترا عرفان بچرخاند
گوهر آزادگی باید، و دریاییترین باور
تا تلاطم بر سپهرِ عزّت انسان بچرخاند
گل کند احساس هستی در مدار سبز انسانی
ساغر اندیشه را گر ساقی عصیان بچرخاند
بایزید مکتب عشقم بود خضر خراسانی
در هریوایم مگر جانِ جهان ای جان بچرخاند
تا پرند نیلگون نالهی من شد سجستانی
شیونِ شعر ترم را خواجهی غلتان بچرخاند
در جوانی گردش اندیشه را رنگین نماید عشق
چرخهی پیرانهسر را چرخش ایمان بچرخاند
عبدالغفور آرزو
جمعه
۲/ ۴/ ۱۴۰۲ خورشیدی
۲۳ جون ۲۰۲۳ م
آلمان