سانوں لا گئے پُٹھّی راہ اَمڑی
اِس ہجر اسانوں زِچ کیتا
ساڈے گل اِچ پایا پھاہ اَمڑی
ہُن روناں سِر تے رکھ رکھ بانہہ
کیوں کیتا آن وِساہ اَمڑی
کوئی گھٹدائے مُڑ مُڑ دل ساڈا
کوئی ٹُکدائے مُڑ مُڑ ساہ اَمڑی
کوئی بھَار اے بھیڑِیاں کِیتِیاں دا
ساڈے سینے اُتّوں لَاہ اَمڑی
ساڈے مردے جاندے جی سوہنی
ساڈے سُکدے جاندے گھاہ اَمڑی
فرحت عباس شاہ