قلم به دست گرفت و کشید همراهم
کسی به نام من از ساعت جهان گم شد
همان دقیقه که پیدا شدی سر راهم
قبول دارم، تقصیر سر به زیری توست
اگر رسید به آن سیب، دست کوتاهم
پر از ظرافت و زیبایی زنی، اما
تو را به خاطر این چیزها نمی خواهم
به کاسه ی کلمات زمین نمی گنجی
برای درک تو درمانده است الفبا هم
تو دوست داری شهر مرا و عادت کرد
به کفش های تو پس کوچه های این جا هم
مهدی فرجی