دلم را از ميان غصه ها آزاد كردى، خوش به حال دل

دلم را از ميان غصه ها آزاد كردى، خوش به حال دل
به بوسه خاطر آزرده امرا شاد كردى، خوش به حال دل.
خيال بودنت در من كند توفان گرايى ها و خوشحالم
خروج مرگ را اندر تنم ایستاد كردى، خوش به حال دل.
همين شب اختر يادت به من چشمك زد و از دور آگه كرد
تو در آن خانه ى بيگانه از ما ياد كردى، خوش به حال دل.
ميان ما هر آن چه بود بى هيچ انفعاى شعر كردم، راست
مرا در آستان شاعرى استاد كردى، خوش به حال دل.
به وزن كاه غم ديدى و همچون كوه غم دادى، حلالت باد!
پسان غمخانه امرا، هى مباركباد كردى ،خوش به حال دل.
در آخر وصل شيرين ترا مالك كس ديگر شد و تنها
مرا هم‌قسمت فرهاد كردى، خوش به حال دل.

Диламро аз миёни ғуссаҳо озод кардӣ, хуш ба ҳоли дил
Ба бӯса хотири озурдаамро шод кардӣ, хуш ба ҳоли дил.
Хаёли буданат дар ман кунад тӯфонгароиҳо ва хушҳолам
Хуруҷи маргро андар танам истод кардӣ, хуш ба ҳоли дил.
Ҳамин шаб ахтари ёдат ба ман чашмак заду аз дур огаҳ кард
Ту дар он хонаи бегона аз мо ёд кардӣ, хуш ба ҳоли дил.
Миёни мо ҳар он чӣ буд бе ҳеҷ инфиъоле шеър кардам, рост
Маро дар остони шоирӣ устод кардӣ, хуш ба ҳоли дил.
Ба вазни коҳ ғам дидиву ҳамчун куҳ ғам додӣ, ҳалолат бод
Пасон ғамхонаамро ҳай муборакбод кардӣ, хуш ба ҳоли дил!
Дар охир, васли ширини туро молик каси дигар шуду… танҳо
Маро ҳамқисмати Фарҳод кардӣ, хуш ба ҳоли дил.
Муҳаммадиқболи Ҷонибек