شبیه غروب «شاه شهید» است!
غروبی که از هوای کوه تلویزیون تا صدای سینمای پامیر به گوش سرک اول شاه شهید میرسید!
این دو عاشق ناآشنا هستند؛ اما غروبی که عکس شان را احاطه کرده، غروب آشنا و یار دیرین من کابل است.
غروب شاه شهید
غروب قشنگ طیبهی شهید!
غروب باوقار مرحوم غفار ظلام
غروب قدرتمند قادر فرخ
غروب مهربان مرحوم ثریا عسکرزاده
غروب تمنا توانگر است
آنگاه که این آدمها از کوچهی کابل ننداری به سوی سرک شاه شهید میرفتند! و هرکس با رفتن به خانهاش راهش جدا میشد؛ اما آنان خورشید را با خود به خانه میبردند!
آوخ ای غروب شاه شهید!
ای خاطره، ای غروب خندهی من و کابل!
تمنا توانگر