ما آدم‌های با سوادی نبودیم؛

ما آدم‌های با سوادی نبودیم؛
ما هیچ‌گاه نتوانستیم زبان نگاه هم‌دیگر را بخوانیم؛
حس شنوایی‌مان مشکل دارد، وقتی نمی‌توانیم صدای سکوت هم‌دیگر را بشنویم؛
حس لامسه‌ی ما هم دچار اختلال شده است؛ وقتی دست می‌گذاریم و آن قلب سرخی که در زیر پوست، خودش را به در و دیوار می‌زند را حس نمی‌کنیم.
حس بویایی‌مان هم بلایی به سرش آمده؛ زیرا ما عطر تن هم‌دیگر را فراموش کرده‌ایم.
حس گویایی‌مان خیلی خوب کار می‌کند:
ما فقط
حرف می‌زنیم
حرف‌ می‌زنیم
حرف می‌زنیم
و عشق زبانی برای سخن ندارد!
تمنا توانگر