جهان بر حال ما یک بار نه ، صد بار میخندد

چنان وضع و هوای ما پریشان گشته در دنیا
بزرگ و کوچک و دیوانه و هشیار میخندد

تصور میکنی اوضاع ما اینقدر بد باشد ؟
که آن مرد پریشان از ته آوار میخندد

چرا ما بی کس و بی یار و هم ما بی نوا باشیم
چرا بر حال ما هم خفته هم بیدار میخندد

نمیدانم چه ها کردیم در این دنیا نمیدانم
جوان و پیر و هم سالم و هم بیمار میخندد

طلحه مهاجر