غریق بحر گوهر زایی عشقم
همیشه شاد و شاداب و بهار از
نسیم صبح جان افزایی عشقم
تبسم بر لبانم چون شگوفه
گلی از گلشن زیبایی عشقم
به جای آب و گل، مهر و محبت
سرشته پیکرم، معنایی عشقم
به جمع عاشقان عاشق ترینم
بلی چون کوکب دنیایی عشقم
مزاج و خلق و رفتار و حسابم
چو جوی و برکه از دریایی عشقم
به قلب سنگ بی مهران دوران
نباشد اندکی، جویایی عشقم
خرد در حلقه ی دامش فتاده
و من تنها ترین تنهایی عشقم
محمد خردمند