آدمي آينه ي معنويَتِ همديگر است
آنكه كس را ميكند توصيف خود نيك اختر است
چونكه بر مقياس خود ديدي ذات مردمان
بازتاب ات نقش كردي حرف تو صورتگر است
هركه غيبت كرد، داديم آرزوي خوب را
مي دهد برگشت ايزد هرچه از خشك و تر است
یک زبان سرخ سر را میدهد برباد چون
هرچه از آتش بجا مي ماند آن خاکستر است
دردمندان از دوای درد درمان دیده اند
نیست بیهوده که هرجا چشم های ما تر است
ای منیژه در مبندی هیچ گه بر سائلان
دست گیری توشه ی خوبی به روز محشر است
پ ن : منیژه اسم اصلی ام
شهلا دانشور
آنكه كس را ميكند توصيف خود نيك اختر است
چونكه بر مقياس خود ديدي ذات مردمان
بازتاب ات نقش كردي حرف تو صورتگر است
هركه غيبت كرد، داديم آرزوي خوب را
مي دهد برگشت ايزد هرچه از خشك و تر است
یک زبان سرخ سر را میدهد برباد چون
هرچه از آتش بجا مي ماند آن خاکستر است
دردمندان از دوای درد درمان دیده اند
نیست بیهوده که هرجا چشم های ما تر است
ای منیژه در مبندی هیچ گه بر سائلان
دست گیری توشه ی خوبی به روز محشر است
پ ن : منیژه اسم اصلی ام
شهلا دانشور
