از نو رهی به باغ بهی جستجو کنم
باید که این گروه ستم باره را به سنگ
سنگ سیاه تیره! به گوری فرو کنم
باید لباس خونی این روزگار را
از تن برون بیاورم و شستشو کنم
باید برای خیل پرنده که راهی اند
یک شاخه آشیانه ی سبز آرزو کنم
باید که از تنفر و آزار وارهم
باید که آشیانه به روز نکو کنم
مردان کارکشته ی بی نام و ننگ را
محکوم تا ابد به جزای تفو کنم
باید دوباره آیه به آیه بخوانمت
پیراهن شکیب دلم را رفو کنم
23-05-2018
حمیرا نکهت دستگیرزاده