“ﮔﻮﺵ ﮐﻦ، ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ. ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻔﺖ…”
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺣﺮﻑ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
“ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯽ، ﺑﮕﻮ ﺁﯾﺎ ﺣﺮﻓﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﻪ ﺻﺎﻓﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩﺍﯼ ﯾﺎ ﻧﻪ؟”
ﮔﻔﺖ: “ﮐﺪﺍﻡ ﺳﻪ ﺻﺎﻓﯽ؟”
– ﺍﻭﻝ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺻﺎﻓﯽ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ. ﺁﯾﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ؟
ﮔﻔﺖ: “ﻧﻪ… ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩﺍﻡ. ﺷﺨﺼﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.”
ﺳﺮﯼ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
“ﭘﺲ ﺣﺘﻤﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺻﺎﻓﯽ ﺩﻭﻡ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩﺍﯼ. ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯽ، ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽﺍﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ.”
ﮔﻔﺖ: “ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ، ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮐﻨﺪ.”
– ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺏ، ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ، ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺻﺎﻓﯽ ﺳﻮﻡ، ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺎﯾﺪﻩ، ﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﯾﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯽ، ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ؟
– ﻧﻪ، ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ!
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ: “ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ، ﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﻧﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻣﻔﯿﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭ ﻭ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﻢ ﺯﻭﺩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﮐﻨﯽ.”