ﺍﺳﯿﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﯾﺸﯽ – حکایت های کهن

ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺳﻠﺠﻮﻗﯽ ﺑﺮ ﻋﺎﺑﺪﯼ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﻭ ﻋﺰﻟﺖ ﮔﺰﯾﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ. ﺣﮑﯿﻢ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﺸﺎﻩ ﺗﻮﺍﺿﻊ ﻧﮑﺮﺩ، ﺑﺪﺍﻥ ﺳﺎﻥ ﮐﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺍﻧﺪﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﯾﺎ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻣﻦ ﮐﯿﺴﺘﻢ؟
ﻣﻦ ﺁﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﻘﺘﺪﺭﯼ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻓﻼﻥ ﮔﺮﺩﻧﮑﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﮐﺸﺘﻢ ﻭ ﻓﻼﻥ ﯾﺎﻏﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﻞ ﻭ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻑ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻡ.
ﺣﮑﯿﻢ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ، ﺯﯾﺮﺍ ﻣﻦ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺳﯿﺮ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﯽ. ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﺗﺤﯿﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺍﻭﮐﯿﺴﺖ؟
ﺣﮑﯿﻢ ﮔﻔﺖ: ﺁﻥ ﻧﻔﺲ ﺍﺳﺖ. ﻣﻦ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﯿﺮ ﻧﻔﺲ ﺍﻣﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺳﯿﺮ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺍﻓﺘﻢ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺧﺪﺍ ﺑﺸﮑﻨﻢ ﻭ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺬﺭ ﺧﻄﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ.
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *