آوازی تازه از ترانههای تو باز آورد،
ورنه با هقهق بسیار این بیامان
هیچ ستارهای از سفرهای دور دریا
به آسمان برنمیگردد!
دارم خودم را تکرار میکنم،
اصلا بیا معامله را تمام کن!
چقدر باید ببوسمت
تا کتاب این همه گریه بسته شود؟
تا هقهق این همه آدمی.تمام!؟