ای لاله رو بوصف تو دیوان نوشته ام

ای لاله رو بوصف تو دیوان نوشته ام
یاد رخت نموده گلستان نوشته ام
از بسکه دیده ام شده محو جمال تو
در هر ورق نگر مه تابان نوشته ام
جانا ز من مرنج عقیق لب ترا
خوشرنگ تر ز لعل بدخشان نوشته ام
نام خدا ز بس که قشنگی نگار من
اسم ترا سرافسر خوبان نوشته ام
ای نور دیده پاره مکن نامه ی مرا
با خون دل بهمرۀ مژگان نوشته ام
غور نما برای خدا سرسری مخوان
با یک جهان حسرت و حرمان نوشته ام
گریان اگر نمی کنی از خواندنش مخند
هر بیت را به ناله و افغان نوشته ام
اول به چار گوشه ی خوانی که نان خوری
چون فرض عین پای نمکدان نوشته ام
مینای یار عشقری از دست من شکست
جان عزیز خویش به تاوان نوشته ام