‎الا اى نى نواز آخر نوائی

‎الا اى نى نواز آخر نوائی
‎خروشى ناله اى شور صدائی
‎مبادا آتش صحرا شود سرد
‎مبادا كاروان خوابد به جائی
‎الا اى نى نواز آخر فغان كن
‎نى ديرينه ات را امتحان كن
‎كهن هنگامه ها را تازگی بخش
‎حقايق را دليل كاروان كن
‎بنال ای نی نواز اما برنگی
‎كه از سوزش شرر خيزد ز سنگی
‎ خمار ما فرو بنشان به يك جام
‎كه ما را خواب دوشين داده بنگی
‎خوشا كوه و خوشا آواز نایی
‎خوشا دشت خوشا بانگ درایی
‎خوشا دل زنده اى چادر نیشینی
‎که شب جايى گدازد روز جایی
‎احمد ضيا قاريزاده