‏‎گلبهار

‏‎گلبهار
‏‎در بهاران خوش بود سير و صفاى گلبهار
‏‎دلپذير است اندر اين موسم هواى گلبهار
‏‎سبزه ميجوشد به جاى گرد از بوم و برش
‏‎عطر مى بيزد هواى دل فزاى گلبهار
‏‎شد به هم دست و يخن درياى سالنگ و شتل
‏‎نيست بى چيز اين همه شور و نواى گلبهار
‏‎تا ز بوى گل نگردد پيرهن چاك جنون
‏‎بسته دريا طرفه زنجيرى به پاى گلبهار
‏‎موج بوى و موج رنگ و موج آب و موج گل
‏‎كرده برپا موج عشرت در فضاى گلبهار
‏‎گل ببين عهدى كه با شاه بهاران بسته بود
‏‎تازه سازد حاليا، در دلگشاى گلبهار
‏‎در جبين اهل اين وادى نباشد چين رنج
‏‎ دردمندى نيست در دارالشفاى گلبهار
‏‎رنگ مى گيرد بهاران از گل و گل از بهار
‏‎نيست رنگين تر از اين نامِ براى گلبهار
‏‎استاد ضياء قاريزاده