با تنوری که در این خانه برافروخته‌اند
چند دیوانه دل و دامن ما سوخته‌اند
مذهب و ملت شان چیست که این کوردلان
جز الفبای جنون هیچ نیاموخته‌اند
سکه‌هاشان همه از دورهٔ دقیانوس است
سکه‌هایی که به زور و زدن اندوخته‌اند
فکر پرواز ندارند قفس‌پیمایان
عقل‌ها را به دم گاو و شتر دوخته‌اند
اصطلاحات جنون گرچه زیادند؛ ولی
قصه کوتاه کنم جمله «پدرسوخته»اند
آب از چشمه، گل از باغ، امید از مردم
آبروی دگری هست که نفروخته‌اند؟
یحیا جواهری
چند دیوانه دل و دامن ما سوخته‌اند
مذهب و ملت شان چیست که این کوردلان
جز الفبای جنون هیچ نیاموخته‌اند
سکه‌هاشان همه از دورهٔ دقیانوس است
سکه‌هایی که به زور و زدن اندوخته‌اند
فکر پرواز ندارند قفس‌پیمایان
عقل‌ها را به دم گاو و شتر دوخته‌اند
اصطلاحات جنون گرچه زیادند؛ ولی
قصه کوتاه کنم جمله «پدرسوخته»اند
آب از چشمه، گل از باغ، امید از مردم
آبروی دگری هست که نفروخته‌اند؟
یحیا جواهری
