لیلی ار مقبره می‌داشت زیارت می‌شد
خاکِ مجنون چو زر سرخ، تجارت می‌شد
زیستن، گاه ز تریاک وطن تلخ‌تر است
کاشکی چارهٔ این رنج و مرارت می‌شد
خوش به حالت که در این ملک نبودی خیام
ورنه پیراهن و دستار تو غارت می‌شد
یک تن از گور «چهل دزد» اگر بر می‌خاست
صاحب کرسی چرخان وزارت می‌شد
می‌تپم، می‌شکنم، می‌گسلم، می‌میرم
کاش این‌ها همه جبران خسارت می‌شد
یحیا جواهری
خاکِ مجنون چو زر سرخ، تجارت می‌شد
زیستن، گاه ز تریاک وطن تلخ‌تر است
کاشکی چارهٔ این رنج و مرارت می‌شد
خوش به حالت که در این ملک نبودی خیام
ورنه پیراهن و دستار تو غارت می‌شد
یک تن از گور «چهل دزد» اگر بر می‌خاست
صاحب کرسی چرخان وزارت می‌شد
می‌تپم، می‌شکنم، می‌گسلم، می‌میرم
کاش این‌ها همه جبران خسارت می‌شد
یحیا جواهری
