Дар ин миёна бигӯ, зоҳидо, маро чӣ гуноҳ?
Касе, ки аз азалаш ҷоми май насиб афтод,
Чаро ба ҳашр кунанд ин гуноҳро дархоҳ?
Муроди ман зи харобот чунки ҳосил шуд,
Дилам зи мадрасаву хонақоҳ гашт сиёҳ.
Бигӯ ба зоҳиди солуси хирқапӯши дурӯй,
Ки дасти зарқ дароз асту остин кӯтоҳ.
Ту хирқаро зи барои риё хамепӯшӣ,
Ки то ба зарқ барӣ бандагони ҳақ аз роҳ.
Ғуломи ҳиммати дурдикашони хушхӯям,
Ки ҳар ду кавн наярзад ба пешашон як коҳ.
Бирав гадои дари ҳар гадо машав, Ҳофиз,
Муроди хеш наёбӣ, магар бишайаллоҳ.