Ёди ҳарифи шаҳру рафиқи сафар накард.
Ё бахти ман тариқи мурувват фурӯ гузошт.
Ё ӯ ба шоҳроҳи тариқат гузар накард.
Гуфтам магар ба гиря дилаш меҳрубон кунам,
Чун сахт буд, дар дили сангаш асар накард.
Шӯхӣ макун, ки мурғи дили беқарори ман
Савдои хоми ошиқӣ аз сар бадар накард.
Ҳар кас, ки дид рӯи ту, бӯсид чашми ман,
Коре, ки кард дидаи ман, беназар накард.
Ман истода то кунамаш ҷон фидо чу шамъ
ӯ худ гузар ба мо чу насими саҳар накард.
Ҳофиз, ҳадиси нағзи ту аз бас, ки дилкаш аст
Нашнид кас, ки аз сари рағбат зи бар накард.