هم زبانی
از تفاهم زنده گانی خوب و زیبا می شود
دردو غصه از زمین هستی بالا می شود
خرمنِ خاکسترِ اندوهِ پی پایانِ ما
از محبت باغِ زیبای تمنا می شود
شهر بازِ ماءمنِ خوشبختیی نسل بشر
با گذشت و عشق و الفت رونق افزا می‌شود
دشت شورِ نا اُمَیدِی های آدم بیش و کم
گر که باشد هم نوایی جنتِ ما می شود
دامنِ صدق و وفا هرگز نمی آید بدست
تا نباشد همر هی دل کی مصفا می شود
استقامت در سراشیبِ سقوطِ زنده گی
باعث آزادی از دامِ بلا ها می شود
ذهن و فکرت بود اگر پاکیزه ازرنگِ ریا
فرش زشتی از درِهر خانه بالا می شود
درتمامِ خلقتِ پیچیدهء خالق حلیم
از طریق همزبانی هستی زیبا می شود
از تفاهم زنده گانی خوب و زیبا می شود
دردو غصه از زمین هستی بالا می شود
خرمنِ خاکسترِ اندوهِ پی پایانِ ما
از محبت باغِ زیبای تمنا می شود
شهر بازِ ماءمنِ خوشبختیی نسل بشر
با گذشت و عشق و الفت رونق افزا می‌شود
دشت شورِ نا اُمَیدِی های آدم بیش و کم
گر که باشد هم نوایی جنتِ ما می شود
دامنِ صدق و وفا هرگز نمی آید بدست
تا نباشد همر هی دل کی مصفا می شود
استقامت در سراشیبِ سقوطِ زنده گی
باعث آزادی از دامِ بلا ها می شود
ذهن و فکرت بود اگر پاکیزه ازرنگِ ریا
فرش زشتی از درِهر خانه بالا می شود
درتمامِ خلقتِ پیچیدهء خالق حلیم
از طریق همزبانی هستی زیبا می شود
سید حلیم 《حلیم 》
