چه می شد آدمی را غم نمی بود
به گیتی ذرهء ماتم نمی بود
جهان این جنگلِ زیبای هستی
گذر گاهِ غمِ آدم نمی بود
چه می شد کینه در عالم نمی بود
خُشونت خصلتِ آدم نمی بود
به تاکستانِ سبزِ زنده گانی
زمینِ ما زِ خوبی کم نمی بود
چه می شد نِخوت آدم نمی بود
مَنُم گویی درین عالم نمی بود
بشر موجودِخلاقِ طبیعت
دُچارِدردِبیش و کم نمی بود
چه می شد فتنه در عالم نمی بود
به گندم زارِهستی غم نمی بود
دلِ انسانِ دنیا سازِ گردون
مکانِ بارشِ ماتم نمی بود
سید حلیم 《حلیم 》